ေမာရွမ္းျပည္ႏွင့္ ခြဲခြာျခင္း

ရွမ္းေတာင္တန္းႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခုဆို တစိမ္းလို ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ...
တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာက တခဏေလးလိုပဲ ကုန္သြားခဲ့ၿပီ...
ရွမ္းျပည္နယ္၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွမ္းတစ္ေယာက္လို သတ္မွတ္ၿပီး ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြက အခုဆို အိမ္မက္တစ္ခုလို ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ...

ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လို တစ္ေန႔ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ အစကတည္းက သိေတာ့ သိထားခဲ့တယ္.. ဒါေပမဲ့လဲ ဟိုးအေ၀းႀကီးမွာ ျဖစ္မွာပါလို႔ ထင္ထားခဲ့တာ.. အခုဆို ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕က အိမ္ရွင္တစ္ေယာက္ မျဖစ္နိဳင္ေတာ့ဘူး..

ရွမ္းေတာင္တန္းနဲ႔ ခြဲရမယ္လို႔ သိခဲ့တုန္းက စိတ္ထဲမွာ ေျပာပေလာက္ေအာင္ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူး.. ဘာမွ သိပ္ၿပီး ေျပာင္းလဲ ထူးျခားသြားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္မွတ္ခဲ့မိေပမဲ့.. တကယ္တမ္း ထြက္သြားရမယ္လို႔ သိတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ၀မ္းနည္းမိတယ္..

မနက္တစ္ခု.. အရာအားလံုးက ခါတိုင္းလိုပါပဲ သိပ္ၿပီးေတာ့ ထူးထူးျခားျခား မရွိပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တစ္ခုခု ဆံုးရွံဳးရေတာ့မွာလိုမ်ိဳး ၀မ္းနည္းေနမိခဲ့တယ္.. အဲ့ဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ရွမ္းရိုးမႀကီးကေန တစိမ္းတစ္ေယာက္လို ခြဲခြာခဲ့ရတယ္..

ေနာက္ဆံုးႏွဳတ္ဆက္ျခင္း အေနနဲ႔ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ တစ္ခုလံုးကို ပါတ္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္.. အရင္က သာမာန္လို ျမင္ေနၾကအရာေတြက မ်က္လံုးထဲမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေတြလို.. တခါမွ မျမင္ဘူးသလို.. သစ္ဆန္းလို႔ေနပါတယ္..

ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္မက်ခ်င္ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ ထိန္းမရခဲ့ဘူး.. ေတြ႕သမွ်လူေတြရဲ့ မ်က္၀န္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္မိေအာင္ ေရွာင္လြဲေနမိတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဟန္ေဆာင္ထားရတဲ့ အၿပံဳးေတြကို မေတြ႕ေစခ်င္ဘူး.. ျဖစ္နိဳင္ရင္ ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ ၀မ္းနည္းေနမႈေတြကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျမင္ေစခ်င္ဘူး.. ခဏခဏ ခြဲခြာျခင္းေတြနဲ႔ အကၽြမ္း၀င္ခဲ့ေပမဲ့လဲ.. အခုတစ္ေခါက္ ႏွဳတ္ဆက္ရျခင္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ ခံနိဳင္ရည္ မရွိခဲ့ဘူး..

ေတာင္ခၽြန္းနဲ႔ ရွမ္းေတာင္တန္းႀကီးကို ျမင္ရေတာ့လဲ အရာအားလံုးဟာ အရင္ကထပ္ ပိုလွေနသလိုမ်ိဳး..
မနက္ေစာေစာတိုက္တဲ့ ရွမ္းရိုးမက ေလေအးေတြကလဲ ခါတိုင္းထပ္ ေအးျမေနသလိုမ်ိဳး..
စူဠာမုနိဘုရား၊ ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရား ေစတီဘုရားေတြအားလံုးကလဲ ၀ပ္တြားဖူးေမွ်ာ္လို႔ မတင္းတိမ္နိဳင္ဘူး..
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ရွမ္းေတာင္တန္းမွာ ရွိေနတဲ့ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးဟာ လွဳပ္ရွား သက္၀င္ေနသလို ခံစားလို႔ ေနခဲ့ရတယ္..

တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္မရွိလို႔ ရွမ္းေတာင္တန္းက ဘာမွ ျဖစ္မွာ မဟုတ္သလို၊ ဘယ္သူတစ္ေယာက္ကမွလဲ ၀မ္းနည္းေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ရွမ္းေတာင္ႀကီးမွာ ရွိမေနရမဲ့ ကၽြန္ေတာ့ အျဖစ္ကေတာ့ အရာအားလံုး ဆံုးရွံဳးရသလိုပါပဲ...

အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရွမ္းရိုးမႀကီးက တိတ္ဆိတ္စြာပဲ ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္.. လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္သမွ် လမ္းေတြ၊ ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ ထင္းရွဴးပင္ေတြ အားလံုးကို ၾကည့္လို႔ မ၀နိဳင္ေအာင္ပါပဲ.. အရင္က အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ သတိမထားမိခဲ့တဲ့ အရာေတြက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားလံုးက အဓိပါယ္ေတြ ရွိလို႔ ေနခဲ့ပါတယ္..

မ်က္လံုးမွာ ျမင္ေနသမွ်ေတြ ေတာင္တန္းေတြ ကုန္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရွမ္းရိုးမရဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ ဆီကေန ေ၀းတဲ့ ေျမျပန္႔တစ္ခုဆီေရာက္မွန္း သိလိုက္ရပါတယ္..

ေနာက္တစ္ခ်ိန္ ရွမ္းရွိုးမကို ျပန္ရမယ္ဆိုလဲ အိမ္ရွင္တစ္ေယာက္လို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ခံစားရတဲ့ ၀မ္းနည္းရျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဘာနဲ႔မွ နိဳင္းလို႔မရေအာင္ပါပဲ..

ကၽြန္ေတာ္ ရွမ္းရွိးမရဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ျဖစ္ခြင့္ရွိပါေတာ့တယ္..

ဒါေပမဲ့ ရွမ္းရိုးမမွာ အိမ္ရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ အတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တစ္သက္လံုး ေက်နပ္ဂုဏ္ယူမိေနမွာပါ..

ခဏတာ ေနခြင့္ရခဲ့တဲ့
မင္းအေပၚမွာ
ငါ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ
တာ၀န္ေၾကခဲ့မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္
ရွမ္းရိုးမနဲ႔ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရယ္..

တကယ္လို႔
ငါ မင္းအတြက္
ေနာင္ ဘာမွ မလုပ္ေပးနိဳင္ရင္ေတာင္မွ
အေ၀းကေန မင္းအေၾကာင္းေတြ
နားစြင့္ၿပီး
အျမဲ သတိတရ ရွိေနမွာပါ..

Read more!

ေညာင္ေရႊ (သို႔) အတိတ္ကျမိဳ ႔ေဟာင္း

ေညာင္ေရႊျမိဳ႔သည္ ယခင္က ေစာ္ဘြားမ်ား အေျခခ်ရာ အထင္ကရျမိဳ႔ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုအခါမွာေတာ့ ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားလုပ္ငန္း ၊ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းမ်ား ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေညာင္ေရႊျမိဳ႔ ကိုေရာက္လွ်င္ ရတနာမာန္ေအာင္ ဘုရားၾကီးသို႔ အျမဲသြားေနၾက။ ေညာင္ေရႊေဟာ္ကိုလည္း မၾကာခဏ ေရာက္ျဖစ္သည္။ ရတနာမာန္ေအာင္ ဘုရားသို႔ေရာက္လွ်င္ ဘုရားပတ္ပတ္လည္မွ ျပခန္းမ်ားကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲတြင္ စြဲစြဲျမဲျမဲ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ယခုအခါမွာေတာ့ ၄င္း ျပခန္းမ်ား အနည္းက်ဥ္းသာ က်န္ေတာ့သည္။ ယခင္က ခံစားမႈမ်ိဳး ယခု ရေသးသလားလို႔ မိမိကိုယ္ကိုယ္ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့ သိပ္မေသခ်ာေတာ့ ။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ရတနာမာန္ေအာင္ ဘုရားၾကီးကို ဖူးေမွ်ာ္ျပီးေနာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေညာင္ေရႊေဟာ္ ဘက္ခရီးဆက္ခဲ့သည္။ ေညာင္ေရႊေဟာ္သည္ ယခုအခါ ဗုဒၶ၀င္ျပတိုက္ အျဖစ္ အသြင္းေျပာင္းေနျပီ။ ေဟာ္ျခံ၀င္းတခုလုံုး ျခံဳႏြယ္ မ်ားအျပည့္။ ေဟာ္(ဗုဒၶ၀င္ျပတိုက္) ထဲ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရွဳ႔ခ်င္ရင္ေတာ့ ၀င္ေၾကး ေပးရသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကင္မရာ လြယ္ထားတာေတြ႔ေတာ့ ၀န္ထမ္းတေယာက္က ဓါတ္ပံုရို္က္ခြင့္ မရွိပါလို႔ လာေျပာပါသည္။ ေဟာ္ထဲေရာက္ေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတြ႔ဖူးေနက် ေစာ္ဘြားအသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ား တခုမွ မေတြ႔ရေတာ့ပါ။ ဗုဒၶ၀င္ျပတိုက္ ဆိုသည့္နာမည္ ႏွင့္အညီ ေရွးေဟာင္းဘုရားဆင္းတုေတာ္မ်ားကို သာ ေတြ႔ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတန္ငယ္ေလွ်ာက္ၾကည္ျပီးေတာ့ အျပင္ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့မွ ေဟာ္ပတ္၀န္းက်င္ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကသည္။

