Wednesday, October 31, 2007

တန္ေဆာင္တိုင္ အမွတ္တရ (ဇာတ္သိမ္း)

ဇာတ္လမ္းကုိ ျပန္ဆက္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဆူပါဂလူး လိုပါတယ္…ဒီလိုနဲ႕ အက္တမင္က စကပ္ပါတယ္…ဆိုင္ဖြင့္ရင္ ျမတ္ဖို႕က အဓိက က်သည္ေလ။ ဒါေႀကာင့္အက္တမင္က မေနေန…တြက္ပါအံုးဗ်..ျမတ္ပမလား…ျမတ္မွျဖစ္မွာေနာ္…ဆုိျပီး အားကုိးတႀကီး တြက္ခိုင္းပါသည္။ သူမကလည္း ပါးစပ္ကေနတတြတ္တြတ္ရြတ္ျပီး ကတ္ကူေလတာ တစ္လံုးကုိင္ကာ တြက္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုးတြက္ခ်က္ျပီးေတာ့ အက္တမင္ မရွံဳးရင္ အျမတ္ပဲတဲ့..ကၽြန္မေသခ်ာေျပာရဲတယ္တဲ့…ကၽြန္မ ဒီစာရင္းအင္းပညာနဲ႕လုပ္စားေနတာ ႀကာျပီတဲ့..ဆက္ေျပာတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ထ ေအာ္လိုက္ခ်င္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အကင္နဲ႕ ဘီယာ ဆိုင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ အေႀကာင္းကလည္း ရွိပါသည္။ အက္တမင္ ငန္းေႀကာထေနလို႕ မျမင္မိတဲ့ ဟာကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႕က သတိျပဳမိလို႕ေလ။ အဲဒါမွန္မမွန္ သိခ်င္စိတ္နဲ႕

သူတို႕ရဲ႕ ေနာက္ေႀကာင္းကုိ လိုက္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လွတယ္…အာ..မွားလို႕ သိလိုက္ရတာက ၃၆ ..ဟာ မွားျပန္ျပီ… စိုင္းစိုင္းရဲ႕" ဖုတ္လွုိက္ဖုတ္လွုိက္ " သီခ်င္းကုိ စြဲေနမိလို႕… စာသားက "၃၄ ၂၄ ၃၆ အလွအပအရပ္အျမင့္က ၅ ေပ ၆ " ဆိုလားပဲ…အဲဒါလည္းအျပီး ျပန္ဖ်က္မလို႕လုပ္ေတာ့ ေကာ္ရရွင္ပန္ က မရွိေတာ့ဘူးေလ…အဟီး ။ နံပါတ္ေတြကို ေျပာခ်င္တာနဲ႕တိုက္ဆိုင္သြားလို႕….ဒိတ္က (၂.၇.၂၀၀၇) ေလ။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ….အမွန္ေတာ့ မသဥၹာ ရဲ႕ ဟင္းထုပ္ က အႀကံအဖန္ဆိုတာပဲဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ေလ… အက္တမင္က တင္တင္ခ်င္း စားခ်င္တာနဲ႕ ဘာမွ မျမင္ႏုိင္ျဖစ္သြားတာ…စားဖို႕ပဲ ငန္းေနတာေလ…အခုေတာ့ ဒါေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႕ အတြက္ အခြင့္ေကာင္းေလးေပါ့။

ဒါကိုသိေသာ ကုိေက်ာ္စြာက ထလိုက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ကုိေက်ာ္စြာ ဘာေျပာမလဲေပါ့..ႀကည့္တုန္း ျပန္ထုိင္သည္။ အဲဒီမွာ အက္တမင္က ကုိေက်ာ္စြာ ဘာေျပာစရာရွိလို႕လဲ…. ေျပာေလလို႕ေမးေတာ့…ကၽြန္ေတာ္ေညာင္းလို႕ ထရပ္တာတဲ့ေလ။ အက္တမင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ ေတာ္ေတာ္တင္းသြားသည္။ မေလးမစားလုပ္တယ္ေပါ့..သူ႕လုိ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ ဒင္းေတာ့ ေတြ႕အံုးမယ္ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ႀကည့္လိုက္တာကုိ ေတြ႕လိုက္ရသည္…သိပ္မႀကာပါဘူး…ထရပ္ျပန္ပါသည္။ ဒီတစ္ခါ အက္တမင္က ကုိေက်ာ္စြာ ေညာင္းလို႕ပဲလားေမးေတာ့ ဒီတခါေတာ့ အတည္ပါ…အက္တမင္ကို ေလးစားျပီးသားပါ..ငါးကေတာ့ ေလ်ာ္တယ္။ ေျခာက္ကျပန္တယ္ တဲ့။ ဆက္ေျပာပါသည္။ ဒီတစ္ခါလည္း အေႀကြးပဲလားတဲ့….အက္တမင့္ မ်က္ႏွာေသးေသးသြားလိုက္တာမ်ား မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ ။ တစ္ေန႕က မသာအိမ္မွာ အက္တမင္ႀကီး အေႀကြးတင္ခဲ့တာေလ…အဲဒါေႀကာင့္ေျပာတာလို႕ အေႀကာင္းသိသူတစ္ေယာက္က ေလသံတိုးတိုးေလး ထြက္ျပီးသတင္းေပးသည္။

အဲဒီမွာပဲ ကုိေက်ာ္စြာက ကၽြန္ေတာ္ တင္ ျပခ်င္တာကေတာ့ ဆိုျပီး ပုဆိုးကုိ ျပင္၀တ္လိုက္သည္။ သူလည္း ၃၆ လားေပါ့..အဟီး..ဆက္ေျပာတာကေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္က ေတာ့ အကင္နဲ႕ ဘီယာ ဆိုင္ဖြင့္ခ်င္တယ္ အက္တမင္…မသဥၹာတို႕ ဆိုင္ေရာင္းတာလည္း ေရာင္းေပါ့…တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္မွာ ေသာက္ျပီးရင္ သူတို႕ဆိုင္ကုိ ကူးလို႕ရတာေပါ့…ဒါကုိလည္း စဥ္းစားမိလို႕ပါ။ ျပီးေတာ့ ေဆာင္းတြင္း ဆိုေတာ့ ဒါေလးေတြက လိုတယ္ေလဆိုျပီး လက္မကုိ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပပါတယ္။ အားပါသြား၍ထင္သည္။အရွိန္လြန္ျပီး အာေခါင္ကို ထိသည္။ ေ၀ါ့ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ (နဲေတာင္နဲေသးတယ္…လာျပီး စတိုင္လာေပးေနတာကုိး ) ေနာက္ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာက အြန္လိုင္းကေနျပီးေတာ့ လည္း အႀကံဥာဏ္ေတာင္းမယ္လို႕ အႀကံေပးပါတယ္။ ဒါကလည္း ေတာင္ႀကီးခ်ယ္ရီဟာ အေ၀းေရာက္ ခ်ယ္ရီကုိ ခ်စ္ေသာသူမ်ားနဲ႕လည္း သက္ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ ဆိုျပီး အမ်ားနဲ႕ ကုိင္တုတ္လိုက္ပါေသးတယ္။

"ဟာ….ဘီယာ၊ အကင္ေရာင္းရင္ မေကာင္းဘူးထင္တယ္….အဲလိုေရာင္းရင္ ျပႆနာတက္ႏုိင္တာေပါ့…အမူးသမားေတြနဲ႕တရုန္းရုန္းဆိုေတာ့ …ကၽြန္မတို႕က မိန္းကေလးေတြေလ…ဘယ္ေကာင္းပမလဲ " ဆိုျပီး ကန္႕ကြက္မဲေပးပါသည္။ ထေျပာသူကေတာ့ အဒူလဲသိလား….ေရခဲတံုးႀကီး မေအးမိစံပါ။ အားလံုးအံ့အားသင့္သြားသည္။ ပါးစပ္ေတြ အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။ တခန္းလံုး တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ တိတ္ဆိတ္မွုကို စတင္ျဖိဳခြင္းလုိက္သူကေတာ့…ဘူ….တဲ့။ အသံလာတဲ့ ဘက္ကုိ ခန္႕မွန္းျပီး အားလံုး ၀ိုင္းႀကည့္ႀကသည္။ အဟင့္…အဟင့္ ဆိုျပီး အသံေလးထြက္လာသည္။ သူလို႕ထင္ျပီး ၀ိုင္းႀကည့္လို႕ ရွက္၍ထင္သည္။ သမီး မဟုတ္ဘူးေနာ္လို႕ ျငင္းရွာသည္။ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳေမႊးေမႊးေလးေပါ့။ အခုေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳ နံနံေလးလို႕ နာမည္ေျပာင္းလိုက္ျပီ လို႕ ..စိတ္ထဲကေနႀကိတ္ေျပာမိသည္။

နံတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္နံတယ္ဗ်….ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ ဓညင္းသီးေတြ ၊ ဆူးပုတ္ေတြ ၊ ငါးပိရည္က်ိဳေတြ စားျပီး ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ ၀မ္းခ်ဳပ္ျပီး မေအာင့္ႏုိင္မအီးႏုိင္ ထြက္လာတဲ့ အနံပါ…မယံုမရွိပါနဲ႕….လို႕ အီးသုေတသနနဲ႕ မာစတာဘြဲ႕ရခဲ့သ (လက္ရွိအလုပ္အကုိင္ - ျမိဳ႕နယ္စည္ပင္ရဲ႕ မိန္လာျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး) ကိုေအာင္မိန္းက ဆိုင္းမဆင့္ ဘံုမဆင့္ ေျပာပါတယ္။ ေျပာတဲ့သူေတြကလည္း အက်ိဳးအေႀကာင္းခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ ေျပာေတာ့

ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ ေကာင္မေလးေတာ္ေတာ္ရွက္သြားမွာပဲဆိုျပီး ကရုဏာ စိတ္ေတြေတာင္ ေပၚလိုက္ေသးသည္။ ေျပာတဲ့သူကလည္း ထိုကိစၥနဲ႕ပါတ္သတ္ျပီး ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးရာဇ၀င္ရွိပံုရပါသည္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ကိုခ်မ္းေပါ့…ကၽြန္ေတာ္ပါဆိုျပီး ထေျပာတယ္ေလ….ဟီးရုိးေပါ့…ေကာင္မေလးက အားကုိးတဲ့ မ်က္လံုးေလးေတြ႕နဲ႕ စိုက္ႀကည့္ေနတာကုိ ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။ ဒါကေတာ့ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ေပါ့…။

အကင္ဆိုင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ သူရယ္၊ ရိုးရာအစားအစာ ဆိုင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ သူရယ္ ေပၚလာေတာ့ အက္တမင္ စဥ္းစားရႀကပ္ျပီေပါ့။ အကင္ဆိုင္ဖြင့္တာကိုျငင္းရင္လည္း ခြက္ပုန္းခုန္သူ အက္တမင္က သူစားေပါက္ေပ်ာက္သြားမွာကို သိတယ္ေလ။ ကုိေက်ာ္စြာကလည္း ဗူးဆိုရင္ ဖရံုမသီးတဲ့ လူမ်ိဳးကုိး။ ဟုိဆိုင္ကုိ မဖြင့္ပါနဲ႕ ေျပာရင္လည္း သူႀကိတ္သေဘာက်ေနေသာ ေကာင္မေလးနဲ႕ေ၀းျပီေလ။ အဒူေလးလဲ ဆိုေတာ့ ….မေျပာေတာ့ပါဘူးေလ…ညီမေလးေတြနဲ႕ မမမ်ား ရင္ခုန္ႀကေပါ့ေနာ့္။ အဟဲ။ သတိေတာ့ထားဗ်ိဳ႕ …အက္တမင္ရဲ႕ ေနာက္ေႀကာင္းက မေကာင္းဘူး…၄၀ ဆိုလားပဲ..အဟဲ။

ေနာက္ အြန္လိုင္းက အႀကံေပးခ်က္ေတြကလည္း ႏွစ္ဆိုင္လံုးဖြင့္တာကုိ သေဘာက်တယ္တဲ့ေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆိုင္ႏွစ္ဆိုင္လံုးဖြင့္မယ္လို႕ အက္တမင္က မခ်ခ်င္ ခ်ခ်င္သလိုလုပ္ျပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါသည္။ အားလံုးလဲ ေက်နပ္သြားႀကပါတယ္…. ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရဲ႕မီတင္ေလး ေအာင္ျမင္စြာျပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္….

မီတင္ျပီးလို႕ လမ္းခြဲႀကေတာ့ ကုိေက်ာ္စြာ သြားရေအာင္လို႕ အေဖာ္ညွိေတာ့ သူက ဘယ္လဲလို႕ေမးပါတယ္ ။ထံုးစံအတိုင္းပဲေပါ့ လို႕ေျပာေတာ့ ဟာ…ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္တဲ့…ရာသီဥတုကလည္း အားကစားသမားေတြ အႀကိဳက္ပဲတဲ့ဲ။ သိပ္မေျပာရပါလား ကုိေက်ာ္စြာရယ္။

ေလေအးေအးေလးေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိ က်ီစယ္္လို႕ေပါ့။ မင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့ႀကသည္။ ဆိုင္က အျပန္မွာေတာ့……..ႀကယ္ေတြက လင္းလက္ျပီး တိမ္ေတြက စိမ္ေျပးတမ္းကစားေနပါသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႕ ေရာက္ေတာ့မွာ မို႕လို႕လားမသိဘူး လေပၚမွာလည္း အဖိုးက ဆန္ေတြ မနားတမ္းဖြတ္ေနတယ္္။ ေရာက္တက္ရာရာ အေတြးမ်ားကုိ ေတြးေနစဥ္မွာပဲ….

"ေတာင္ေပၚေျမမွာ ေတာ္၀င္ပိေတာက္ပန္းမရွိေပမယ့္ …

ျဖဴစင္ေစတနာ အရိုးခံစိတ္ရင္းရွိႀကတယ္…

ခ်ယ္ရီေတြရယ္ဧည့္၀တ္မပ်က္ပါဘူးကြဲ႕ အခ်စ္ရယ္…"

ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ အသံေသး အသံေႀကာင္နဲ႕ သီခ်င္းထဆိုပါသည္။ ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္လန္႕သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မသိမသာ ေအးလိုက္တာ နားရြက္ေတြကလဲ…. ဆိုျပီး လက္ႏွင့္အုပ္လုိက္သည္။ ေဟာင္ေနေသာ ေခြးမ်ားပင္လွ်င္ မွင္သက္ေငးေမာသြားႀကသည္ ထင္ပါသည္။ အားလံုးတိတ္သြားသည္။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး။ သူကေတာ့ သူ႕ဖီလင္ႏွင့္သူ မ်က္စိႀကီး မွိတ္ျပီး ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ့ႀကည့္ကာ ဆက္ဆိုလ်က္။

**********************

"တန္ေဆာင္တုိင္ႀကီး ျပီးသြား၍ စာရင္းခ်ဳပ္ေသာ အခါ ၀က္၀က္ကြဲ မျမတ္ပါ။ ရွံဳးပါသည္။ အေမ့နားကပ္ေလး ေပါင္ထားတာေတာ့ ေရြးႏုိင္ေတာ့မည္ မထင္ပါ။ ဆိုင္ဖြင့္ရင္ေကာင္းမယ္ဆိုျပီး မီတင္စတင္ခဲ့ေသာ အက္တမင္ ကုိပဲ စိတ္ဆိုးရမလား။ အစားအေသာက္အတြက္ ကၽြန္မတုိ႕တာ၀န္ယူတယ္…ကၽြန္မတို႔လက္ရာက ဘေလာ့ထဲမွာ ျမင္တာနဲ႔ စားခ်င္စရာပဲမဟုတ္လား လို႕ေျပာကာ တာ၀န္ယူခဲ့ေသာ မမဘေလာကာမ်ားကုိပဲ စိတ္ဆိုးရမလား။ ဧည့္ႀကိဳမမ ဧည့္ႀကိဳတာ၀န္ယူတယ္ဆိုျပီး ပဲေပးေနတာ ကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။ အေဖတစ္ခြက္ သားတစ္ခြက္ ဆိုျပီး အားေပးသူတစ္ခြက္ ဆိုင္ရွင္တစ္ခြက္ ေသာက္မိခဲ့ႀကေသာ အခ်င္းအခ်င္းကုိပဲ အျပစ္တင္ရမလား"

ဖြ..လြဲပါေစ …ဖယ္ပါေစ ဆိုျပီး ထေအာ္မိကာ အိပ္ယာမွ လန္႕ႏုိးလာပါသည္…..ထိုအခါမွ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ႏုိင္ပါသည္။ ငါအိမ္မက္မက္ေနတာပဲလို႕သိလိုက္ရသည္။

****************************

အင္မွန္းသိသြားတာကုိ မခံခ်င္၍ မမမ်ားအုပ္စုက အင္းသားရိုးရာ အစားအစာ ခ်က္နည္းမ်ားကုိ ရက္တိုသင္တန္းတက္ကာ ေန႕မအား ညမနား သင္ႀကားေနေႀကာင္း သတင္းသဲ့သဲ့ရပါသည္။ တျဖည္းျဖည့္ႏွင့္ လက္ရာ တိုးတက္မွဳ ရွိလာေႀကာင္းကုိလည္း သိရသည္။ မခံခ်င္စိတ္နဲ႕ ႀကိဳးစားေနႀကေသာ မမမ်ားကုိ ႀကည့္ျပီး ၀မ္းသာရသည္။

ဒီလိုနဲ႕ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ႀကီးကုိ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့သည္။

အက္တမင္ ထင္တဲ့ အတိုင္းပင္ ေတာင္ႀကီးခ်ယ္ရီ ဆိုင္ေလးမွာ အားေပးသူမ်ားႏွင့္ စည္ကားလွပါသည္။

