အ ထ က ( ၁) ၊ ၁၀ တန္း (ေအ) ၊ ထမင္းစားေက်ာင္းတက္ျပီးစ စာသင္ခ်ိန္။
ဆရာမရဲ႕ အႀကည့္တစ္ခ်က္က ကြၽန္ေတာ့္၏ ေနာက္ေျပာင္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြအားလံုးကို ရပ္တန္႕ေစခဲ့သည္။ ထိုမွ တဆင္ ့ဝမ္းနည္းမႈ။
အခ်ိန္က ေတာ့ Bio သင္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့ ။
အဲဒီေန႕က ဘာေတြ ကြၽန္ေတာ္ အူျမဴးေနမွန္းမသိ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စလိုက္ ေနာက္လိုက္ႏွင့္ တဟားဟား ပြဲက် ေနခဲ့သည္ ။ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုးျပီး ခဏႀကာေတာ့ ဆရာမေရာက္လာသည္။ ဆရာမမွာ တျခားသူမဟုတ္ ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ပညာေတာ္သင္သြားျပီး ျပန္လာတာမႀကာေသး ၊ အသက္ငယ္ေသးသလို ထက္ျမက္လွေသာ ဆရာမပါ ။ စာအသင္အျပေကာင္းသလို ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကို စိတ္ဝင္စားေအာင္လည္း သင္ျပတတ္၍ သူ႕အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႕အားလံုး စာသင္ရတာ ေပ်ာ္သည္။
အူျမဴးေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဆရာမအခ်ိန္အထိ ေနာက္ေျပာင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနခဲ့တာေလ။ ဆရာမေရာက္ျပီး သိပ္မႀကာခင္မွာပဲ ဒီေန႕ ေခါင္းစဥ္သစ္ သင္မယ္ေျပါပီး အကယ္၍ ေလ့လာထားတဲ့သူရွိပါကလည္း အျပင္ထြက္ျပီး သိထားသေလာက္ေျပာခ်င္ေျပာႏိုင္ေႀကာင္း ဖိတ္ေခၚသည္။ အဲဒီေန႕အသစ္သင္မည့္အေႀကာင္းအရာကို ႀကည့္လိုက္ေတာ့ Maize အေႀကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ ေခါင္းစဥ္ စာလံုးအဓိပၸါယ္ ကလြဲ၍ က်န္တာဘာမွမသိ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အတန္းေရွ႔ကို ထြက္သြားပီး ဆရာမကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္လို႕ ခြင့္ေတာင္းမိသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ တခုတည္းပဲ ။ အားလံုးကို ေနာက္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ေပါ့။
ဒီလိုနဲ့ စတိတ္စင္ေပၚတက္ျပီး စာအုပ္ကို ကိုင္ကာ ေခ်ာင္းဟန္႕လိုက္သည္။ အားလံုးကလည္း သိေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ေတာ့မယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ မ်က္ႏွာေတြက ျပံဳးစိစိႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာလဲ နားစြင့္ေနႀကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ရုပ္တည္ႀကီးႏွင့္ ဆက္ေဖာသည္။
ဒီေန႕ကြၽန္ေတာ္တို႕ သင္ႀကားရမည့္ အေႀကာင္းအရာကေတာ့ ေျပာင္္းဖူးေစ့အေႀကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာင္းဖူးေစ့အေႀကာင္း ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာင္းဖူးအေႀကာင္းအရင္ေျပာရမွာပါ ဆိုျပီး ေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို အခြံခြာျပီး ရင္ ဘာေတြ႕ရမလဲဆိုရင္ အေမႊးေတြကို ေတြ႕ရမွာပါ။ ဟာသျပက္လံုးတစ္ခုမဟုတ္ေပမယ့္ ေတြ႕ရခဲေသာအျပဳအမူျဖစ္၍လည္း အားလံုးကလည္း တဝါးဝါး တဟားဟားနဲ႕ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ ေျပာရင္း ဆရာမကို တခ်က္ႀကည့္မိသည္။ ဆရာမက မ်က္ႏွာထားႏွင့္ ဆက္ေျပာေလဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ႀကည့္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ။ ေခါင္းစဥ္အဓိပၸါယ္တစ္ခု သိရံုေလာက္ႏွင့္ စင္ေပၚတက္ခဲ့ရေသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ငါဘာမွ ထပ္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ထူပူသြားသည္။ တခန္းလံုးလဲ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ေတြ႕ျပီး ျပံဳးေနတဲ့ မ်က္ႏွာထားေတြတည္ျပီး ရီေနတဲ့အသံေတြႏွင့္ ဆူညံေနရာမွ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္မလဲ လို႕ သိခ်င္စိတ္ေတြနဲ႕ အကဲခတ္ေနႀကသည္။ ထိုတိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ဆရာမက မင္းေျပာခ်င္တာ ဒါပဲေပါ့တဲ့ အေမးနဲ႕ ျဖိဳခြင္းလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေျဖစရာစကားက တစ္ခြန္းတည္းေလ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေခါင္းညိတ္ျပီး ခံုရွိရာသို႕ ေခါင္းငိုက္စိုက္ ႏွင့္ ျပန္ခဲ့သည္။