ေတာင္ယံနွင့္ေရ
လြမ္းစရာေပြေသာေၾကာင့္
ေညာင္ေရႊသီရိ၊နန္းဇာတိကို
ေမွ်ာ္မိရမ္းေယာင္၊ဗ်ာပါေႏွာင္ေရြ႔
သည္းေခါင္ေၾကြအံံ့၊ေၿဖမတံ့နွင့္
ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းရွာမိပါသည္။
(ဦးပုည)

Read more!

ဟိုပုံးဆည္

ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔မွာ ျမိဳၾကီးေတြလိုမ်ိဳး အပန္းေျဖေနရာ မ်ားမ်ားစားစား မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သဘာ၀က ေပးထားတဲ့ အပန္းေျဖ ေနရာေလးေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါ။ အခုလည္း အားလပ္ရက္ တစ္ရက္မွာ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔နဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ ရွိတဲ့ ဟိုပံုးျမိဳ႔ေလးကို အလည္ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဟိုပုံးျမိဳ႔ကိုေရာက္မွေတာ့ နာမည္ၾကီး ဟိုပံုဆည္ကို လည္း သြားခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ ထံုးစံအတိုင္း မိုးရြာ ရင္ ရာသီဥတုက ေအးလာတတ္ပါတယ္။ ေစ်းပိတ္ေန႔ ၊ လျပည့္ေန႔ နဲ႔ ၾကံဳေနေတာ့ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္က လူငယ္လူရြယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႔ရပါတယ္။ လူငယ္ေတြကေတာ့ အေအးဒဏ္ကို အံတု ျပီး ေရကစားေနၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူစုကေတာ့ နာမည္ၾကီး တိုဟူးသုပ္ နဲ႔ ျငိမ့္ေနၾကပါတယ္။ မိုးတိတ္သြားေတာ့လည္း မိသားစု ေတြ ထပ္ေရာက္လာၾကပါေသးတယ္။ ညေနခင္းေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီကေန ထြက္ခြာဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ ဟိုပံုးျမိဳ႔က အျပန္မွာေတာ့ ျမိဳ႔ က်က္သေရေဆာင္ သီရိမဂၤလာေရႊခ်မ္းသာ ေမြေတာ္ ဘုရားၾကီးကို ၀င္ဖူးခဲ့ၾကပါေသးတယ္။

ဘယ္လိုလညး္သူငယ္ခ်င္း.....................

မင္းမွာအားလပ္ရက္ေလးတစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ရိွရင္ေပါ့..................
မိုင္ေတြျခားနား..
သိပ္အေ၀းၾကီးလညး္မသြားရပါဘူး.....

တစ္ခိ်ဳ႕က ..ဆိုင္ကယ္
တစ္ခိ်ဳ႕က ...ကား
တစ္ခ်ိဳ႕က..မိသားစုလိုက္..
တစ္ခ်ိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းအစုလိုက္..........................
တစ္ခိ်ဳ႕က ..................




ေအးေအးစိမ့္စိမ့္..ေရအထိမွာ...
အာရံုေတြလန္းဆန္းဖို႕...........
ျငိမ့္ျငိမ့္လွ်ားလွ်ား..ေရအဆင္းမွာ..
ေျခဆင္းျပီး ေလ်ွာဆင္းနိုင္တယ္...............

အဲ့ဒီမွာေနရာေလးမွာ.....
စိမ္းလန္းတဲ့....လယ္ကြင္းေတြရိွတယ္........
ေခ်ာငး္ကို ျဖတ္ျပီးေဆာက္ထားတဲ့....တံတားျပာျပာေလးရိွတယ္........