အြန္လိုင္းေပၚကေရာ…လက္ေတြ႕မွာပါ စည္ကားလွပါသည္။ အြန္လိုင္းေပၚကေနလည္း ေအာ္ဒါမ်ားက မျပတ္ပါ…ဒီလိုေရာင္းတာ ဒီတစ္ခါပဲ ရွိေသးတာကုိး…အြန္လိုင္းမွာ ေရာင္းသူႏွစ္ေယာက္ကုိေတာ့ လူဌားရပါသည္။ သူတို႕ကေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ ခ်က္တာမ်ားဟု နာမည္ႀကီးေနသူမ်ားပါ။ နစ္ ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်က္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ ရာဇ၀င္မွာ အမည္းစက္ထင္သြားပါသည္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ လက္ႀကြက္တက္၍ ျဖစ္ပါသည္။ ေဘးမွာေတာ့ ပရုတ္ဆီပုလင္း ကုိယ္စီနဲ႕ေပါ့။ ေတာင္ႀကီးခ်ယ္ရီနဲ႕ေတြ႕မွ သူတို႕နာမည္ပ်က္တယ္ဆိုျပီး အသားေရဖ်က္မွုနဲ႕ တရားစြဲမယ္လုပ္ေနလို႕ မနည္းေတာင္းပန္ထားရေသးသည္။ မီဒီယာေတြကလည္းေကာင္း ..လက္ရာေတြကလည္း ေကာင္းဆိုေတာ့ ေအာင္ျမင္တာမဆန္းပါဘူးေနာ့္….။

ဆိုင္ရဲ႕ ဆိုင္းပုဒ္ေလးကလည္း ကဗ်ာဆန္ပါသည္။ အမ်ားနဲ႕မတူ တမူထူးျခားပါေသးသည္။ "ခ်ယ္ရီကုိသာ ပန္ပါ" တဲ့ ။ မမတို႕မွာလည္း လက္မလည္ရရွာပါ။ (ယားလို႕ ကုတ္ခ်င္ေပမယ့္ လက္မအားေသာေႀကာင့္ ယားတဲ့ေနရာကို မွတ္ထားကာ လက္အားမွ ကုတ္ရရွာပါသည္ ) ေရာင္းရံုနဲ႔ မျပီးပါ။ လစ္လိုက္တာနဲ႕ မိတ္ဆက္ဖို႕ ေခ်ာင္းေနေသာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားက မိတ္ဆက္ႀကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္မွာ ေသာက္ျပီး ဗုိက္ကေလး ဆာလာျပီဆိုလွ်င္ ဟုိဘက္ကုိ ကူးလိုက္ယံုပဲေလ။ ဆက္ဆံေရးကလည္း ေကာင္းသလို လက္ရာကလည္း အလြန္ေကာင္းေသာေႀကာင့္ လူမျပတ္ပါ။ တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ အျမတ္ကို တြက္ႀကေတာ့ ၄ဆ၊၅ဆ ေလာက္ကုိ ျမတ္ပါသည္။ မီးပံုးပ်ံတစ္လံုးတက္သြားတိုင္း ေအာင္ျမင္မွုအတြက္ ခြက္တုိက္ရတာကလည္း အေမာ…..အဟဲ။

ပြဲေတာ္ရက္အတြင္း ထူးျခားတာတစ္ခုကေတာ့ ခ်ယ္ရီေျမရဲ႕အမွတ္တရ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ အစျပဳခဲ့တာပဲေလ…ကၽြန္ေတာ္အတန္တန္တားတဲ့ ႀကားက အခ်စ္စိတ္ေတြ ယိုဖိတ္လို႕ အလည္ေရာက္လာတဲ့ ေျမျပန္႕သူေလးတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္မိတဲ့ သူကေတာ့ မ်က္ႏွာရူးႀကီး ကိုေက်ာ္စြာပါ။ စေတြ႕ပံုေလးက အရမ္းစိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းပါသည္။

လာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ကုိလာတာမဟုတ္ပါဘူး….မမမ်ားကုိ လာအားေပးတာပါ…စံုစမ္းႀကည့္ေတာ့ လာလည္တယ္လို႕သိရပါသည္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ မင္းသားက သေဘာေတာ္ေခြ႕သြားတာပါ…ေတာ္ေကာက္ေတာ္မူခ်င္ေပမယ့္လည္း ပါပါက ဘုရင္မဟုတ္ေတာ့ လုပ္လို႕မရဘူးေလ။ ဒါေႀကာင့္ ကုိယ္စြမ္းရွိသေလာက္ ႀကိဳးစားရျပီေပါ့။ ဒီတစ္ခါမွ မစြံရင္လည္း ဒီတသက္ မိန္းမရကိန္းမျမင္ပါ။ ဒါကုိသိေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဒီတစ္ခါမ်ား စြံေလမလားဆိုျပီး အားလံုးက သူ႕ကုိ ၀ိုင္းအားေပးႀကပါသည္။ ပင့္ေပးတယ္လို႕ ေျပာရင္ ပိုမွန္မလားမသိဘူး။

အက္တမင္။ ။ ေကာင္မေလးက မဆိုးဘူးေနာ္…မ်ိဳးေကာင္းေလးထင္တယ္။ ေဒါင္းမ်ိဳးေလးဟ ...အေတြးမမွားနဲ႕ …ကုိယ့္လူ…အားေပးတယ္တဲ့..ဦးစြာ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳပါသည္။

ကုိရဲ ။ ႀကိဳးစားႀကည့္ေပါ့ဗ်ာ…ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မထင္….ဆိုျပီး အားေပးစကားဆိုပါသည္။

ကုိေအာင္မိန္း။ ။ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေတာ့ အနံေလးကေတာ့ သင္းေနတာပဲ… အီးခိုးေတာ့ မေပါက္တတ္ေလာက္ဘူး…အားေပးတယ္ ..တဲ့။

ကုိခ်မ္း။ ။ အင္းမလုပ္..အဲမလုပ္…ကုိေက်ာ္စြာက ေႀကျငာလိုက္ေတာ့ ငါးရ႕ံ ႏွစ္ေကာင္ မဖမ္းရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာႏွင့္ ။

ကုိေဇယ်ာ။ ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သီခ်င္းေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ရွိတယ္။ သီခ်င္းလိုက္ဆိုေပးစရာ လိုရင္ေျပာ…အခ်ိန္မေရြးတဲ့။

ကၽြန္ေတာ္။ …..စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ကမာၻႀကီး ျငိမ္းခ်မ္းတယ္ ဆိုတဲ့ စကားပံုကုိ စဥ္းစားေနသည္။ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ သူျဖစ္ခ်င္ရာကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားနဲ႕ေပါ့။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား အဖြဲ႕ကလည္း ၀ိုင္းျပီး မပါေသးသည္။

မေနေန။ ။ ေက်ာ္စြာ…ေကာင္မေလးက နင့္ကုိ စိတ္၀င္စားပံုေပၚပါတယ္ဟ..ငါတို႕က မိန္းကေလးခ်င္းမို႕သိတယ္တဲ့။ ငါ့တုန္းကလည္း ဒီလိုပဲ အထာေပးခဲ့ရတာတဲ့ေလ (သူ႕အထာေပးေကာင္းလို႕ အခုထိ အပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာေလ)

မသဥၹာ။ ။ ငါလုပ္တဲ့ ဟင္းထုပ္ကုိ ေတာ္ေတာ္အားေပးသြားတာ…နင္နဲ႕လိုက္ပါတယ္။ ငါ့လက္ရာကုိ နင္နဲ႕ သူပဲ ေကာင္းတယ္ေျပာတာတဲ့ ..ေကာင္းေရာ။

မႏုိင္းႏိုင္း။ ။ ငါလည္း အားေပးတယ္…ဆိုင္ကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ.. အစ္မက အရမ္းလွတာပဲ…ဘေလာ့ထဲမွာ ထက္ အျပင္မွာက ပိုလွတယ္လို႕ ေျပာသြားတာ…ငါလည္း သူနဲ႕ဆိုအားေပးတယ္တဲ့။

ကုမုျဒာ။ ။ အစ္ကုိက လူေခ်ာပဲ…စိတ္ထဲကေတာ့( ငါးရွဥ့္နဲ႕ အမ်ိဳးေတာ္တာကုိး )။ သေဘာေကာင္း မေနာေကာင္းေလးပဲ ။ ဟုိအစ္မက အစ္ကုိ႕ကုိ မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ခင္မင္ခြင့္ေလာက္ေတာ့ ေပးမွာပါ။ ပါးေကာင္းတယ္ဟုတ္ မလား…ဆိုေတာ့ က..ကုိေက်ာ္စြာက အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားႏွင့္ ပါးကုိ ကုိင္လိုက္ပါသည္။

ကုိေက်ာ္စြာကို ႀကည့္ရသည္မွာ အသဲအသန္ဂဲ မွန္ေနပါသည္။ မ်က္ႏွာေတြကလည္း ေယာင္လို႕ ကုိင္းလို႕( အမွန္ကေတာ့ ညက လြန္ျပီး ေျမာင္းထဲ ျပဳတ္က်တာ..ကၽြန္ေတာ္က သိသိႀကီးနဲ႕ အဲလမ္းေလးက ျဖဴးတယ္ဆုိျပီး ေနာက္လိုက္တာ ဆရာက တေသြမတိမ္း ေလွ်ာက္သြားသည္ေလ)။ အားေပးတဲ့ သူေတြကလည္း အားေပးႀကေတာ့ သူ႕ခမ်ာ အ၇မ္းကို စိတ္အားထက္သန္လ်က္ရွိပါသည္။ ၀ါရင္ ့လူပ်ိဳသိုးႀကီးမ်ားထံတြင္ အႀကံဥာဏ္ေကာင္း ရဖို႕အေရး အမ်ိဳးမ်ိဳး ပူေဇာ္ပသရ ၊ အပ်ိဳႀကီး မမမ်ားထံတြင္လည္း အေျခအေနေကာင္းပမလားဆိုျပီး ေမးရ၊ ျမန္းရႏွင့္ ဗ်ာမ်ားေနသည္မွာ သနားဖို႕အရမ္းေကာင္းပါသည္။

ဒါေပမယ့္ဗ်ာ….ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး…ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို ခင္ဗ်ားတို႕လည္း သိေနေလာက္ေရာေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ေလ…သူ႕အစား အရမ္းစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္…သူဘယ္လို ႀကိဳးစားခဲ့တာ…ေကာင္မေလး သူ႕ကုိ ျပန္စိတ္၀င္စားေအာင္လုပ္၇တာ ေတြကုိ ျမင္ေနရေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ဗ်ာ…ကၽြန္ေတာ္သာဆို ျပန္ႀကိဳက္လိုက္ပါတယ္ …ေကာင္မေလးေနရာမွာဆိုရင္ေလ(ေရးသာေရးရတယ္…ဖင္ေတာ့ ႀကိမ္းတယ္..အဟဲ..သူ႕ကုိျဖစ္ေစခ်င္လြန္းလို႕ပါဗ်ာ) ။ ဒါေပမယ့္လည္းဗ်ာ ..ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲ…ဖူးစာ ဆိုတာလည္း ရွိေသးတာကုိး…ဆိုျပီး ေျဖသိမ့္စကား ေျပာရတာေပါ့ေလ။ ေနာက္ျပီး ေတာင္ႀကီးသားေတြ သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္တဲ့ အတြက္လည္း စိတ္ဆိုးခ်င္တယ္။ အဟဲ ..ကၽြန္ေတာ္တုန္းကဆိုရင္…..မေျပာေတာ့ပါဘူး…ေႀကာ္ျငာ၀င္တယ္ ထင္မွာ စိုးလို႕။

ဒါေတြအားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေတြး သက္သက္သာ ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ။ အေျခအေနအားလံုးကို ၁၈၀ ဒီဂရီေျပာင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္တာကေတာ့ ဇာတ္လုိက္ႀကီးပါပဲ။ ေကာင္မေလးကလည္း သူ႕ကုိ စိတ္၀င္စားခဲ့ပါတယ္။ မူတာေပါ့ဗ်ာ…မိန္းမတို႕သဘာ၀အတိုင္း ….သိတယ္မလား..ခင္ဗ်ားတို႕လည္း ႀကံဳဖူးႀကမွာပါ။ ႀကာႀကာေတာ့ မမူႏုိင္ပါဘူး…အေျခအေနကမေပးေတာ့ဘူးေလ.. သူနဲ႕ စိမ္းဘက္ရွ္ ေတြအားလံုးက ကေလးေတြ ကုိယ္စီနဲ႕ ျဖစ္ေနႀကျပီေလ။ စာရင္းက ေနာက္၀ါကၽြတ္ရင္ ပိတ္ျပီ..ဒါနဲ႕ ေကာင္မေလးက ကုိေက်ာ္စြာကို ေမးခြန္းေလး ေတြ ေမးမယ္.. ေျဖႏုိင္ရင္ သူ႕ရဲ႕ အခ်စ္ကုိ ရမယ္ ဆိုျပီး ဆိုတယ္တဲ့။ သူမရဲ႕ ေမးခြန္းေလးေတြကုိ ဇာတ္လိုက္ႀကီးက ေျဖႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုး ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႕ သူတို႕ကုိ ႀကည့္ေနႀကပါသည္။ ေကာင္မေလးကလည္း အားလံုးေရွ႕မွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျဖစ္ေစခ်င္လို႕ပါေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးရဲ႕ အလယ္မွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အေမးအေျဖ လုပ္ႀကတာေပါ့။

မင္းသမီး။ ။ ရွင္ ကၽြန္မကုိ အရမ္းခ်စ္တာ ပဲလား?

မင္းသား။ ။ အရမ္းခ်စ္တာေပါ့

မင္းသမီး။ ။ ဒါဆို ကၽြန္မအတြက္ဆို ရွင္ေသမလား?

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုး ကုိေက်ာ္စြာ ဘာေျဖမလဲ ဆိုတာကုိ ရင္တမမနဲ႕ နားစြင့္ေနႀကသည္။

ေသမွာေပါ့….အင္းလို႕ ေျပာလိုက္ေလ..ဒီေကာင္ ဒါေလးေျဖတာမ်ားကြာ..ေနရာခ်င္းလဲလိုက္ခ်င္တယ္…ဆိုျပီး သူ႕အစား စိတ္ထဲကေန ၀င္ေျဖေပးမိေနပါသည္။ ကုိယ္ခႏၶာ ႀကီးသေလာက္ အသဲႏုေသာ မေနေနကလည္း ရင္ဘတ္ကုိ ဖိလို႕ေပါ့…ကဲ မင္းသားက ဘာေျဖလဲ ဆိုေတာ့ …..

မင္းသား။ ။ ဟာ..ဘယ္ေသမလဲ…ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္က မေသတဲ့ အခ်စ္ေလ တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုးက သြားပါျပီကြာ ဆိုျပီး ဟာ…ကနဲ ပါးစပ္က အသံေတြ ထြက္လာသည္။ မင္းဘယ္လို ေျဖလိုက္တာလဲ…အင္းေလ နင္ကလည္း ….ဆိုျပီး မခ်င့္မရဲနဲ႕ ၀ိုင္းေျပာႀကပါသည္။

ဒီအသံေတြကုိ အဆံုးသတ္ေစတာကေတာ့ " ကၽြန္မသူ႕ကုိ အေျဖေပးလိုက္ပါျပီ..သူ႕အခ်စ္ကုိ လက္ခံတယ္တဲ့"

အမွန္ေတာ့ ဒါလုပ္တယ္ ဆိုတာကလည္း ထံုးတမ္းအစဥ္အလာေႀကာင့္ပါ…မဟုတ္ရင္ သူေတာင္းကတည္းက ခ်က္ခ်င္းကုိ အေျဖေပးခ်င္ေနတာတဲ့ေလဆိုျပီး…သူမကဆက္ေျပာပါသည္။ အင္း တတ္လည္း တတ္ႏုိင္ပါေပ့…ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ရူးခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားသည္။

ေမာင္လွမ်ိဳးရဲ႕ အလြမ္းနဲ႕ အဆံုးသတ္ခ်က္ေတြကုိ မႀကိဳက္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တအားပါပဲ…စာဖတ္သူမ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ႀကမွာပါ..ဟုတ္တယ္ဟုတ္…ကဲ…ဘုန္းႀကီးရူူးနဲ႕ ေလွလူး ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ ဒီမွာ တင္ အဆံုးသတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ….

****************************

ဒီႏွစ္ေတာင္ႀကီးတန္ေဆာင္တိုင္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႕ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ…..

ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ႀကရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့…ဟိုမ်က္ႏွာရူးေပါ့ေလ။ စာရင္းေတြ ခ်ဳပ္ေတာ့ ျမတ္ပါသည္။ အျမတ္ေငြေတြကုိေတာ့ အားလံုးနဲ႕ တိုင္ပင္ျပီး ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားပါမည္။ မႀကာခင္မွာ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ရွိ ထိုင္လို႕ေကာင္းေသာ ဆိုင္မ်ား ပိုစ့္ေတြ တက္လာမည္မွာ မလြဲပါ…အဟီး။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာေတာ့ virtual tour ဆိုျပီး ကိုရဲဲရ႕ဲ ႏွစ္သိမ့္မွုေတြလည္း လာအံုးမွာပါ။

ကဲ အားလံုးပဲ ျပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္ႀကပါေစ။

ေနလင္း။


Read more!