ထို႕ေနာက္ဆရာမ ဘာသင္လည္း ကြၽန္ေတာ္မသိေတာ့ ။ စိတ္ထဲမွာ ေမးခြန္းမ်ားနဲ႕ ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္။ ငါ့လုပ္ရပ္ဟာ ဆရာမကို အေလးမထားတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးျဖစ္သြားလား မသိဘူးဆိုတဲ့ အေတြး။ ကြၽန္ေတာ့္ အေမကလည္း ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္၍ ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ပါက ….ရွက္စိတ္ ၊ ေႀကာက္စိတ္ေတြ ေရာေထြးကာ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းတစ္ခုလံုး ရႈပ္ေထြးသြားသည္ ။ အတန္းေျပာင္း ေခါင္းေလာင္းထိုးတဲ့အသံႀကားတဲ့အခ်ိန္ ၊ ဆရာမထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုႏွင့္အတူ ဆရာမေနာက္ကိုလိုက္သြားမိသည္။ ဆရာမေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္လံုးအိမ္မွ အလိုလို မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္။ ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕အတူ ဆရာမကိုေတာင္းပန္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ဆရာမကို မေလးမစားလုပ္ခ်င္လို႕ ျပဳမူခဲ့တာမဟုတ္ေႀကာင္းနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ခ်င္စိတ္ေႀကာင့္ ေရွ႕ထြက္ခဲ့ရတာျဖစ္ေႀကာင္း ေျပာမိသည္။ ထိုအခါဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲလိုမထင္ေႀကာင္း၊ နားလည္ေႀကာင္း ႏွစ္သိမ့္သည္။ ထို႕ေနာက္ အခန္းထဲသို႕ ကြၽန္ေတာ္ရဲ့မ်က္ရည္ရႊဲေနတဲ့မ်က္ႏွာကို လက္ႏွင့္ကာျပီး ျပန္ဝင္ခဲ့သည္။
ထိုေန႕မွစ၍ ဆရာမအခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းငံု႕ကာ နားေထာင္ေတာ့သည္။ ဆရာမမ်က္ႏွာကိုလည္းမႀကည့္ေတာ့။ အျပစ္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ခံစားခ်က္က မေပ်ာက္ေတာ့။ ဒီလိုႏွင့္ တလေက်ာ္ေက်ာ္ႀကာသြားသည္။ ဒီႀကားထဲ ဆရာမကလည္း သူ႕နည္းသူ႕ဟန္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္အေႀကာင္း တျခားဆရာမမ်ားကိုေမးျမန္းေႀကာင္း ႀကားသိရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ဆရာကမ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရည္ရြယ္ကာ ေခါင္းေဖာ္ျပီး စာသင္ပါဆိုဟု ေနာက္ေျပာင္ကာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေျပေပ်ာက္ေစခဲ့သည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာမႏွင့္ အရမ္းရင္းႏွီးသြားသည္။ ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေတာင္ႀကီးနဲ႕ ေဝးရာသို႕ ထြက္ခြာလာခဲ့ရသည္။ ျပန္ေရာက္တိုင္းလည္း ဆရာမဆီသြားကာ အတိတ္ကအေႀကာင္းေျပာရင္း အလြမ္းသယ္ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္တပည့္ေတြက တကူးတက မေမ့မေလ်ာ့ လာသည္ပဲ။ ဘယ္ဆရာမက မႀကည္ႏူးပဲရွိပမလဲေနာ္။ ပီတိစားျပီး အားရွိေနႀကတဲ့ ဆရာမ်ားပါပဲ။
ဒီေႀကာင္းအရာကို ေရးျဖစ္ရတဲ့အေႀကာင္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အတိတ္က ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေႀကာင္းအရာထဲက ခံစားခ်က္မ်ားကိဳ မွ်ေဝျခင္းသက္သက္ပါပဲ။
ေတာင္ႀကီးသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေတာင္ႀကီးမွာ အျမဲမရွိေနႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္ႀကီးနဲ႕ပါတ္သတ္တဲ့ ခံစားခ်က္၊ အမွတ္တရေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ားပါပဲ။
ခံစားနားလည္ႏိုင္ပါေစ…
ေနလင္း
Read more!