အ၀တ္မပါတဲ့..ကေလးငယ္ေတြရိွတယ္....
အရွက္ေၾကာက္ၾကီးတဲ့ ေရစိုေနတဲ့မိန္းကေလးေတြရိွတယ္...
မ်က္လံုးနီနီရဲရဲ ေယာက္က်ားေလးေတြလညး္ရိွတယ္......
ျပီးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြရိွတယ္......


အဲ့ဒီေနရာေလးမွာ....
နာမည္ၾကီး ဟိုပံုး ထိုဖူးသုပ္ရိွတယ္......
၀ါက်န္႕က်န္႕ ေခါင္ရည္ရိွတယ္...
အသားသုပ္ရိွတယ္....
ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ဖို႕...ဆိုင္ေလးေတြရိွတယ္.
..........................................................
.........................................................


မင္းအတြက္
ရိုးစင္းေသာဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာရြင္မႈေတြနဲ႕...စိတ္ရဲ႕ အပန္းေျဖစရာ...
ေနရာတစ္ခုရိွတယ္........


ဘယ္လိုလညး္သူငယ္ခ်င္း....

မင္းမွာအားလပ္ရက္ေလးတစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ရိွရင္ေပါ့................

Read more!

ေႏြးေထြးမႈအတြက္ ဂုဏ္ယူပါသည္။

မိဘေတြ အိမ္မွာေနရတာေလာက္ ေလာကမွာ ေႏြးေထြးတာ မရွိပါဘူး။ တနယ္ရပ္ျခားကို ေရာက္ေနရင္ပိုေတာင္ သတိရမိပါေသးတယ္။ လူတိုင္းနီးပါးေလာက္က ကိုယ့္ေဒသ ၊ ကိုယ့္ရပ္ရြာ ၊ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ ေနရာေလးကို အစြဲလန္းပိုတတ္ၾကပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးေတြကို မွ်ေ၀ခံစားနိုင္ဖို႔ အစီစဥ္ေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးမိသားစု(စကၤာပူ) ဆိုတဲ့ အသင္းေလးကို စကၤာပူေရာက္ ေတာင္ၾကီးသူ၊ ေတာင္ၾကီးသားေတြ က ေမြးဖြားေပးခဲ့ပါျပီ။ အဲဒီအသင္းဖြဲ႔ရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက အေ၀းေရာက္ေတာင္ၾကီးသူ၊ ေတာင္ၾကီးသား မ်ား အလြယ္တကူစုစည္းႏိုင္ဖို႔ ၊ အခ်င္းခ်င္းကူညီေဖးမႏိုင္ဖို႔ အတြက္ community ေလးပါ။ စကာၤပူမွာ ေရာက္ေနတဲ့ အေ၀းေရာက္ ေတာင္ၾကီးသူ၊ ေတာင္ၾကီးသား ေတြ အေနနဲ႔ အသင္း ၀င္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ admin@taunggyi.org (သုိ႔မဟုတ္) taunggyifamily_sg@googlegroups.com ကို အမည္ လိပ္စာ ဖုန္းနံပါတ္ လက္ရွိလိပ္စာ အီးေမးလ္ ေပးပို႔ၿပီး အသင္း၀င္ႏုိင္ပါတယ္။ အသင္း၀င္ေၾကး တစံုတရာ မလိုအပ္ပဲ ေတာင္ႀကီးကို ခ်စ္ေသာစိတ္ ရွိရန္သာ လုိအပ္ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ပွ်မ္းမ် အသင္း၀င္ အေယာက္ ၁၀၀ ေလာက္ရွိပါျပီ။

အခုလည္း အဲဒီအသင္းၾကီးကေနဦးစီးျပီး show ပြဲေလး တခု စီစဥ္ေနပါတယ္။ ဘုိျဖဴ၊ ဟန္ထြန္း၊ ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္၊ အစိုင္း(Blackhole) စုစုေပါင္း ေလးေယာက္ ပါ၀င္သီဆိုၾကမွာပါ။ ပြဲရက္ကေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ ၅ ရက္ေန႔ပါ။ Symphony 4712 ေတးဂီတ အဖြဲ႔နဲ႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဖ်ာ္ေျဖၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရင္ခုန္သံတူေသာ စကားမ်ား ျပန္ေျပာၾကမယ္။
မွ်ေ၀ျခင္းပီတိကုိ အတူခံစားၾကမယ္။
အထီးက်န္အခ်ိန္မ်ား အတူတကြ ေက်ာ္ျဖတ္ၾကမယ္။

Read more!