Tuesday, October 30, 2007

အင္းသားရိုးရာေလွၿပိဳင္ပြဲ (၂)

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ရတနာ စံေက်ာင္းေတာ္ ၀င္ပြဲမွာ က်င္းပတဲ့ အင္းသားရိုးရာ ေလွၿပိဳင္ပြဲမွာ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့တာေလးကို ေျပာျပဖို႔ရွိပါတယ္.. အင္းသားရိုးရာေလွၿပိဳင္ပြဲမွာ ၂၆တက္၊ ၄၆တက္နဲ႔ ရာေက်ာ္တက္ ဆိုၿပီး အတန္း (၃)တန္းပါ၀င္ပါတယ္.. အဲ့ဒီ အတန္းေတြထဲက ၂၆တက္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာေတာ့ အမ်ိဴးသမီးေတြန႔ဲ ေက်ာင္းသား အရြယ္ေတြ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကပါတယ္..

က်င္းပတဲ့ ေနရာကေတာ့ ရတနာစံေက်ာင္းေတာ္ ေရွ႕က ေရလမ္းေခ်ာင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. ေဘးတစ္ဘက္ တစ္ခ်က္ဆီမွာေတာ့ ၀ိုင္း၀န္းအားေပးေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးရွိပါတယ္.. ေလွေတြေပၚကေန အမ်ားစုက ၾကည့္ရွဴေနၾကပါတယ္.. ၿပိဳင္ပြဲကိုေတာ့ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားမ်ား စံေက်ာင္းေတာ္ေပၚ ပင့္ေဆာင္လို႔ ၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်င္းပတာျဖစ္ပါတယ္.. ကနဦးပြဲစဥ္ေတြကို ယွဥ္ၿပိဳင္ထားၿပီး ျဖစ္တာမို႔ အဲ့ဒီေန႔ကေတာ့ အႀကိဳ ဗိုလ္လုပြဲနဲ႔ ဗိုလ္လုပြဲေတြပဲ က်င္းပခဲ့ပါတယ္..



ပြဲစဥ္တိုင္းနီးပါး လက္ရည္တူ ယွဥ္ၿပိဳင္နိဳင္ၾကၿပီး၊ အမွတ္ေပး ေနရာမွာရွိတဲ့ အဆံုးအျဖတ္ေပးမဲ့ ၀ါးလံုးကို အရင္လွမ္းဆြဲနိဳင္တဲ့ အသင္းေတြက အနိဳင္ရသြားၾကပါတယ္.. ထူးထူးျခားျခား အျဖစ္အပ်က္ေတြလဲ ျမင္ခဲ့ရပါေသးတယ္.. အမ်ိဳးသမီး (၂၆)တက္ ေလွၿပိဳင္ပြဲမွာ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေလွ ၀မ္းကြဲသြားၿပီး ေရေတြ၀င္လို႔ နစ္သြားခဲ့ပါတယ္.. အင္းသူေတြကေတာ့ ေရကူးကၽြမ္းၿပီးသားဆုိေတာ့ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး.. တကယ္ဆိုရင္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေလွေတြက အရမ္းကို ေဇာက္တိမ္ပါတယ္.. ေရေပၚကို ေပၚတယ္ဆိုရံုေလးသာ ရွိၿပီး တစ္ေယာက္ေလာက္ ကေမာက္ကမ လုပ္ရင္ ေလွၿမဳပ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္..

အဲ့ဒီမွာ ေျပာသံၾကားခဲ့ရတာက ၿပိဳင္ပြဲ၀င္စည္းမ်ဥ္းအရ ေလွဟာ ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ မနစ္ရပါဘူး.. အကယ္လို႔ အနိဳင္ရသည့္တိုင္ ပန္းတိုင္ကို ေလွတစ္စီးလံုး မေက်ာ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေလွနစ္သြားရင္ ရွံဳးပါတယ္.. ေလွ မနစ္ရပါဘူး.. အခု ျဖစ္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးပြဲမွာေတာ့ ေလွက ေက်ာ္ၿပီးျဖစ္သြားတဲ့ အတြက္ သူတို႔ အနိဳင္ရသြားပါတယ္.. ႏွစ္သင္းစလံုးကလဲ ဘယ္ေလာက္မွ မေၾကာၾကပါဘူး.. အနိဳင္ရသြားတဲ့ အသင္းက အရင္ လွမ္းဆြဲလိုက္နိဳင္လို႔ ေအာင္ပြဲရသြားတာပါ.. ေလွကေတာ့ ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး နစ္သြားတာျဖစ္ပါတယ္..

အဲ့ဒီ ၂၆တက္ေလွက ေက်ာင္းသားပြဲမွာလဲ သံုးရမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ ေလွကြဲသြားတဲ့ အတြက္ ေက်ာင္းသား အသင္းတစ္ဖဲြ႕က ၄၆တက္ ေလွ အႀကီးနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ရပါတယ္.. ေက်ာင္းသားေတြကလဲ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ျဖစ္တာနဲ႔အညီ အနိဳင္အရွံဳးအဓိက မထားပဲ ေလွခ်င္း မတူေပမဲ့လဲ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကပါတယ္.. အဲ့ဒီ အသင္းကပဲ အနိဳင္ရ ဗိုလ္ဆြဲသြား ပါတယ္.. ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းသား (၂၆)တက္ ဗိုလ္လုပြဲေလွၿပိဳင္ပြဲမွာလဲ အလားတူ ေလွျမဳပ္တာ ျဖစ္သြားပါ ေသးတယ္.. တစ္ဘက္နဲ႔ တစ္ဘက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္း ေလွထဲ ေရ၀င္ၿပီး နစ္တာျဖစ္ပါတယ္.. ကေလးေတြမို႔ ဟန္ခ်က္ မထိန္းနိဳင္လို႔ ျဖစ္တာလို႔ ထင္ပါတယ္..

အဲ့ဒီလိုနဲ႔ပဲ အင္းသာရိုးရာ ေလွၿပိဳင္ပြဲက ၾကည့္ရွဳေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြကို စိတ္လွဳပ္ရွားမႈေတြ ေပးခဲ့ျပန္ပါတယ္.. `ေယာက္်ား ညီေစ´လို႔ သံခ်က္ေဖာက္သံကလဲ အားရစရာ အားတက္စရာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္.. (ဒီတစ္ေခါက္မွပဲ ကၽြန္ေတာ္လဲ သူတို႔ အသံကို နားလည္နိဳင္ေတာ့ပါတယ္.. ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက ဘာဆိုၾကမွန္း မသိလိုက္ဘူး.. ကၽြန္ေတာ့ အထင္ေျပာရရင္ အင္းသားေတြရဲ့ အသံက ထား၀ယ္ေတြအသံေတြနဲ႔ ဆင္တူသလိုပါပဲ.. ျမန္မာစကားကိုပဲ ၀ဲၿပီး၊ ဖ်က္ၿပီး ေျပာတာနဲ႔တူပါတယ္.. `မတက္ဘူး´လို႔ ဗမာေတြက ေျပာတာကို သူတို႔က `တက္တာ မဟုတ္ဘူးေလ´ လိုမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးတစ္ျမည္ ထူးၿပီး ေျပာၾကတာမ်ိဳးနဲ႔ တူပါတယ္.. ရွမ္းစကားေတာ့ ေျပာမယ္ မထင္ဘူး.. သူတို႔ကလဲ ဗမာလူမ်ိဳးေတြပဲ မဟုတ္လား..)

အဲ့ ျပန္ဆက္ရရင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ နိဳင္တဲ့ အသင္းေတြကို ဆုေတြေပးၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖေရးအဖြဲ႕ေတြက.. ~~ ေငြသင္ျဖဴးေလး ခင္းထားသလို ~~ သတင္းစကား ဆိုေလာက္တယ္ ~~ ေလွေလွာ္ကာ တိမ္ကေလးေတြ အေတာက္မယ္ ~~ ေရေပၚမွာ အိမ္ကေလးေတြ ေဆာက္တယ္ ~~ အေမွာင္ဆိုင္းတဲ့ အလြမ္း ပန္းခ်ီနယ္.. ေတာင္ပိုင္းရဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္ ~~ မွန္းဆေတြးေ၀ေႏွာ ရွမ္းမေလးေတြလဲ ေခ်ာပါတယ္ ~~ သတင္းေမႊးတဲ့ အင္းေလးကန္သာ၀ယ္ ~~ အဲ အဲ့ဒီစာသားေတြ ပါတဲ့ ေနာင္အင္းေလးကို အလည္လာခဲ့ပါ သီခ်င္းဆိုၾကရင္း နဂါး ၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ့ အင္းသူေတြက ကျပရင္း က်န္တဲ့သူေတြကလဲ ျမဴးလို႔ ေပ်ာ္လို႔၊ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲေတာ္သည္ ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ၿပီးဆံုးသြာခဲ့ပါတယ္.. (ညဘက္မွာေတာ့ ဘုရားပြဲေစ်းတန္း ရွိဦးမယ္နဲ႔ တူပါတယ္.. )

ေနာင္အင္းေလး သီခ်င္း ရွာၾကည့္တာ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေတြ႕လို႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.. Download Link

ရဲျမန္မာ


Read more!

Monday, October 29, 2007

ဒုတိယ အႀကိမ္ မီးပံုးပ်ံစမ္းသပ္ လႊတ္တင္ပြဲ (၂)

မီးပံုးပ်ံ အစမ္း လႊတ္တင္တဲ့ ပြဲတုန္းက ျပန္ေတာ့မယ္ လုပ္တဲ့ သူေတြကို ဖမ္းစားသြားတဲ့ အစီအစဥ္ တစ္ခုကေတာ့ Firework စမ္းသပ္ျပတာပါပဲ.. ေတာင္ႀကီးသားေတြ အေနနဲ႔ မိုးေပၚမွာ မီးပန္းေတြ ေဖာက္တာ ျမင္ေနၾကျဖစ္ေပမဲ့.. ေျမေပၚကေန ေကာင္းကင္ထဲကို မီးပန္းေတြ ပစ္ေဖာက္တာကိုေတာ့ သိပ္မျမင္ဖူးၾကဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ Firework ေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ မျမင္ရေတာ့တာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာပါၿပီ.. အရင္ကေတာ့ ရန္ကုန္မွာေနတုန္းက အခမ္းအနားတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႕ခဲ့ဖူးေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ မပါေတာ့ပါဘူး.. အျပင္က ဇာတ္လမ္းေတြ ထဲမွာပဲ ေတြ႕ရတာ မ်ားပါတယ္.. အခုေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ အျပင္မွာ မျမင္ေတြ႕ရေတာ့တဲ့ Firework ကို ေတာင္ႀကီးမွာ အဲ့ဒီေန႔က ျပန္လည္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..



၂၀၀၇ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္မွာေတာ့ Firework ေတြကို ပြဲေတာ္ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမွာ ပစ္ေဖာက္မဲ့ အစီအစဥ္ပါ၀င္ ပါမယ္.. အခု စမ္းသပ္တဲ့ ပြဲမွာေတာ့ မီးပန္း အမ်ိဳးအစား ေတြရဲ့ Sample အခ်ိဳ႕ကို စမ္းေဖာက္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္.. မိနစ္ (၂၀)ၾကာေလာက္ ၾကာမယ္ထင္ပါတယ္.. မီးပန္း အလံုး အရည္အတြက္ ကေတာ့ သတိမထားမိလိုက္လို႔ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ Sample ၁၀ မ်ိဳးေလာက္ကို ေဖာက္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး.. အလံုးေပါင္း ၅၀၀ အထက္ေလာက္ ရွိမွာ ေသခ်ာပါတယ္.. အဲ့ဒီ မီးရွဴး အခ်ိဳ႕မွာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕က မီးရွဴးအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ရဲ့ မီးပန္းေတြလဲ ပါတယ္လို႔ သိရပါတယ္..



Photo Camera ကို Motion အျဖစ္ရိုက္ထားလို႔ Pro Level ေလာက္ မရလုိက္ပါဘူး.. Edit လုပ္ဖို႔လဲ အခ်ိန္မရတာနဲ႔ မူရင္းအတိုင္းေတြ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္..

လာၾကည့္ၾကသူေတြက `လက္ခုပ္ လက္၀ါး´ တီးလို႔ အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္.. မီးရွဴးေတြ ေဖာက္လို႔ ခနေလာက္လဲ ၾကာေရာဆိုင္ကယ္ေတြ အသီးသီးနဲ႔ တျခားကလူေတြ မီးပံုးကြင္းကို ထပ္ေရာက္ၿပီး လာၾကည့္ၾကတာ ေတြ႕လိုက္ရ ပါေသးတယ္.. အားလံုးကလဲ သေဘာေတြ ၾကလို႔ `ထပ္လုပ္ပါဦးဗ်ိဳ႕´ ဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုသံေတြကိုလဲ ၾကားခဲ့ရပါတယ္..

မီးရွဴးေတြလဲ ေဖာက္လို႔ ကုန္သြားေရာ ေနာက္ထပ္ မီးပံုးပ်ံ တစ္လံုး လာေရာက္ လႊတ္တင္တာ ၾကည့္ခဲ့ပါေသးတယ္.. သူကလဲ `မီးက်ည္´ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ပါတယ္.. မီးပံုးပ်ံကိုယ္ထည္ကေတာ့ Plastic အသားနဲ႔ လုပ္ထားတာ ျဖစ္ၿပီး.. ေအးေအးေဆးေဆး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ပဲ တက္သြားခဲ့ပါတယ္.. မီးပန္း အလွေတြလဲ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ပစ္လႊတ္နိဳင္ခဲ့တာေၾကာင့္ တန္ေဆာင္တိုင္ မေရာက္ေသးေပမဲ့လဲ.. ႀကိဳတင္ၿပီး မီးပံုးပ်ံေတြ၊ မီးရွဴးေတြ၊ Firework ေတြကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရလို႔ အားလံုးနဲ႔ ထပ္တူ ထပ္မွ် ကၽြန္ေတာ္လဲ အားရေၾကနပ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ရရွိလိုက္ပါတယ္.. အဲ့ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒုတိယ အႀကိမ္မီးပံုးပ်ံ စမ္းသပ္လႊတ္တင္ပြဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ သီတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္ အဆက္ အစီအစဥ္ဟာျဖင့္ ၾကည္နဴးေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ၊ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္..

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ အသစ္အသစ္ေတြ ျမင္ေတြ႕ရမဲ့၊ ကြင္းအသစ္ႀကီးမွာလဲ က်င္းပမဲ့ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ေတာင္ႀကီး တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ႀကီးကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ဖို႔ အေရး ေမွ်ာ္ေတြးေနမိပါေတာ့တယ္..


Read more!

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ရတနာ စံေက်ာင္းေတာ္ ၀င္ပြဲ

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲေတာ္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးရက္ျဖစ္တဲ့ ဒီေန႔မွာေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္၀င္ပြဲအခန္းအနား က်င္းပခဲ့ပါတယ္.. ေနာက္ၿပီး အင္းသားရိုးရာ ေလွၿပိဳင္ပြဲေတြလဲ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾက ပါတယ္..

ဟိုေလွ်ာက္သြားလိုက္၊ ဒီေလွ်ာက္သြားလိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ေညာင္ေရႊ၊ အင္းေလးကို ေရာက္လို႔ ေပါက္လို႔ သြားခဲ့ရျပန္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ အရင္က လူေတြအရမ္းမ်ားတဲ့ ပြဲေတြဆိုရင္ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္တက္ခဲ့ေပမဲ့ အခုေတာ့ ပြဲေတြတိုးတက္ေနပါၿပီ.. ပြဲရွိတယ္ေဟ့လို႔ အသံၾကားရင္ မသြားဘဲကို မေနနိဳင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ.. ေတာင္ႀကီးခ်ယ္ရီေျမက ကၽြန္ေတာ္ကို ဘယ္သို႔ေသာ ေနရာကိုမဆို ေရာက္ေအာင္ သြားျဖစ္ဖုိ႔ တြန္းအားေတြ ေပးေနပါတယ္.. အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ အခုလို ေနရာအစံုကို ေရာက္ျဖစ္ေနပါတယ္.. ေနာက္ထပ္လဲ သြားျဖစ္ေနဦးမယ္ ထင္ပါတယ္..

ဒီတြန္းအားေတြေၾကာင့္ .. ကေန႔မနက္.. အေရွ႕ရိုးမကေန ေနစထြက္တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး၊ ညေန အေနာက္ရိုးမကို ေန၀င္ေတာ့မဲ့ အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အထိ အင္းေလးကန္အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရွိေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. လူလဲ ေနထိလုိ႔ အင္းသားပံုစံေတာင္ ေပါက္လာၿပီလား မသိ.. တစ္ေနကုန္ပဲ အင္းေလးကန္ထဲ ေလွ်ာက္သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ေရာက္တဲ့ ေနရာတိုင္းမွာလဲ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္.. (ပါသြားတဲ့ 1GB Memory ကုန္လို႔ ဦးေလး Camera က ေနာက္ထက္ 1GB ေတာင္ၿပီး ဆက္ရိုက္၊ ေနာက္ဆံုး Camera Battery လံုး၀ကုန္သြားေတာ့မွပဲ ဓာတ္ပံုရိုက္တာ ရပ္နိဳင္ခဲ့ပါတယ္.. အကယ္လို႔သာ Battery အပိုပါရင္လဲ ေတြ႕သမွ် ထပ္ရိုက္မိအံုးမွာ ေသခ်ာပါတယ္..)

ဒီေန႔ ပထမဆံုး ေရာက္သြားျဖစ္ခဲ့တာက အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေက်ာင္းေတာ္ ျပန္၀င္ပြဲ က်င္းပတဲ့ ေနရာျဖစ္တဲ့ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ ေပၚပါ..

ဘုရား ၾကြခ်ီလာရာကေန ေက်ာင္းေတာ္ ေပၚေရာက္လို႔ ကိန္း၀ပ္စံပါယ္ေတာ္ မူတဲ့ အခ်ိန္အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြကို Virtual Tour အျဖစ္နဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္..



စကားအနည္းငယ္ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ (၅)ဆူမွ (၄)ဆူသည္ အင္းေလး၊ ေညာင္ေရႊ ေဒသေတြမွာရွိတဲ့ (၂၁)ဌာနကို ၁၂ရက္ေန႔မွ ယေန႔ ၂၉ရက္ အထိ လွည့္လည္ အဖူးေမွ်ာ္ခံ ခဲ့ရာက ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ အတြက္ အျမဲ ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူတဲ့ ရတနာ စံေက်ာင္းေတာ္ကို ျပန္လည္ၾကြေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္.. ဘုရားျပန္လည္ ေရာက္ရွိတဲ့ အထိန္းအမွတ္အျဖစ္ ဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပၿပီး၊ အင္းသားရိုးရာ ေလွၿပိဳင္ပြဲလဲ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္..

အခု ရတနာစံေက်ာင္းေတာ္၀င္ပြဲက ေညာင္ေရႊမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေဖာင္ေတာ္ဆိုက္ပဲြလိုပဲ စည္ကားထင္ရွားလို႔ ရပ္ေ၀းရပ္နီးက ဧည့္သည္ေတြ အျမားအျပား လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္၊ ၾကည့္ရွဴ၊ လည္ပါတ္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္.. အျမင္ပံုရိပ္ေတြနဲ႔ ေရာက္ရွိနိဳင္ေအာင္ ကုသိုလ္ျပဳလို႔ Virtual Tour နဲ႔ ပို႔ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္..

ဆက္လက္ၿပီးေတာ့လဲ အင္းသားရိုးရာေလွၿပိဳင္ပြဲနဲ႔ အင္းတိမ္ဘုရားမ်ား အေၾကာင္းေတြ ေဖာ္ျပေပးသြားပါ့မယ္..


Read more!

Saturday, October 27, 2007

ဒုတိယ အႀကိမ္ မီးပံုးပ်ံစမ္းသပ္ လႊတ္တင္ပြဲ (၁)

ဒီေန႔လဲ ေျပာျပစရာ၊ ေဖာက္သည္ ခ်စရာ အေၾကာင္းေလးေတြက ရွိလာျပန္ေတာ့ မေျပာဘဲ မေနနိဳင္ မတင္ဘဲ မေနနိဳင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္၊ Post တစ္ခုေရးရျပန္ပါၿပီ.. စကားေတာင္ ႏွစ္လံုးကြဲေအာင္ မေျပာတက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ Blog မွာ စာေတြ အျမားႀကီးေရး၊ ေလေတြ အျမားႀကီး ကန္ေနလို႔ မ်က္စိမ်ား ေနာက္ကုန္ေနၿပီလားေတာ့ မသိ.. သေဘာမေတြ႕တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပါခဲ့မိရင္လဲ လိုတိုး၊ ပိုေလွ်ာ့ေလးလုပ္လို႔ နားလည္ေပးပါလို႔ ႀကိဳတင္ေျပာလိုပါတယ္..

မေန႔က သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ေပမဲ့လဲ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕က တိတ္စိတ္ ေျခာက္ကပ္မသြားပါဘူး.. ပင္ကိုယ္ကကိုယ္ ေပ်ာ္စရာေတြပဲ ျမင္လို၊ ေတြ႕လို၊ ခံစားလိုတဲ့ ေတာင္ႀကီးသူ၊ ေတာင္ႀကီးသားေတြကေတာ့ မရအရ ေပ်ာ္စရာ ရွာလို႔ ပြဲဆိုရင္ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲၾကတာ ဓေလ့လိုကို ျဖစ္ေနၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္..

မေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ဒီေန႔ Official မီးပံုးပ်ံ စမ္းသပ္လႊတ္တင္ပြဲကို ေရာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္.. မိုးတြင္းကာလ တုံးက ပထမအႀကိမ္ စမ္းသပ္ပြဲမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ မီးပံုးပ်ံအဖြဲ႔ကပဲ ဒီေန႔ ဒုတိယအႀကိမ္ စမ္းသပ္ပြဲမွာ မေၾကပြဲ ျပန္ႏႊဲခဲ့ျပန္ပါတယ္.. မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္ကလဲ ကၽြန္ေတာ့အထင္ ၂၀၊ ၃၀%ေလာက္ပဲ ၿပီးေသးေပမဲ့လဲ မီးပံုးပ်ံလႊတ္တင္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ.. က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လွဳပ္ရွားလို႔ရတဲ့ အတြက္လဲ မီးဆရာေတြ အႀကိဳက္ေတြ႔မွာ အမွန္ပါပဲ..

အခုေလာေလာဆယ္အထိ မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္ တည္ေဆာက္မဲ့ ပံုစံကို မရမက ရွာၾကံၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္..

ဒီႏွစ္ မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္နဲ႔ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ႀကီးမွာ ပါ၀င္မဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြအားလံုးကို သက္ဆိုင္တဲ့ သူေတြဆီမွာ ေမးျမန္းခဲ့ၿပီး၊ အားလံုးကို တစ္ဆင့္ ျပန္ေျပာျပခ်င္ေပမဲ့လဲ အရသာ ပ်က္မွာ ဆုိးလို႔ အကုန္လံုး မေျပာျပေတာ့ပါဘူး.. ဘာေတြ ေတြ႕ရမလဲ၊ ဘာေတြ ျမင္ရမလဲ၊ ဘာေတြ ပါမလဲလို႔ ေစာင့္စားၿပီး ရင္ခုန္ရတာကို အားလံုးက ပိုၿပီး သေဘာၾကၾကမယ္လို႔လဲ ယူဆပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ေလာက္ပဲ အရိပ္အၿမြက္ ျပရံုျပၿပီး တကယ့္ပြဲေတာ္ႀကီးၾကမွပဲ မ်က္၀ါးထင္ထင္၊ အားပါးတရ ခံစားၾကပါလို႔ ေျပာလိုပါတယ္.. အခုအခ်ိန္ မွာလဲ အခ်ိဳ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြက မၿပီးေသးေတာ့ အားလံုးက ျဖစ္နိဳင္ပါ့မလား၊ ဟုတ္နိဳင္ပါ့မလားလို႔ သံသယေတြ ျဖစ္ၾကမွာလဲ စိုးရိန္မိလို႔ပါ..

ေဆာင္း၀င္လာၿပီျဖစ္လို႔ ေအးစိမ့္တဲ့ ေလေျပေလးက တိုးေ၀့လို႔ ေနပါတယ္.. ပထမအႀကိမ္က မုတ္သံုေလကို အရွံဳးေပးလိုက္ရတဲ့ မီးအဖြဲ႔အတြက္ေတာ့ ဒီကေန႔က အံတုစရာ ေလရူး ကင္းလြတ္လို႔ ေနပါတယ္.. ေမာင္းသံ၊ အိုးစည္သံေတြနဲ႔ အတူ လူေတြအားလံုးက ကြင္းအတြင္းမွာ ျမင္ေတြ႕ေနၾကပံုစံေတြ အတိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ေနၾကပါတယ္.. လာေရာက္ၾကည့္ရွဴတဲ့ ပရိတ္သတ္ကလဲ အံု႔အုံ႔ က်က္က်က္ ပါပဲ..


မီးပံုးပ်ံ စတင္ၿပီး မွိဳင္းထည့္တဲ့ အခ်ိန္ကေန မွိဳင္းျပည့္တဲ့ အခ်ိန္အထိ ေလကၿငိမ္သက္လို႔ေနပါတယ္.. ရွမ္းဒိုးသံ၊ ေလေျပေအးနဲ႔ အားလံုးက Usual အတိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ မီးပံုးပ်ံႀကီး မွိဳင္း၀သြားတဲ့ အခ်ိန္အထိေတာ့ လာၾကည့္တဲ့ သူေတြကို ရင္ခုံေအာင္ ဘာကမွ မလုပ္နိဳင္ေသးပါဘူး.. မကိုင္လွဳပ္နိဳင္ေသးပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ဘာရသတစ္ခုမွ မေပးနိဳင္တဲ့ မီးပံုးပ်ံလႊတ္တင္မႈမ်ိဳး မရွိဘူးလို႔ ဆိုရမေလာက္ေအာင္ဘဲ အခုပြဲကလဲ မတူညီတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ေပးခဲ့ပါေသးတယ္..

မီးစာ


မီးပံုးပ်ံႀကီး မွိဳင္းေတြ၀လို႔ မီးက်ည္ေတြ ခ်ိတ္ဆြဲမယ္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္အထိ၊ ၅ေပေက်ာ္ရွည္တဲ့ မီးစာက မီးေကာင္းေကာင္းမဆြဲေသး.. မီးပံုးပ်ံကလဲ ရုန္းအား မရွိေသး.. အျပင္က လိုက္ေပးေနတဲ့ မီးမိွဳင္းအျပင္ကို အဓိက အတြင္းမီးစာက မီးပံုးပ်ံကို မွိဳင္းမေပးနိဳင္ေသး.. မီးဆရာေတြကလဲ ၀ိုင္း၀န္းၿပီး လံုေလာက္တဲ့ ေလာင္ကၽြမ္း မႈရေအာင္ မီးၿမွိဳက္ေပမဲ့လဲ. မီးစာက မီးမစြဲ.. အနည္းငယ္သာ ေလာင္ေသးတယ္.. ေအာက္က မီးက်ည္တြဲကို ခ်ိတ္ဆြဲၿပီး လႊတ္ဖို႔ ၾကံတဲ့ အခ်ိန္အထိ.. မီးစာက အျပည့္အ၀ မေလာင္နိဳင္ေသး.. မီးပံုးကို ေနရာတစ္ျဖည္းျဖည္း ေရႊ႕သြားတဲ့ အခ်ိန္တိုင္ေအာင္ မီးစာက အလုပ္မလုပ္ေသး..


ၾကည့္ေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အားမလို အားမရျဖစ္လို႔.. က်န္တဲ့သူေတြကလဲ အဲ့ဒါကို သတိထားမိၿပီး တီးတိုးတီးတိုး စကားေတြ ဆိုၾကလို႔.. ပထမအႀကိမ္က စိတ္အပ်က္ႀကီး ပ်က္ခဲ့ၾကရတဲ့သူေတြ အတြက္ ဒီေန႔လဲ အဲ့လိုမ်ိဳး မၾကံဳေစခ်င္ၾကမွာလဲ အမွန္ပါပဲ.. တစ္ျဖည္းျဖည္း ေစာင့္ႀကည့္ရင္းနဲ႔ မီးစာက စတင္အလုပ္လုပ္လာပါတယ္.. မီးပံုးပ်ံလဲ ရွဳန္းစၿပဳပါၿပီ.. ကၽြန္ေတာ္လဲ ေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ရင္တမမနဲ႔ မင္သက္ၾကည့္ေနမိပါတယ္..


အဲ့ဒီလို ႀကည့္ေနရင္းပဲ မီးပံုးပ်ံႀကီးက မီးဆရာေတြရဲ့ လက္ကလြတ္လို႔ ေလျပင္ထဲကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ တက္လို႔ သြားခဲ့ပါတယ္.. မီးက်ည္ရဲ့ မီးစကိုလဲ ရွိဳ႕လႊတ္လိုက္ၾကၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ မီးက်ည္အလွေတြ စၿပီး ျပလာပါတာ္.. ပထမအႀကိမ္က အစြမ္းမၿပလိုက္ရတဲ့ ယမ္းမီးေတြကေတာ့ အတိုးခ်ၿပီး ေလာင္ကၽြမ္းေလသလား မသိ.. တရစက္ မရက္မနား ျဖာၾက လြင့္စင္ေနပါတယ္.. အားလံုးကလဲ ၀မ္းပန္းတသာျဖစ္လို႔ လက္ခုတ္လက္၀ါးတီး အားေပးေနၾကပါတယ္..


ယမ္းခ်ိန္ (၁၄)ပိႆာ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ေလးတဲ့ မီးက်ည္ေတြက အေတာမသတ္ မရပ္မနား ေပါက္ထြက္ေနတာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာပါတယ္.. အလွမ်ိဳးစံုကိုလဲ မရိုးရေအာင္ ျပသလို႔ မီးဆရာလဲ ၀မ္းသာေနမွာ အမွန္ပါပဲ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပြဲၾကည့္ေနသူေတြ အတြက္လဲ အာသာေျပေအာင္ မီးပံုးပ်ံႀကီးက အရသာ ေပးစြမ္းနိဳင္ခဲ့ပါတယ္.. တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ အျမင့္ကို ထိုးတက္ေနတဲ့ မီးပံုးပ်ံႀကီးက အလွမ်ိဳးစံု ေ၀ျဖာလို႔ ေနပါတယ္..


ပြဲလာႀကည့္တဲ့သူေတြလဲ ႏွစ္ခ်ိဳက္ၿပီး သေဘာေတြ႕သြားၾကပါတယ္.. အားလံုးစိတ္ထဲမွာလဲ အရင္က စိုးထိတ္ေနၾကတဲ့ သံသယေတြ ကင္းလို႔ မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္အတြက္ အျပည့္အ၀ လက္သင့္ခံနိဳင္ၾကမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိပါတယ္..

အားလံုးက ပြဲၿပီးသြားၿပီ အထင္နဲ႔ လွည့္ျပန္ဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ထားခဲ့တဲ့.. မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုက အားလံုးရဲ့ ဦးေခါင္းကို ကြင္းအလယ္ဆီသုိ႔ ျပန္လည္လာဖို႔၊ ေျခဦးေတြကို ကြင္းဆီကို ျပန္လွည့္လာဖို႔ ဖမ္းစားလိုက္ပါတယ္.. အဲ့ဒီ အျဖစ္အပ်က္ ကေတာ့..

မီးပံုးပ်ံရဲ့ မီးက်ည္ေတြ ျဖာၾကေနပံုေတြကေတာ့ အဆင္မေျပတဲ့အတြက္ မေဖာ္ျပလိုက္ေတာ့ပါဘူး.. စိတ္ကူးထဲမွာပဲ ျမင္ေရာင္ၾကည့္လိုက္ၾကပါ.. အျပင္ကလိုပဲ လွလွပပ ပံုေဖာ္ၾကည့္နိဳင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္.. :)

ရဲျမန္မာ


Read more!

Friday, October 26, 2007

သီတင္းကၽြတ္ည

ဒီေန႔က သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ တစ္ေန႔လံုး ဘုရားေတြ အႏွ႔ံေရာက္ျဖစ္ခဲ့ ပါေသးတယ္.. စည္ကားမ်ားျပားေနတဲ့ လူအုပ္ေတြကို ဘုရားတိုင္း လိုလိုမွာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..

ကၽြန္ေတာ္ ညဘက္ၾကေတာ့ ဆီမီး (၉၀၀၀)နဲ႔ ၀တ္ရြတ္ပူေဇာ္ပြဲေတြ ရွိတဲ့ စူ႒ာမုနိဘုရား ကုန္းေတာ္ကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ပြဲေတာ္ႀကီးလိုမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့လဲ ဆီမီး (၉၀၀၀)လွဴတာနဲ႔ ၀တ္ရြတ္ဖို႔အတြက္ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ ေပၚမွာေတာ့ လူႀကီး၊ လူလတ္၊ လူငယ္ အစံုပဲ စည္ကားစြာ ေရာက္ေနၾကပါတယ္.. ရင္ျပင္ေတာ္တေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဆီမီး (၉၀၀၀) ပူေဇာ္ပြဲ ဆိုတဲ့ စာတမ္းနဲ႔ အတူ သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ဆီမီးခြက္ေတြကို လွပ ေသသပ္စြာနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..



ည(၆)နာရီ ခြဲေလာက္ေရာက္ေတာ့ နေမာတသ (၃) ႀကိမ္ ၀ိုင္း၀န္းရြတ္ဆိုၾကၿပီး စတင္လို႔ မီးထြန္းညွိၾက ပါတယ္.. ျပင္ဆင္ခ်ိန္ နဲသြားတဲ့အတြက္ ေရနံဆီ မီးခြက္ေတြ အစား ဖေရာင္းတိုင္ေတြနဲ႔ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚမွာ တိုက္တက္တဲ့ ေလျပင္းကို အံတုၿပီး ဖေရာင္းတုိင္ေတြ လင္းရဖို႔အတြက္ ပရိသတ္ေပါင္းမ်ားစြာက ႀကိဳးစားပမ္းစား ထြန္းညွိခဲ့ၾကရတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္လဲ ေလကပဲတိုက္နိဳင္မလား ကိုယ္ကပဲ ထြန္းနိဳင္မလားဆိုၿပီး ေလနဲ႔အၿပိဳင္ ၀င္ေရာက္ ထြန္းညွိခဲ့ပါေသးတယ္.. အခ်ိန္ဆုိတာေတြ ဘယ္၍ဘယ္မွ် ကုန္သြားခဲ့တယ္ေတာင္ မမွတ္မိခဲ့ပါဘူး.. ဘုရားေပၚလာေရာက္တဲ့ ဘုရားဖူးေတြကလဲ ဆီမီးထြန္းတဲ့ သူေတြကို ေလကာေပးၿပီး ၀ိုင္း၀န္းကူညီခဲ့ၾကပါတယ္..

ဘုရားရွင္ကို ရည္စူးၿပီး ပူေဇာ္ ထြန္းညွိရတာျဖစ္လို႔ ဘယ္ႏွာခါမွန္းမသိ ၿငိမ္းေနတဲ့ ဖေရာင္းတိုင္ေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ မညီးမညဴ ထြန္းညိွပူေဇာ္ခဲ့ ၾကတဲ့သူတိုင္း ပီတိျဖစ္ၾကရမွာ အမွန္ပါပဲ.. ဆီမီးေတြ ထြန္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ၀တ္ရြတ္အဖြဲ႔ (၈)ဖြဲ႔က သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုရင္း ဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္းလို႔ သီၾကဴးေနသံကိုလဲ ၾကားေနရတာ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖို႔ အလြန္ေကာင္းပါတယ္.. ေလေ၀့ေတြၾကားကေန ထိန္လင္းလာတဲ့ အလင္းေရာင္မ်ားဟာလဲ ခဏတာပဲ ခံမွာ ျဖစ္ေပမဲ့လဲ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ပိုင္းေလး လင္းလက္သြားမွာကို ၾကည့္ရွဳရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလို႔ မဆံုးပါဘူး..

ညေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဘုရားေပၚကေန ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္.. လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ဘုရားဘက္ကို ဦးတည္သြားေနတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္.. အစကေတာ့ စူ႒ာမုနိဘုရားကို သြားတယ္ထင္ခဲ့မိတာ ေနာက္ေတာ့မွ မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္ကို ခ်ီတက္ေနၾကတာ ျဖစ္မွန္း သိလိုက္ရပါတယ္..

ယေန႔ည ကြင္းသစ္မွာ အေပ်ာ္တမ္း မီးပံုးပ်ံေတြ စမ္းသပ္လြတ္တင္ ၾကတယ္လို႔ ၾကားခဲ့ရပါတယ္.. ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲ ေအာင္ျမင္စြာ လြတ္ခဲ့နိဳင္တယ္လို႔ ေျပာသံၾကားရပါတယ္.. လာၾကည့္တဲ့ သူေတြနဲ႔ စည္ကားၿပီး ပြဲေတာ္ႀကီးလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔လဲ ေျပာၾကပါတယ္.. ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေကာင္းကင္မွာလဲ မီးပံုးပ်ံ အရြယ္စံု လႊတ္တင္ေနၾကတာ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္.. မိုးခ်ဳပ္သြားတဲ့အတြက္ မီးပံုးပ်ံကြင္းကို မသြားနိဳင္ေတာ့ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အိမ္မွာ မီးပံုးပ်ံေလးေတြ လႊတ္တင္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္.. စိတ္ေတြကို မီးပံုးပ်ံေတြနဲ႔ အတူ လြင့္ေျမာလႊတ္လိုက္ရင္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ ေလဟာနယ္ထဲ စီးဆင္းသြားသလိုနဲ႔ ၾကည္နဴးဖို႔ ေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ..

မနက္ျဖန္ညမွာေတာ့ တရား၀င္ မီးပံုးပ်ံ စမ္းသတ္ လႊတ္တင္ဖုိ႔ ရွိပါတယ္.. ေနာက္ၿပီး ဖြင့္ပြဲမွာ အသံုးျပဳမဲ့ ယမ္း၊ မီးရွဴးမီးပန္းေတြကိုလဲ စမ္းသပ္ေဖာက္လႊတ္မယ္လို႔ သိရပါတယ္.. ဒီေန႔ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့လဲ မနက္ျဖန္ေတာ့ အေရာက္သြားၿပီး ၾကည့္ရွဳေလ့လာ လုိက္ပါဦးမယ္..

အခုေတာ့ ဘုရားသြားတုန္းက ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပံုအခ်ိဳ႕ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.. ကင္မရာက ညဘက္ ရိုက္လို႔ သိပ္မေကာင္းတဲ့ အတြက္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးအႏွ႔ံကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု မျပနိဳင္ဘဲ ျဖစ္သြားတာကိုလဲ စိတ္မရွိၾကပါနဲ႔လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္..

အားလံုးပဲ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔မွာေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္နဴးနိဳင္ၾက ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..


Read more!

၂၀၀၇ခုႏွစ္ သီတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္

ျမန္မာႏွစ္ရဲ့ (၇)လေျမာက္ သန္တူ (သီတင္းကၽြတ္)ဟာ စက္တင္ဘာလ - ေအာက္တိုဘာလမွာ က်ေရာက္ ပါတယ္။ `သန္´က စပါးပင္ကို ရည္ညႊန္းတယ္။ `တူ´ဟာ ထူျဖစ္ၿပီး စပါးပင္မ်ား ထူထူ ေထာင္ေထာင္ ေပါက္ေရာက္လွ်က္ရွိၿပီလို႔ ဆိုလိုတယ္။ အဲ့ဒီလို အပင္ေတြ ေအာင္ျမင္လို႔မို႔ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ လုပ္တယ္။ အခု သီတင္းကၽြတ္ ေခၚတာဟာ ရဟန္းသံဃာေတြ ၀ါဆိုၾကရာက ၿပီးဆံုးၿပီလို႔ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။ ဒီလရဲ့ အထိန္းအမွတ္က ၾကာျဖဴ (Nymphaea lotus) ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာသမိုင္းပံုဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ ပါတဲ့ ေခတ္ဦး ျမန္မာ ျပကၡဒိန္ အခန္းထဲက သန္တူလို႔ အရင္က ေခၚခဲ့ၾကတဲ့ (သီတင္းကၽြတ္) လ အေၾကာင္းေလးကို ေဖာ္ျပလိုက္တာပါ။ ဒီေန႔ကေတာ့ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္ႀကီး တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ ရွိတဲ့ သူေတြ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္နဲ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ လုပ္တဲ့ ေနတစ္ေန႔ေပါ့။ လူေတြအားလံုးက ၿမိဳ႕ေပၚက ဘုရားေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔ ေတာင္ေပၚက ဘုရားေတြ၊ ေက်ာင္းေတြကို အစု၊ အစုနဲ႔ အလွ်ိဳအလွ်ိဳ သြားေနၾကပါတယ္။ ေတာင္ေပၚတက္တဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ သြားေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

ညၾကရင္လဲ တစ္ၿမိဳ႕လံုး မီးေတြထြန္းလို႔ ထိန္လင္းေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေစတီေတြမွာလဲ ဆီမီးလင္းလို႔ သာေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ည စူ႒ာမုနိဘုရားမွာ ဆီမီး (၉၀၀၀) ထြန္းညွိပူေဇာ္ပြဲနဲ႔ ၀တ္ရြတ္ပြဲရွိတယ္လို႔ သတင္း ၾကားမိပါတယ္။ တစ္ျခားတစ္ျခားေသာ ဘုရား ေစတီေတြမွာလဲ အလားတူ ပြဲေတြ လုပ္ၾကမယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ တန္ေဆာင္တိုင္ မီးပုံးပ်ံ ကြင္းသစ္မွာလဲ ေျမသန္႔စင္တဲ့ ၀တ္ရြတ္ပြဲေတြ လုပ္မယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ သီတင္းကၽြတ္အတြက္ ၿမိဳ႕လံုးကၽြတ္ ပြဲေတာ္ လုပ္ေလ့မရွိေပမဲ့ တစ္ဦးစီ၊ တစ္ဖြဲ႔စီ၊ တစ္အိမ္စီနဲ႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ျပဳလုပ္ၾကတဲ့ သီတင္းကၽြတ္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ၊ မီးထြန္းပြဲေတြ ေတာ့ ရွိၾကပါတယ္။ ေသခ်ာ ပါတယ္၊ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ သီးတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ဒီညကေတာ့ ေတာင္ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕လံုး ေကာင္းမႈ တရားေတြနဲ႔ ထိန္္ထိန္သာေနမဲ့ အလင္းေ၀ျဖာေသာ ညတစ္ည ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။


Read more!

Wednesday, October 24, 2007

ITPEC Exam Time Table


ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ က်င္းပမဲ့ ITPEC (FE) Exam Time Table ထြက္လာခဲ့ ပါၿပီ။

အရင္က ရန္ကုန္နဲ႔ မန္းမွာပဲ Exam Center ရွိခဲ့ရာက ဒီႏွစ္ ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္အသင္း ရွမ္းျပည္နယ္က ဦးေဆာင္ၿပီး ႀကိဳးပမ္းေပးခဲ့လုိ႔ ပထမဦးဆံုး Exam Center ဖြင့္လွစ္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ Exam ေျဖဆိုဖို႔ လူဦးေရကလဲ (၃၀)ေက်ာ္ရရွိ ေနၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ International Recognized Exam Center တစ္ခု ေတာင္ႀကီးမွာ လြယ္လင့္တကူ ေျဖဆိုႏိုင္ၿပီဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ သာမက၊ တစ္ျခား Computer Field ထဲက သူေတြ အတြက္ပါ အေျမာက္အျမား အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရလာေတာ့မွာ ျဖစ္လို႔ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာနဲ႔ သတင္းေကာင္း ပါးလိုက္ရပါတယ္။

ITPEC Exam အေၾကာင္းသိလိုရင္ေတာ့ http://www.itpec.org/ မွာ ၾကည့္ရွဳ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။


Read more!

Monday, October 22, 2007

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ပေလာင္လူမ်ိဳးမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ေလ ဘာဇာတာမ်ား ပါလာလို႔လဲ မသိပါဘူး.. ခရီးေတြ ေတာ္ေတာ္သြားခဲ့ရပါတယ္.. တိုတုိ၊ ရွည္ရွည္ တစ္လကို ၂ေခါက္ ၃ေခါက္ေလာက္ အျမဲေလွ်ာက္သြားျဖစ္ပါတယ္.. အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႔ မေတြ႕ဖူးတာေတြ ေတြ႕ရ၊ မျမင္ဖူးတာေတြ ျမင္ရတတ္ပါတယ္.. အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခရီးသြားရင္း ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပေလာင္ေက်းရြာ က ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြ အေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႕ေလး ေျပာျပမလို႔ပါ..



ဟိုးတစ္ေလာက မိုင္းကိုင္ဘက္ သြားရင္း လမ္းမွာ ပေလာင္ရြာေလး ေတြ႕လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ေတြ ပါလာတဲ့ မုန္႔ေတြေပးရင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ပေလာင္လူမ်ိဳးဆိုတာ ပံုေတြ ထဲမွာပဲ ေတြ႕ဖူးခဲ့ၿပီး သူတို႔ အေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ဘူးေလ.. အခု ကိုယ္တိုင္ ျမင္ခဲ့၊ စံုခဲ့ရေတာ့မွ သူတို႔တစ္ေတြက တကယ္ကို ရိုးစင္းတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ပါလားလို႔ သိခဲ့ရပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ အရင္ကထင္ခဲ့တာ တစ္ခုရွိတယ္.. တိုင္းရင္းသားေတြဆိုတာ သူတို႔ ၀တ္စံုကို အခန္းအနားေတြရွိမွ.. ပြဲေတြ သြားမွ ၀တ္တယ္ ထင္ခဲ့တာ အခု ရွမ္းျပည္ေရာက္လို႔ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႕မွပဲ အိမ္ေနရင္းလဲ၀တ္.. အျမဲတမ္းလဲ ၀တ္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ သိရပါေတာ့တယ္..

ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြကလဲ သူတို႔ ၀တ္စံုကို အျမဲ၀တ္တဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္.. သူတို႔ရဲ့ ၀တ္စံုကေတာ့ Unique ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္.. အမ်ိဳးသားေတြကလဲ ဆံပင္ေတြ အရွည္ႀကီးေတြ ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္.. နားကပ္ႀကီးေတြကို အမ်ိဳးသားေရာ.. အမ်ိဳးသမီးေရာအကုန္ ၀တ္ၾကပါတယ္.. နဲနဲေနာေနာ္ မဟုတ္တဲ့ နားကပ္ေတြ ပါပဲ.. ေနာက္ၿပီး ကေလးေမြးၿပီးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဂတံုး တံုးရတယ္လို႔ သိရပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆံပင္ရွိတဲ့ သူေတြက အပ်ိဳေတြလို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္.. ဂတုံးတံုးထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ပိတ္စ အျဖဴကို ေခါင္းမွာ ပတ္ထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..

ပေတာင္လူမ်ိဳးအားလံုးမွာ ထူးျခားတာ ေနာက္တစ္ခု ေတြ႕ခဲ့ရပါေသးတယ္.. အဲ့ဒါကေတာ့ သြားအလွ ဆိုက္ၾကတာပါပဲ.. သူတို႔ရဲ့ သြားေတြကို ေရႊကပ္ေတြ တက္ထားၿပီး အဲ့ဒီ ေရႊသြားကပ္မွာ ပံုေတြ ေဖာ္ထားတာ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္.. သူတို႔က ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာ့ သြားေတြ မလွလို႔ လွေအာင္ ေရႊသြားေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္.. ၿမိဳ႕ကသြားဆရာ၀န္က လာၿပီး အလွဆင္ေပးတယ္လို႔ သိခဲ့ရပါေသးတယ္.. ေနာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ အိမ္ေတြကလဲ တစ္ျခား အိမ္ေတြနဲ႔မတူပဲ ေျခတံရွည္ အိမ္ေရွ႕မွာ ကြပ္ပစ္ အမိုးလြတ္ေတြ ရွိတာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..

သူတို႔ ရြာက ကားလမ္းေဘးမွာ ရွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကားေတြရပ္ၿပီး မုန္႔ေတြ ေပးရေအာင္ဆိုၿပီး ဆင္းေခၚေတာ့ သူတို႔ေတြ အသီးသီး အိမ္ထဲ ေျပး၀င္ၾကတယ္ေလ.. ဘယ္လိုမွ ေခၚလို႔မရဘူး ျဖစ္သြားတယ္.. လူစိမ္းေတြ ေတြ႔ေတာ့ သူတို႔လဲ လန္႔ၿပီး ေျပး၀င္ၾကတယ္နဲ႔ တူပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကလဲ လူက အမ်ားႀကီးေလ.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ျမန္မာလို တက္တဲ့သူကို ကူၿပီးေတာ့ ေခၚေပးဖုိ႔ ေျပာေတာ့မွ၊ လက္ဆြဲၿပီး လိုက္ေခၚေတာ့မွ မလာခ်င္လာခ်င္နဲ႔ ေရာက္လာၾကပါတယ္..

အစက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပးတာ ဘာမွန္း မသိေတာ့ မယူၾကဘူး.. ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပေတာ့မွ ယူၾကတယ္.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူစုလိုက္တာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလဲ ပေလာင္ေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ၾက.. မုန္႔ေတြ ေပးလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရပါတယ္.. သူတို႔လဲ ေပ်ာ္လာၾကပါတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရိုက္ထားတဲ့ သူတို႔ ပံုေတြ ျပန္ျပေတာ့ သူတို႔ေတြ ရီၾကတယ္.. ပံုမွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေတြ႕ေတာ့ အလုအရက္ ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတယ္.. ပေလာင္မိန္းကေလးေတြကလဲ သူတုိ႔ပံုေတြ ေတြ႕ေတာ့ အသံထြက္ၿပီးေတာ့ေတာင္ ရီၾကေသးတယ္..

အဲ့ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ ရိုးသားတဲ့ စိတ္ရင္းေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကရပါတယ္..

ေနရာေဒသကြဲလို႔ အေျခအေနေတြ မတူဘဲ၊ အေလ့စရိုက္ေတြ မတူဘဲ.. ပံုစံေတြ ကြဲလြဲခဲ့ၾကေပမဲ့လဲ.. ဒီေျမမွာ ေနတာျခင္းတူ၊ လူမ်ိဳးတစ္ခုတဲက ဆင္းသက္လာၾကတာျခင္းတူ၊ စိတ္ထားေတြ တူၾကတဲ့.. ေသြးခ်င္းေတြ ျဖစ္တာမို႔ အားလံုးဟာ မိနစ္ပိုင္းေလး အတြင္းမွာပဲ ရင္းနီးသြားခဲ့ၾကပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာလဲ ကိုယ့္ရဲ့ အရင္းအျခာ ညီအစ္ကို၊ ညီအစ္မေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရသလို ခံစားခဲ့ရပါတယ္..

သူတုိ႔ရြာ အျပန္လမ္းမွာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ၊ ခ်မ္းေျမ့မႈေတြ.. ေႏြးေထြးမႈေတြ ရရွိခံစားလိုက္ရ သလို.. ၾကည္နဴးခဲ့ရၿပီး.. ေနာင္အျမဲပဲ ေအာက့္ေမ့ အမွတ္ရျဖစ္ေနေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္..

ကၽြန္ေတာ္လဲ သူတို႔နဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး ဓာတ္ပံု ရိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က ပေလာင္ေတြထက္ ရုပ္ပိုဆိုးေနလို႔ ဖ်က္ထားလိုက္ပါတယ္.. ၁၇ ပံုေျမာက္က ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔နဲ႔ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ပံုပါ.. :)


Read more!

Mwe Daw - Kakku

The discovery of ancient Pagoda Complex


Kakku is a newly discovered pilgrimage tourism site which lies about 40km south of Taunggyi. This ancient Pagoda Complex known as Mwe Daw Kakku, about (306) meters in Length and (150) meters in width contains over (2500) Pagodas clustered in a small valley, surrounded by thick woods and lush meadows.

The Kakku Pagoda Festival is held twice yearly: one on the fullmonday of Tazaungmone (November) and the other on the full moon of Tabaung (March) when thousands of Pa O nationals camp out for three days to celebrate their holiest festival of the year.

Kakku is a fascinating place to visit, a place of deep devotion which dates back to traditional beliefs and ancient customs. Kakku is a rare discovery for all travelers visiting Myanmar.

Source: Visitor's Guide - Shan of MHT


Read more!

ေမြေတာ္ကကၠဴ ပံုမ်ား



ေမြေတာ္ကကၠဴ နဲ႔ ပါတ္သတ္ၿပီး ဓာတ္ပံုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တင္ေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့လဲ အခုတစ္ခါကေတာ့ သမားရိုးက် ျမင္ေတြ႕ေနၾကမဟုတ္တဲ့ ပံုေတြကို ေဂ်ာင္ဂ်ိဳေဂ်ာင္ဂ်ားေတြ သြားၿပီး လိုက္ရိုက္ထားပါတယ္.. လက္မႈပညာနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ရုပ္ပံုေတြကို အဓိကထားၿပီး ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ပံုေတြ ျဖစ္ပါတယ္.. ခါတိုင္း ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တာကလဲ ဘုရားေတြ အႏွံ႔ မပါပါဘူး.. အခုတစ္ေခါက္မွာေတာ့ ရွိတဲ့ေနရာေတြ အဆံုေရာက္ေအာင္ သြားၿပီး ရိုက္ယူခဲ့တာပါ..

ေနာက္ၿပီး ဘုရားေစတီေတြ ၾကားထဲမွာ ရင္ျပင္ေတာ္ခင္းေနတာလဲ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္.. အရင္ကဆိုရင္ ေစတီေတာ္ေတြ တစ္ဆူနဲ႔ တစ္ဆူၾကားထဲမွာ လမ္းမရွိလို႔ သြားရတာ ခက္ပါတယ္.. အခုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြ Block ေတြမွာ အုတ္နဲ႔ ၾကမ္းခင္းေနတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ အဆင္ေျပပါတယ္.. လွဴဒါန္းလိုသူေတြကလဲ 1 Block ကို ၈၀၀၀၀က်ပ္နဲ႔ လွဴဒါန္းနိဳင္ပါတယ္.. ဘုရား၀န္းထဲမွာရွိတဲ့ ေနရာကြက္လပ္ေတြတိုင္းကို ၾကမ္းခင္းမယ္လို႔ သိရပါတယ္.. ေနာက္ၿပီး ျပင္ဆင္ဖို႔ က်န္ရွိေနေသတဲ့ ေစတီေတာ္ အေရအတြက္ကလဲ (၃၀၀) ေက်ာ္ေတာင္ က်န္ေနေသးတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္.. ေစတနာ သဒၵါေပါက္သူမ်ား လွဴဒါန္းနိဳင္ဖို႔ သတင္းေကာင္းပါးလိုက္ပါတယ္..

ကၽြန္ေတာ္လဲ Camera တစ္ခုကိုင္ၿပီး ရူးမ်ားရူးသြားၿပီလား မသိေတာ့ပါဘူး.. ျမင္သမွ်အရာေတြကို လိုက္ရိုက္ ခ်င္စိတ္ျဖစ္တာ ထိန္းလို႔ကိုမရဘူး.. ေတြ႔တာေတြ အကုန္လံုး လိုက္ရိုက္ေနေတာ့ အျခားျမင္တဲ့သူေတြကေတာ့ ဘယ္လို ထင္မလဲ မသိေတာ့ဘူး.. :)


Read more!

Sunday, October 21, 2007

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ မဟာဘံုကထိန္ ႏွင့္ တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား



Read more!

မီးပံုးပ်ံျပိဳင္ပြဲ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းမ်ား








မီးပံုးပ်ံျပိဳင္ပြဲ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ဗဟုသုတ ရေစရန္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။


Read more!

2nd ICT Exhibition 2007 (Shan State) က်င္းပမည္

ျမန္မာနိဳင္ငံ ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္အသင္း (ရွမ္းျပည္နယ္) ႏွင့္ ျမန္မာနိဳင္ငံ ကြန္ပ်ဴတာလုပ္ငန္းရွင္အသင္း (ရွမ္းျပည္နယ္) တို႔မွ ပူးေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္နယ္၏ ဒုတိယ အႀကိမ္ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ နည္းပညာျပပြဲ 2nd ICT Exhibition 2007 (Shan State) ကို နိဳ၀င္ဘာလအတြင္း စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပဖို႔ ျပင္ဆင္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။

အဆိုပါျပပြဲကို တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ ကာလအတြင္း၊ နိဳ၀င္ဘာလ ၁၆၊ ၁၇၊ ၁၈ ၃ရက္၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမေနရာတြင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္ပါသည္။ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္က နိဳ၀င္ဘာလ ၁၇ရက္ေန႔တြင္ ဖြင့္ပြဲက်င္းပမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ အဲ့ဒီရက္ မတိုင္မီ တစ္ရက္ အႀကိဳမွာ နည္းပညာျပပြဲကို က်င္းပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သတင္းအခ်က္အလက္ နည္းပညာျပပြဲတြင္ အေရာင္းဆိုင္ခန္းမ်ား၊ Game Tournament, ဥာဏ္စမ္း ပေဟဠိၿပိဳင္ပြဲ ႏွင့္ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ပါ၀င္မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဆိုပါ ျပပြဲကာလ အတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရွင္မ်ား ပါ၀င္မဲ့ နယ္လည့္ IT Caravan အဖြဲ႕မွလဲ လာေရာက္ၿပီး နည္းပညာဆိုင္ရာ သရုပ္ျပပြဲမ်ား၊ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ျပဳလုပ္သြားမယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ျပပြဲတြင္ Yangon, Mandalay ႏွင့္ အျခား ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းမ်ားမွ Company မ်ား လာေရာက္ျပသရန္အတြက္ ျပခန္းေပါင္း ၃၂ခန္းစီစဥ္ေပးထားမွာ ျဖစ္ၿပီး ဦးရာလူစနစ္နဲ႔ အခန္းေတြကို ေရြးခ်ယ္ရယူနိဳင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လာေရာက္ျပသမဲ့ Company မ်ား သြားလာေနထိုင္ေရး အတြက္လဲ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လာေရာက္ျပသမဲ့ Company မ်ား အေနနဲ႔ ၃၀ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး စာရင္းေပးသြားရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ MCPA Shan State မွ သိရပါတယ္။


Read more!

Saturday, October 20, 2007

ေနာင္အင္းေလး


Read more!

Friday, October 19, 2007

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ညေစ်းတန္း

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေန႔ဘက္ပိုင္းက ပံုေတြကို Virtual Tour နဲ႔ အေရာက္ပို႔ၿပီးခဲ့ေပမဲ့.. ညေစ်းပြဲေတာ္ပံုေတြ မပါေသးရင္ မျပည့္စံုနိဳင္ေသးဘူးလို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ ဒီကေန႔ ညဦးပိုင္းေလာက္က ေညာင္ေရႊကို တစ္ေခါက္ ကၽြန္ေတာ္ သြားျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္..

ညဘက္ပိုင္း အျပင္သိပ္မထြက္ ျဖစ္တာၾကာၿပီမို႔ ျမင္ကြင္းသစ္ေလးေတြ ျမင္ရသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲခံစားမိတယ္.. ရွဳခင္းသာပန္းျခံက ႀကိဳးတံတားႀကီးကလဲ မီးေရာင္ေတြနဲ႔ ေတာင္အဆင္းလမ္းမွာလဲ ေတာင္ေအာက္က ေအးသာယာၿမိဳ႕ကို မီးေရာင္ေတြနဲ႔ေလ.. တျခားနိဳင္ငံေတြမွာေတာ့ Light pollution ျဖစ္ၾကတယ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီမွာေတာ့ အဲ့ဒီအေျခအေနမ်ိဳး Pollution ျဖစ္တာလဲ မရွိေသးပါဘူး.. ပံုမွန္အတိုင္းပါပဲ..

ေအးသာယာေဂါက္ကြင္းကေတာ့ ညဘက္ၾကမွ မီးေတြ နဲ႔ ျမင္ေတြ႕ရတယ္.. ေန႔ဘက္ဆို သတိထားၿပီးၾကည့္လဲ မေတြ႕ရဘူး.. အခုမွပဲ ညမီးေရာင္ေတြနဲ႔ ေအးသာယာၿမိဳ႕ကို ျမင္ဖူးေတာ့တယ္..

ေညာင္ေရႊသြားတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဆိုက္ကယ္.. ကား ကိုယ္စီနဲ႔တစ္မ်ိဳး အစုလိုက္တစ္ဖံု ေညာင္ေရႊဘုရားပြဲဆီကို ဦးတည္ၿပီး ေရြ႕လ်ားေနၾကတယ္ေလ.. မိနစ္ ၃၀ေလာက္ၾကာေတာ့ ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒီမွာ ဆိုင္ကယ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ေတြ႕ရတယ္ေလ.. အနယ္နယ္က အလွ်ိဳလွ်ိဳ ထြက္လာၾကတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြ တန္းစီၿပီး ေတြ႕ရပါတယ္.. ဆိုင္ေတြ၊ အိမ္ေတြကလဲ ဆိုင္ကယ္အပ္နိဳင္သည္ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေထာင္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေနၾကတယ္ေလ..

ကားရပ္စရာ ရွာၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဦးေလး ေညာင္ေရႊဘုရားပြဲေစ်းတန္းကို တိုးေ၀့၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္.. ပြဲေစ်းတန္းေတြကို အေရာက္အေပါက္ မရွိခဲ့တာ ႏွစ္နဲ႔ ခ်ီေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ေရွ႕တစ္လွမ္း တစ္လွမ္းေရာက္ဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲေနတယ္.. လူအုပ္ေတြထဲ တိုး၀င္ရတာလဲ.. သိပ္ေတာ့ အဆင္မေျပလွပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ေစ်းပြဲေတာ္ဆိုတာကလဲ ဟိုးအရင္ကေန ဒီကေန႔အထိ ပံုစံ ေျပာင္းလဲတာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး.. ေတြ႕ေနျမင္ေနၾကေတြပါပဲ.. သိပ္လဲ ထူးထူးေထြေထြေတာ့ မရွိပါဘူး.. အဲ့ဒါကိုပဲ လူေတြ စည္ကားမ်ားျပားေနတယ္ေလ.. ေဒသခံေတြ အတြက္ကေတာ့ တစ္ႏွစ္ပါတ္လံုး အလုပ္ေတြ လုပ္ၾကၿပီး.. ဒီလို ပြဲေတာ္မ်ိဳးဆိုတာကလဲ တစ္ခါပဲ ရက္ ၃၆၀ေက်ာ္မွ ေတြ႕ရတာဆိုေတာ့ လာေရာက္ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲၾကတာေပါ့.. လူေတြ အားလံုးရဲ့ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြပဲ ေတြ႕ရတယ္ေလ.. လမ္းေရွာက္ရလို႔ ပင္ပန္းတယ္မသိ.. တိုးေ၀့ရလို႔ ေမာပန္းတယ္ မထင္နဲ႔.. က်ိတ္က်ိတ္တိုးပါပဲ..



ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေညာင္ေရႊကလမ္းေတြနဲ႔ အကၽြမ္းတ၀င္ကလဲ မရွိ၊ သိလဲ မသိတာနဲ႔ မ်က္ႏွာမူရာ တည့္တည့္မတ္မတ္ႀကီးပဲ ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ပြဲေစ်းကလဲ လမ္းေၾကာတစ္ခုထဲ မဟုတ္.. လမ္းစံုေတြကလဲ မ်ားမွမ်ား.. ဘယ္ဘက္ညာဘက္ သြားလို႔ရတဲ့ ေနရာေတြႀကီးပဲေလ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဘယ္ဘက္မွ မေကြ႕ရဲ.. လမ္းေျပာက္ရင္ ကားရွာမေတြ႕ဘဲ ဒုက(ခ) ေရာက္မယ္ေလ.. ေရွ႕တန္းတန္းႀကီး ေလွ်ာက္ရင္နဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ကိမ္း၀ပ္ေတာ္မူေနတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ကို အရင္ဆံုး ေရာက္ခဲ့ပါတယ္..

ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ေရႊသကၤန္း ကပ္ဖို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္တာ.. လူအုပ္ႀကီးက အျပည့္.. ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ကပ္လွဴေနၾကတာ.. (၃) (၄) ထပ္ ဘုရားေတြကိုေတာင္ ဖူးလို႔ မရနိဳင္.. လူအုပ္ႀကီးနား.. သြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေစာင့္ေနေပမဲ့လဲ ဘယ္လိုမွ တိုးလို႔ မရ.. ကၽြန္ေတာ့ဦးေလးက အရပ္ရွည္ရွည္ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆိုေတာ့ သူတိုးေ၀့ၿပီး.. သကၤန္း ကပ္လွဴလိုက္တယ္.. (၂)ခ်ပ္ကပ္လို႔ ရလိုက္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္လို ဂ်ပုကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိဳင္လို႔ ေအာက္ကေနပဲ ဘုရားဦးခ်ရင္း အသာၾကည့္ေနရတယ္.. အဲ့ဒီမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ခံလူကတစ္ေယာက္ သူကလဲ ေရႊသကၤန္းကပ္မလို႔ ေစာင့္ေနတဲ့သူ.. သူကေတာ့ ေျပာတယ္.. ခဏအနား ေပးဦးမွာတဲ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္ၿပီး ျပန္စရင္ အေရွ႕ဆံုးက ကပ္လို႔ ျဖစ္နိဳင္တယ္တဲ့.. အစေတာ့ သူဘာေျပာမွန္း မသိဘူး.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ.. ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ ေရႊသကၤန္းေတြ အိပ္ထဲ ျပန္ထည့္ၿပီး.. လက္ယာရစ္ ဘုရားကို ပတ္လိုက္တယ္..

အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာပဲ.. ေဂါပကအဖြဲ႕က မိုက္နဲ႔ ေအာ္ေျပာတယ္.. ေရႊသကၤန္းကပ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားမ်ား (၃)မိနစ္ေလာက္ ခဏ ဖယ္ေပးၾကပါတဲ့.. ေရႊသကၤန္းကပ္တာ (၃)မိနစ္ေလာက္ အနားေပးပါတဲ့.. ဘုရား လာဖူးတဲ့သူေတြ ျမင္ေတြ႕ ဖူးေမွ်ာ္နိဳင္ေအာင္ပါတဲ့.. အဲ့ဒီမွာ အားလံုးပဲ ခဏ ဖယ္ေပးၾကတာ ေတြ႕လိုက္ရၿပီး.. ဆင္းထုေတာ္ေတြကို ဖူးျမင္လိုက္ရပါတယ္.. အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ဆင္းထုေတာ္ေတြကို စစ္စည္း လိုက္သုတ္တာ ေတြ႕ရတယ္.. ေရႊဆိုင္းေတြ ျမဲေအာင္လို႔နဲ႔ တူပါတယ္.. (၃)မိနစ္ျပည့္လို႔ Bell လဲ ျပန္တီးေရာ အရင္ကလို လူအုပ္ႀကီးနဲ႔ ျပည့္သြားပါေလေရာ.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ.. ကိုယ္လာခဲ့တဲ့ ေဆာင္းတန္းကို ျပန္ရွာၿပီး အပ္ထားခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ကို ယူလို႔ ပြဲေစ်းထဲ ေျခဦးလွည့္ခဲ့ပါတယ္.. ေတြ႕သမွ် ျမင္သမွ်ေတြကိုလဲ ဓာတ္ပံု ရိုက္ခဲ့လိုက္ပါတယ္..

"Seeing is Believing" ပါတဲ့..
Virtual Tour နဲ႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ အေရာက္သြားလိုက္ၾကပါဦး ခင္ဗ်ာ..


Read more!

အင္းသားရိုးရာေလွၿပိဳင္ပြဲ (၁)



အင္းသားရိုးရာ ေလွၿပိဳင္ပြဲကို ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕ကို မၾကြေရာက္ခင္ အခ်ိန္ေလးမွာ အႀကိဳဗိုလ္လုပြဲနဲ႔ ဗိုလ္လုပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ပါတယ္.. အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ၄၅တက္ေလွၿပိဳင္ပြဲေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသား ရာေက်ာ္ေလွၿပိဳင္ပြဲေတြ ပါ၀င္ပါတယ္..

ၿပိဳင္ပြဲၿပီးေတာ့ ရိုးရာဆြမ္းပို႔ ေလွသရုပ္ျပေလွာ္ခတ္ၿပီး ဆုေပးပြဲ က်င္းပခဲ့ပါတယ္..

အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ၄၅တက္ ေလွေလွာ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ အနိဳင္ရသြားတဲ့ အသင္းက အိုင္ေထာင့္ႀကီးေက်းရြာ အသင္း ျဖစ္ပါတယ္.. အမ်ိဳးသား ရာေက်ာ္ေလွ ၿပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ မိုင္းေသာက္ေက်းရြာအုပ္စုက အနိဳင္ရသြားပါတယ္..

ေလွၿပိဳင္ေနတုန္း သူတို႔တစ္ေတြ ညာသံေပးတာ ဘာမွန္းကို ကၽြန္ေတာ္ မသိလိုက္ဘူး.. အင္းအသံ၀ဲလို႔နဲ႔ တူပါတယ္..

ေလွၿပိဳင္ပြဲ ၾကည့္ရတာကေတာ့ တစ္မ်ိဳးပဲ.. စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိတယ္.. စည္းလံုးျခင္းရဲ့ အင္အားအေၾကာင္းပါ..

ေျခေထာက္နဲ႔ပဲ ေလွာ္ေလွာ္ လက္နဲ႔ပဲ ေလွာ္ေလွာ္ တက္ညီလက္ညီရွိဖို႔က အဓိက မဟုတ္လား.. ေရွ႕လူ ေနာက္လူ.. ပါ၀င္တဲ့သူ အားလံုးက အ၀င္အထြက္ အတိုင္အေဖာက္ ညီမွ အနိဳင္ရမွာ မဟုတ္လား.. ေလွတစင္း
အရွိန္မွန္မွန္နဲ႔ ပန္းတိုင္းကို ေရာက္နိဳင္ဖို႔ ဆိုတာ ေလွာ္ေနတဲ့သူေတြထဲက တစ္ေယာက္မွ ဟန္ခ်က္ပ်က္ စည္း၀ါးလြတ္လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ.. တက္ေတြက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု နီးနီးကပ္ကပ္န႔ဲ ရွိေနတာမို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေနာက္ၾကတာပဲျဖစ္ျဖစ္.. ျမန္သြားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်င္းခ်င္း ျပန္တိုက္မိနိဳင္တယ္ေလ.. အဲ့ဒါဆိုရင္ ေလွကို ေကာင္းေကာင္း ေလွာ္ခတ္လို႔ မရေတာ့ဘဲ.. ၿပိဳင္ပြဲမွာ ရွဳံးရမွာ မဟုတ္လား.. အနိဳင္ရခ်င္ရင္.. သူမ်ားထက္ ေရွ႕ေရာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ ညီၾကမွကိုျဖစ္မယ္.. ညြတ္ၾကမွကို ျဖစ္မယ္..

တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ တက္မညီၾကဘူး၊ လက္မညီၾကဘူး.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္သင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မေရာက္နိဳင္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္..


Read more!

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ - အင္းေလေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားအမွတ္တရ







Read more!

Thursday, October 18, 2007

စက္၀ိုင္း

စက္၀ိုင္း။သ႔ူအသြင္အျပင္က၀ိုင္း၀ိုင္းေလး။
စက္ၿပီးေတာ့၀ိုင္းတာလား၊၀ိုင္းၿပီးမွစက္တာလားေတာ့မသိ။

မွန္တာကေတာ့စတယ္ေနရာမွာျပန္ဆံုးမွစက္၀ိုင္းလို႔ျဖစ္လာတာမဟုတ္လား။
ဒါကေတာ့ပံုဆဲြရတဲ့စက္၀ိုင္း။ က်မတို႔ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့"မိုးဘာေၾကာင့္ရြာဖားေအာ္လို႔ရြာ"။
အဲဒီကဗ်ာေလးကလည္းသံသရာစက္၀ိုင္းေလးကိုေဖာ္ျပေနေလရဲ႕။
လြန္ခ့ဲေသာအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကစာေရးဆရာမမစႏၵာေရးခဲ့တဲ့ဒီစက္၀ိုင္း၀ထၱဳတိုေလး။
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္စက္၀ိုင္းကလည္းဒီေန႔ေခတ္စက္၀ိုင္းေလးလိုပါလား။ ကဲစာေရးဆရာမမစႏၵာရဲ႕စက္၀ိုင္းေလးက

"ပဲဲဲျပဳတ္တစ္ဆယ္သားလည္း တစ္က်ပ္ခဲြျဖစ္ေနၿပီေနာ္"
"ၾကာပါၿပီအစ္မရယ္"
"ဟိုးအရင္တုန္းက ငါးမူးရယ္"
"အရင္ကေစ်းလာမေၿပာနဲ႔အစ္မေရ၊ကၽြန္မ၀ယ္ရတာကလည္းအရင္ေစ်းမဟုတ္ဘူး။
တစ္ျပည္ကိုႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္က်ပ္ေပးရတယ္၊ျပဳတ္လိုက္ရင္ ႏွစ္ပိႆာခြဲပဲရတာ"
"အေကာင္လိုက္ ေလးက်ပ္၊အျခမ္း ေလးက်ပ္ခြဲ"
"ၾကက္ေစ်းကလည္းႀကီးလိုက္တာဟယ္၊တစ္ပိႆာေလးဆယ္၊ေလးဆယ္ငါးက်ပ္တဲ့။
ငါ့ေယာက်္ားမဟာစာေရးဆရာႀကီးရဲ႕ တစ္လလံုးရတဲ့ လစာကၾကက္ငါးပိႆာဖိုးေလာက္ပဲ ရွိပါလားဟဲ့"
"ဒီေလာက္မွ မေရာင္းရင္လည္း မကိုက္ဘူးအစ္မရဲ႕၊ကၽြန္မတို႔ယူရတာက သံုးဆယ့္ရွစ္က်ပ္ေစ်း"

"တစ္ဆယ္သားတစ္က်ပ္ခဲြ ညီမေလးေရ၊အစိတ္သားယူရင္ေတာ့သံုးက်ပ္ခြဲနဲ႔ယူ၊
အင္းခရမ္းကြဲ႔၊ အသားမ်ား တယ္၊သိပ္ခ်ိဳတယ္"
"ခရမ္းခ်ဥ္သီးကလည္းလခုထိမေပါဘူးေနာ္၊ခါတိုင္းဒီအခ်ိန္ဆိုေပါလွၿပီ"
"ေၾသာ္ အစ္မတို႔ယူရတာလည္း ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ဘူး ငါ့ညီမရဲ႕၊
အခုေစ်းကတစ္ေသတၱာကိုတစ္ရာ့သံုး ဆယ္၊ ဒါေတာင္ မနည္းလုယက္ၿပီး ယူရတာ"

"အေဒၚေရေဟာဒီမွာငရုတ္သီးစိမ္းတစ္ပံုယူလိုက္ၿပီေနာ္၊
ပိုက္ဆံကိုပစ္ေပးလိုက္မယ္၊ကန္ေတာ့၊ကန္ေတာ့"
"ငရုတ္သီးစိမ္းတစ္ပံုကို ငါးမူး၊ တစ္မတ္မဟုတ္ဘူး"
"ေဟာေတာ္ ဒါေလးတစ္ပံုကို ငါးမူးဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္။ငါးမူးပဲ၊တစ္မတ္ဖိုးေရာင္းလို႔ မကိုက္ေတာ့ဘူး၊ကုန္အ၀င္ကိုကနည္းေနလို႔"
"ေၾသာ္"

"ဟင္ ၾကက္သြန္ကအသစ္လည္းျဖစ္၊ေသးလည္းေသး၊
ဒါေတာင္ဆယ့္ေလးက်ပ္ေစ်းဟုတ္လား"
“ဟုတ္တယ္၊ဟုိဘက္က နည္းနည္းႀကီးတာေတာ့ ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္"
"စိတ္ညစ္လိုက္တာ"
"စိတ္မညစ္နဲ႔ဟယ္၊ငါတို႔ကလည္းေရာင္းရတာစိတ္ညစ္တာပဲ၊ ငါတို႔၀ယ္ရတာကိုက ေစ်းႀကီးေနေတာ့"
"အင္း"

"ဟယ္ နင္ကလည္း လုပ္ေတာ့မယ္၊တစ္ရာ့ကို ႏွစ္က်ပ္လို႔၊ဟိုတစ္ခါ ငါ၀ယ္တုန္းက ငါးမူးရယ္"
"ငါးမူးမေရာင္းႏိုင္တာ ၾကာပါၿပီ အန္တီရယ္"
"ငါက ျခံထဲေက်ာ္၀င္တဲ့ေခြးကို ပစ္ခ်င္လို႔သာ၀ယ္ရတာ၊
နင္ေလာက္စာလံုးကလည္း ေစ်းကလည္း တက္ၿပီးရင္းတက္ရင္း"
"ဒါကေတာ့ သူမ်ားနည္းတူေပါ့ခင္ဗ်ာ"
"အံမာ၊ဘာ သူမ်ားနည္းတူလဲ၊ နင္က ရႊံတစ္ျပည္ကိုဘယ္ႏွစ္က်ပ္နဲ႔၀ယ္ေနရလို႔လဲ၊
ကုန္တင္ကားေတြ အေရာက္နည္းေနလို႔ပစၥည္းမရိွလို႔လား၊
ၾကက္သြန္လိုရႊံသစ္မေပၚေသးလို႔၊ရႊံေဟာင္းကေစ်းႀကီးေနတာလား၊
နင္ရႊံခင္းကေရာ မိုးဖ်က္လို႔ ပ်က္သြားသလား၊ႏွင္းခါးရိုက္လို႔ ေသသြားသလား"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ"
"ကဲ ဒါျဖင့္ နင္ရႊံက ဘာကိစၥေစ်းတက္ရတာလဲ၊ေျပာစမ္းပါဦး"
"ရႊံကေတာ့ ေစ်းမတက္ပါဘူးဗ်ာ၊ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဆာရင္ ရႊံကို ကိုက္စားလို႔မွ မရတာ အန္တီရယ္"
"အဲ"


Read more!

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲ (၃)


ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ေက်ာင္းေဆာင္ေတာ္တြင္း ေရာက္ရွိျခင္းနဲ႔ ကိန္း၀ပ္စံပါယ္ေတာ္မူေနပံု ေတြကိုေတာ့ အခု အပိုင္း (၃)မွာ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္..

အခုဆိုရင္ေတာ့ Virtual Tour နဲ႔ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲကို ကိုယ္တုိင္သြားေရာက္ ျမင္ေတြ႕ရသလို ခံစားနိဳင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္.. က်န္ေသးတဲ့အပိုင္း ေတြမွာေတာ့ အင္းရိုးရာ ေလွၿပဳိင္ပြဲေၾကာင္းကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္.. Photo ေတြသာမက Movie မ်ားလဲ ေဖာ္ျပေပးဖို႔ ရွိေနပါေသးတယ္..

ဓာတ္ပံုေတြကေတာ့ Public ကို Share လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာမွ မေျပာင္းလဲ၊ မျပင္ဆင္ဘဲ Watermark ေတြ၊ Logo ေတြလဲ မထည့္ဘဲ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.. အလိုရွိသလို စိတ္ႀကိဳက္ ကူးယူေဖာ္ျပနိဳင္ပါတယ္..

ရဲျမန္မာ


Read more!

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲ (၂)



၂၀၀၇ခုႏွစ္ အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားပြဲ အပိုင္း (၁)မွာ ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕တြင္း လမ္းတေလွ်ာက္ ပံုေတြ၊ ပြဲေတာ္အတြင္း ေဖ်ာ္ေျဖေရး အဖြဲ႔မ်ားရဲ့ ပံုေတြနဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား တင္ေဆာင္ထားတဲ့ ကရ၀ိတ္ေဖာင္ေတာ္ဆြဲ ေလွမ်ား စတင္ ဆိုက္ေရာက္လာပံုေတြကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္..

အခု ၂၀၀၇ခုႏွစ္ အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားပြဲ အပိုင္း (၂) မွာေတာ့ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ဆိုက္ေရာက္ျခင္းနဲ႔ ေဘာ္ယာဥ္ေတာ္ေပၚ ပင့္ေဆာင္တင္ျခင္း ပံုေတြ ပါ၀င္ပါတယ္..


Read more!

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲ (၁)


ကိုေက်ာ္စြာတို႔ အဖြဲ႔က ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲမွာ အင္းထဲ လိုက္ၿပီး ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြ တင္ေပးထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က က်န္ေနေသးတဲ့ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေဖာင္ေတာ္ဆိုက္ပြဲနဲ႔ အင္းရိုးရာ ေလွၿပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းေတြ ထက္မံ ျဖည့္ဆြက္ၿပီး Complete Virtual Tour ျဖစ္ေအာင္ ဒီႏွစ္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲကို ေတာင္ႀကီးခ်ယ္ရီေျမကေန ျပည့္ျပည့္၀၀ ေတြ႕ျမင္ရနိဳင္ေအာင္လို႔ ႀကိဳးစားလုိက္ပါတယ္..


Read more!

သာဓုေခၚနိုင္ပါတယ္ဗ်ာ

ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီဝုိင္းေတာ္သားမ်ားစုျပီးေတာ့စံေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဘက္စံု
ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ရည္စူူးျပီးလွဴဒါန္းခဲ့ပါေသးတယ္..အေဝးေရာက္ေတာင္ၾကီး
ခ်ယ္ရီဝိုင္းေတာ္သားမ်ားနဲ႕ အေဝးေရာက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား သာဓုေခၚႏိုင္ပါတယ္


Read more!

ဘုရားပြဲတြင္ ရိုက္ကူးခဲ့ေသာ ဓါတ္ပံုအခိ်ဳ ႔


Read more!

၂၀၀၇ ခုနွစ္ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားပြဲေတာ္

ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားစံေက်ာင္းေတာ္ေပၚမွ အင္းေလးေဒသ တ၀ိုက္သို႔ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူလွ်က္ရွိရာ ယေန႔ ၁၈ ရက္ေန႔ဆိုလွ်င္ ေညာင္ေရႊ ျမိဳ႔သို႔ ေရာက္ျပီ။ လင္းကင္း ရြာမွ ေညာင္ေရႊျမိဳ႔သို႔ ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ ၾကမည္။ ထိုသုိ႔ လင္းကင္းရြာမွ ေညာင္ေရႊ ျမိဳ႔သို႔ ဘုရားမ်ား ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ပြဲၾကီးကို ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီ ဘေလာ့တြင္ တင္ဆက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၁၈ ရက္ေန႔ မနက္ ၄ နာရီမွ စတင္ျပင္ဆင္ရပါေတာ့သည္။ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္ျဖင့္ မနက္ ၄နာရီခြဲတြင္ ေတာင္ၾကီးမွ စထြက္ျဖစ္သည္။ ေညာင္ေရႊလမ္းခြဲသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ျမဴႏွင္းမ်ား က်သျဖင့္ ကားပင္ အေတာ္ေမာင္းရခက္လာသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေညာင္ေရႊျမိဳ႔သို႔ မနက္ ၅နာရီခြဲခန္႔ ေ၀လီေ၀လင္းတြင္ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔သည္ ေဖာင္ေတာ္ျပန္လမ္းရွိ Mr.Cook တြင္ စတည္းခ်ၾကသည္။ Mr.Cook မွ ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔အား ဘီးမုန္႔ (ဘိန္းမုန္႔မဟုတ္ပါ) ျဖင့္ မနက္စာ တည္ခင္းဧည့္ခံခဲ့ပါသည္။ မနက္ ၆ နာရီထိုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံဳး ေမာ္ေတာ္ေပၚေရာက္ေနျပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေမာ္ေတာ္ ေရွ႔ဦး ပိုင္းတြင္ ထိုင္မိေသာေၾကာင့္ ေလတိုက္မႈ ကို ပိုခံရပါသည္။ အင္းေရျပင္တြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေစာဆံဳးဟု အထင္ရွိရာ မွားမွန္း မၾကာခင္ သိလာရပါသည္။ ေညာင္ေရႊ ျမိဳ႔မွ လင္းကင္းရြာ သုို႔သြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ဘုရားၾကိဳေသာ ေမာ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္နွက္လွ်က္ရွိသည္။ ေမာ္ေတာ္ စက္ေလွ အင္ဂ်င္ ပန္ကာ လည္အားေၾကာင့္ ေရပန္းမ်ား လြင့္ပ်ံေနသည္မွာ ဟိုမွ သည္မွ ေျပးလႊားေနသည္။ လင္းကင္းရြာ အ၀င္သုိ႔ေရာက္ေသာ အခါ ဘုရားတင္ထားေသာ ကရ၀ိတ္ ၊ ဆြဲေလွ ၊ ၾကိဳေလွ မ်ား အမ်ား အသင့္ျဖစ္ေနသည္။ ႏိုင္ငံျခား ဧည့္သည္မ်ား လည္း စိတ္၀င္တစားလာေရာက္ ေလ့လာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အမွန္ေျပာရလွ်င္ လင္းကင္းရြာမွ ေညာင္ေရႊျမိဳ႔သို႔ ဘုရားပင့္ေဆာင္သည္ကို ကြ်န္ေတာ္လည္း ပထမဆံုးအၾကိမ္ ဖူးေျမာ္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ ေရွ႔ဆံုးမွ ဆြဲေလွ စတင္ေလွာ္ခတ္ျပီ။ ဆြဲေလွ စုစုေပါင္း ၂၆ စင္းရွိသည္။ တစ္စင္းႏွင့္ တစ္စင္းကို ၾကိဳးမ်ားျဖင့္ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ မည္သည့္ေဒသမွ မရွိေသာ ေျခေထာက္ျဖင့္ ဆြဲေလွမ်ားကို ေလွာ္ခတ္ၾကသည္။ ညာသံေပး၍ တစ္ညီတစ္ညာတည္း ေျခေထာက္မ်ားေျမာက္ကာ ေလွာ္ခတ္ေနသည္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား အေနႏွင့္သာ မက ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ပါ ထူးဆန္းေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမာ္ေတာ္ စက္ေလွမွာ ကရ၀ိတ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွ ကပ္ကာ လုိက္သြားသည္။ လမ္းခြဲေရာက္ေတာ့ ဘုရားပင့္ေဆာင္လာေသာ ကရ၀ိတ္ႏွင့္ သီးျခားျဖစ္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လင္းကင္းရြာမွ ေညာင္ေရႊသိဳ႔ အျပန္လမ္းမွာ အေတာ္ပင္ ၾကည္ႏွဴးဖို႔ေကာင္းသည္။ အေရွ႔ေတာင္တန္းဆီမွ ေနမင္း ျပဴထြက္လာျပီ။ အင္းေရျပင္သည္ ေနမင္း၏ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေညာင္ေရႊျမိဳ႔သို႔ ျပန္ရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဘုရားၾကိဳေသာ လူအုပ္ၾကီးကို ေတြ႔ရသည္။ ကန္ေတာ့ပြဲ မ်ားျဖင့္ ကေလး ၊ လူၾကီး ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားပါ မက်န္ အိမ္ေရွ႔တြင္ ထိုင္ကာ ဘုရားပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္လာျခင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စက္ေလွ ကို ကမ္းကပ္၍ ကုန္းေပၚသို႔ တက္လိုက္သည္။ ကမ္းနားလမ္း တေလွ်ာက္တြင္ လူအုပ္ၾကီးမွာ မနည္းမေနာ။ ဘုရားမ်ားကို ေဖာင္ေတာ္ေပၚမွ ယာယီ စံေက်ာင္းေပၚသု႔ိ ပို႔ေဆာင္ေပးမည့္ ယာဥ္နားတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ဘုရားပင့္ေဆာင္လာေသာ ယာဥ္ကို ၾကိဳးျဖင့္ဆြဲရန္ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနျပီ။ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရား ၾကြခ်ီ ပင့္ေဆာင္ေသာ လမ္းတေလွ်ာက္ သြားေရာက္ ရိုက္ကူးခဲ့ပါသည္။ ေလွျပိဳင္ပြဲ ရွိသည္ဟု ၾကားလိုက္မိေသာ္လည္း ဘုရားေနာက္လိုက္ေနသျဖင့္ ေနာက္က်သြားသည္။ မနက္ ၁၀ နာရီခြဲေတာ့ ယာယီစံေက်ာင္းေပၚသို႔ ဘုရားမ်ား ေရာက္ရွိသြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္ဖြဲ႔လံဳးလည္း ပင္ပန္းေနျပီ။





Read more!

Wednesday, October 17, 2007

ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တိုင္ဘယ္ကစ

ရွမ္းျပည္နယ္၏ ျမိဳ႔ေတာ္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔တြင္ ယခင္ေခတ္မ်ားကပင္ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ကို က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ကို အဂၤလိပ္ေခတ္ကာလ ၁၈၉၄ ခုႏွစ္ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ယင္းကာလ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မက်င္းပၾကေသးေပ။ မီးထြန္းျခင္း ၊ မီးရွဴးမီးပန္းလြတ္ျခင္း ၊ ေဗ်ာက္အို္း မ်ားသာရွိပါသည္။ ယင္းကာလ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔တြင္ ေနသူမ်ားသည္ ရပ္ရြာအတြင္းမွ မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား ႏွင္ထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေဗ်ာက္အိုးမ်ားေဖာက္ၾကေၾကာင္း မွတ္သားဖူးပါသည္။ တန္ေဆာင္တိုင္ကာလတြင္ တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္မွ ၾကြျမန္းလာသည့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ မီးပံုးပ်ံလြတ္တင္ ပူေဇာ္သည့္ အမႈကို ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ထိုျပင္ တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္၌ သၾကားမင္းတည္ထားကိုးကြယ္ေသာ စူဠာမုဏိေစတီေတာ္အား ပူေဇာ္သည့္ အမႈအျဖစ္ မွတ္ယူကာ မီးပံုးပ်ံပူေဇာ္ခဲ့ၾကသည္။

ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔တြင္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္မျဖစ္မွီ တႏွစ္ အလိုတြင္ မီးပံဳးပ်ံလႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္သားရပါသည္။ ျမန္မာ သကၠရာဇာ္ ၁၃၀၃ တန္ေဆာင္မုန္းလ တြင္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ ျမိဳ႔မရပ္ကြက္ရွိ ကုန္းသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဦးစီး၍ ပိတ္သားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ မီးပံုးပ်ံၾကီးတစ္ခုကို လႊတ္တင္ခဲ့သည္။ မီးပံဳးပ်ံ ခ်ဳပ္လုပ္ရာတြင္ ကူညီကုန္းရပ္ကြက္ ေန စာေရးကေတာ္ေဒၚသင့္ ႏွင့္အဖြဲ႔က အပ္ခ်ဳပ္စက္ ၃၀ ျဖင့္ တစ္လတိတိခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့သည္။ မီးပံုးပ်ံခ်ဳပ္ရာတြင္ ကိုက္ ၄၀ ပါ ပိတ္ ၄၀ အုပ္ခန္႔ ကုန္သည္။ မီးပံုးပ်ံၾကီး ေအာင္ျမင္စြာ လႊတ္တင္ႏိုင္ရန္ ကုန္းသာဘုန္းၾကီးမွ ဦးစီး၍ ဦးထား ၊ ဦးခ်စ္ႏွင့္ တစ္ျမိဳ႔လံုးမွ ကာလသားမ်ား လုပ္အားျဖင့္ မီးပံဳးပ်ံၾကီးကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။

မီးဇာ အမာခံကို သံျဖင့္ျပဳလုပ္၍ သကၤန္းစုတ္မ်ားကို ပတ္ခ်ည္ကာ ေရနံေခ်း၀ေအာင္ စိမ္ျပီးမွ မီးဇာလုပ္ခဲသည္။ မီးဇာက်စ္ျခင္းကို ေျမျဖဴေတာင္ ရပ္ကြက္မွ သစ္ပင္ခုတ္သူ ဦးလွေဖမွ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ မီးပံုးပ်ံ ေခါင္အခ်င္းမွာ ခန္႔မွန္း ေပ ၅၀ ခန္႔ရွိႏိုင္ပါသည္။ ယင္းမီးပံုးပ်ံမွာ ယခုေခတ္မီးပံုးပ်ံထက္ ၾကီးမားသည္။ ေအာက္ဆြဲအျဖစ္ လူအသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားျဖစ္ေသာ ဆန္အိတ္ ၊ ဆီပံုး ၊ ထမင္းခ်ိဳင့္ ၊ ထီး စေသာ ပစၥည္းမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္အျပင္ ေလာကပါလ နတ္မင္းၾကီး ၄ ပါး စကၠဴရုပ္မ်ားလည္း ခ်ိ္တ္ဆြဲထားသည္။ နတ္မင္းၾကီး ၄ ပါးတြင္ တစ္ပါးလွ်င္ ယင္းေခတ္က ျမန္မာေငြ ၂၅ က်ပ္စီ လက္ထဲတြင္ ကန္ေတာ့ ပံုျပဳလုပ္၍ လိပ္ထည့္ထားသည္။

ပိတ္သားမီးပံုးပ်ံၾကီးမွာ အရြယ္အစားၾကီးမားသျဖင့္ လိုအပ္ေသာ မွိဳင္းကိုရရွိရန္ ကုန္းသာဘုန္းၾကီး ေက်ာင္းေတာင္ေစာင္းတြင္ ကိုက္ ၅၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိ ဥမွင္လွိဳင္ေခါင္းကိုတူးျပီး ၊ တစ္ဖက္တြင္ ေလာင္စာမ်ားကို မီးရွိဳ႔၍ ထြက္လာသည့္ မွိဳင္းမ်ားကို လွိဳင္ေခါင္းမွ ျဖတ္ကာအထြက္တြင္ ပီပါျပတ္ထားရွိ၍ ယင္းအထက္မွ မီးပံုးပ်ံ ဆိုင္းၾကိဳး ၄ ၾကိဳးျဖင့္ ထိန္းကာ ၾကိဳးမ်ားကို ဆီးျဖဴပင္ ၄ ပင္၌ ခ်ည္ေႏွာင္ထားရွိသည္။ မီးပံဳးပ်ံတြင္ မွိဳင္း၀၍ အေပၚသို႔တက္ရန္ အသင့္ျဖစ္သည့္အခါ မီးဇာအားမီးညွိ၍ ဆိုင္းၾကိဳး ၄ ၾကိဳးစလံုးကို တစ္ျပိဳင္တည္း လူ ၄ ဦးက ဓါးေျမာင္ျဖင့္ ခုတ္ျဖတ္၍ မီးပံုးပ်ံကို လြတ္ခဲ့သည္။ မီးပံုးပ်ံလြတ္စဥ္ ရာဟုေထာင့္ရွိ ဆိုင္းၾကိဳးမွာ တစ္ျပိဳင္တည္းမျပတ္၍ မီးပံုးပ်ံကို ေဆာင့္ဆြဲသကဲ့သို႔ျဖစ္ကာ မိးပံုးပ်ံ အထိနာခဲ့ရသည္။ အျမင့္ေပ ၅၀၀ ခန္႔ အေရာက္တြင္ ေအာက္ဆြဲတြင္ ပါသြားသည့္ ထီးနွင့္ ထမင္းခ်ိဳင့္ ၂ မ်ိဳးမွာ ေလးထီးျဖင့္ ေအာက္သို႔က်လာခဲ့သည္။ မီးပံုးပ်ံလႊတ္ပြဲကို ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔သူ ၊ ျမိဳ႔သား မ်ား လာေရာက္ၾကည့္ရွဳအားေပးခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသို႔ အားေပးေနစဥ္တြင္ ပင္ မီးပံုးပ်ံၾကီးသည္ အသံျမည္ ေပါက္ကြဲ၍ ကုန္းသား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတာင္ေျခရင္း ၾတိဂံေထာင့္ ပန္းျခံအတြင္းသို႔ မီးေလာင္ပ်က္က်ကာ မေအာင္မျမင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ ကုန္းသာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသည္ ဒုတိယအၾကိမ္အျဖစ္ မီးပံုးပ်ံကို ထပ္မံလုပ္ခဲ့သည္။ မူလက ပိတ္သားျဖင့္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယအၾကိမ္ မီးပံဳးပ်ံကို ရွမ္းစကၠဴ (မုိင္းကိုင္စကၠဴ) ျဖင့္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ေခါင္အခ်င္းမွာ ၂၄ ေပခန္႔ရွိသည္။ မီးပံဳးပ်ံမလႊတ္မီ ကုန္းသာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ လႊတ္တင္လိုက္သည့္ မီးပံုးပ်ံၾကီးကို ရရွိ၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ႔ လာပို႔ပါက ရွမး္ဆန္ ျပည္ ၄၀ ၀င္ ဆန္အိတ္တစ္အိတ္ ၊ ဆီ ၁၀ ပိႆ ၀င္ ဆီ တစ္ပံဳး ၊ဆုခ်မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာျပီး မီးပံုးပ်ံကို လႊတ္တင္ခဲ့သည္။ လူအသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားျဖစ္ေသာ ထီး ၊ ထမင္းခ်ိဳင့္ ၊ဆပ္ျပာ ၊ လံုျခည္ ၊ ေငြ ဒဂၤါး စသည္တို႔ကို ခ်ိတ္ဆြဲ၍ လႊတ္ခဲ့သည္။ ဒုတိယအၾကိမ္ ေအာင္ျမင္စြာ လႊတ္တင္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း အဆိုပါမီးပံုးပ်ံသည္ ကုန္းသာဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေတာင္ေဇာင္းမွ တက္၍ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ရွိ ႏြားလားဥႆဖေတာင္၊ ေရႊဘုန္းပြင့္ေစတီ ရွိရာ ဘက္သုိ႔ ဦးတည္တက္သြားခဲ့ေၾကာင္း ၊မီးပံဳးပ်ံသြားရာလမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ေအာက္ဆြဲမ်ားမွ လူအသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ား က်လာသျဖင့္ လူအမ်ားလုိက္လံ ေကာက္ၾကေၾကာင္းၾကားသိရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေတာင္ၾကီးမီးပံုးပ်ံၾကီးမ်ားကို မည္သည့္ခုႏွစ္က စတင္လႊတ္ခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ၁၂၉၉ ခုနွစ္ တန္ေဆာင္ပုန္းလတြင္ ကုန္းသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ ၄င္းေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမွ စတင္လႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း လူၾကီးသူမမ်ား၏ ေျပာစကားမ်ားအရ သိရွိရသည္။


ယခု post သည္ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀မည့္ (ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တိုင္ဘယ္ကစ ) ထဲမွ တပိုင္းတစ ကူးယူ ေဖာ္ျပ ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အျခားမည္သည့္ ေနရာမ်ားမွ ကူးယူ ေဖာ္ျပျခင္းမျပဳရန္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ မူလေရးသားသူ ဦး......... အားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။


Read more!

Tuesday, October 16, 2007

တန္ေဆာင္တိုင္ မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္

တန္ေဆာင္တိုင္း မီးပံုပ်ံကြင္းသစ္ေနရာနဲ႔ ပြဲေစ်းတန္းရွိမဲ့ေနရာ.. အ၀င္နဲ႔ အထြက္လမ္းေတြရဲ့ တည္ေနပံုကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္.. အရင္ကြင္းေဟာင္းေနရာနဲ႔ ကြင္းသစ္ေနရာေတြကို မ်က္လံုးနဲ႔ ျမင္နိဳင္ေအာင္လို႔ပါ..

အ၀ါလမ္းေၾကာင္းကေတာ့ ပြဲေစ်းတန္းျဖစ္ပါမယ္.. ဘုရားေပၚမွာလဲ ပြဲရွိမွာ ျဖစ္သလို မီးပံုးကြင္းကလဲ ပြဲရွိပါမယ္.. ဘုရားေရွ႕ လမ္းအသစ္ကေနၿပီးေတာ့ ကြင္းအသစ္ထိ ပြဲေစ်းတန္းႀကီး ျဖစ္ပါမယ္.. အရင္ကလို Main လမ္းမႀကီးေပၚမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..

ကြင္းမွာေတာ့ မီးပံုးပ်ံေတြ အတြက္ အ၀င္တစ္လမ္းရွိမွာျဖစ္ၿပီး.. အထြက္ကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ Uni ေဘးဘက္ကေနၿပီးေတာ့ မီးရထားသံလမ္းတစ္ေလ်ာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းေပၚကို ျပန္ထြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္..

အရင္က ေသးေသးႀကဳတ္ႀကဳတ္နဲ႔ အျမင္မလွတာကို ပိုမို အဆင့္တန္းရွိရွိ လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ စီစဥ္္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္.. မီးပံုးပ်ံကြင္းသစ္ရဲ့ Design ကိုေတာ့ ပံုနဲ႔တကြ ေဖာ္ျပနိဳင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ့မယ္.. အရင္ႏွစ္ေတြကနဲ႔ မတူတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးေတြ ဒီႏွစ္ မီးပံုးပ်ံပြဲက ရရွိလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..


Read more!

ၾကာသကၤန္း ရက္လုပ္ျခင္း

ကၽြန္ေတာ္ ၾကာယက္ကန္း အေၾကာင္းကို မႏွစ္က တန္ေဆာင္တိုင္ ယက္ကန္းၿပိဳင္ပြဲတုန္းက ေတြ႕လိုက္လို႔ နဲနဲပါးပါး မွတ္သားခြင့္ရလိုက္ပါတယ္.. ၾကာယက္ကန္းက နဲနဲရွားပါးသြားၿပီးျဖစ္လို႔ Public ကို ေတြ႕ျမင္ရေအာင္ မႏွစ္က ၾကာယက္ကန္းစဥ္တစ္ခု ၿပိဳင္ပြဲမွာ ၀င္ျပခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ Camera ပိုးမ၀င္ေလးလို႔ ဓာတ္ပံု ရိုက္ရေကာင္းမွန္း မသိလိုက္လို႔ အခု ေသေသခ်ာခ်ာ မေဖာ္ျပလိုက္နိဳင္တာ တကယ္ႏွေျမာမိတာပါပဲ.. ဒီႏွစ္ေတာ့ ၾကာယက္ကန္း အေၾကာင္း စံုစံုငင မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါ့မယ္.. အခုကေတာ့ စုေဆာင္းထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေလး တခ်ိဳ႕နဲ႔ ၾကာသကၤန္းအေၾကာင္း အက်ဥ္းေလး ေျပာျပပါ့မယ္..

ၾကာခ်ည္ငင္ဖို႔အတြက္ အရိုးရွည္တဲ့ ၾကာတစ္မ်ိဳးက အရိုးကို ခူးယူရပါတယ္.. အဲ့ဒီ ၾကာကေတာ့ ပဒုမၼာၾကာ Lotus ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္.. အဲ့ ဒီၾကာကလဲ ေနရာတိုင္းမွာ စိုက္ပ်ိဳးလို႔ မရဘူးလို႔ ေျပာတာ မွတ္သားဖူးပါတယ္.. အဲ့ဒီၾကာရိုးေတြကို ခူးယူၿပီးရင္ ေဆးေၾကာရပါတယ္..

ၾကာရိုးေတြကို ၾကာခ်ည္ထုတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အရိုးေတြ ေျခာက္မသြားေအာင္ ခ်ည္ထုတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ အေတာအတြင္းမွာ အ၀တ္ဆုိနဲ႔ ပါတ္ထားရပါတယ္..

ၾကာရိုးေတြကို ခ်ည္ထုတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ၾကာရိုး (၂)ေခ်ာင္း (၃)ေခ်ာင္းကို ပူးၿပီးေတာ့ ဓါးန႔ဲ အပိုင္းေလးေတြ ပိုင္းျဖတ္ၿပီး ဆြဲလိုက္ပါတယ္..

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကာမွ်င္ေတြ ထြက္လာၿပီး စားပြဲေပၚမွာ လက္နဲ႔ လွိမ့္ၿပီး လိမ္က်စ္ယူရပါတယ္.. တစ္ခါျဖတ္ရင္ ၾကာခ်ည္မွ်င္ ၄လက္မေလာက္ ရပါတယ္.. အဲ့ဒီ ၄လက္မ ၄လက္မေလာက္ေတြကေန ခ်ည္မွ်ည္ရွည္ျဖစ္ေအာင္ စုၿပီး ခ်ည္လံုးလုပ္ယူရပါတယ္..

အဲ့ဒါၿပီးရင္ေတာ့ အေတာ္အသင့္ ရွည္လွ်ားတဲ့ ခ်ည္လံုးေတြ ရလာၿပီး ယစ္ဘီးနဲ႔ ခ်ည္ငင္ယူပါတယ္.. ယက္ကန္းမွာ တင္ယက္နိဳင္ဖို႔ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္.. အဲ့ဒီလို ခ်ည္တစ္ေခ်ာင္းရဖို႔အတြက္ ၾကာရိုးေပါင္းမ်ားစြာကို အသံုးျပဳရပါတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ရွည္စြာနဲ႔ လုပ္ယူရတဲ့ နည္းပညာပါပဲ.. ကၽြန္ေတာ္လဲ အစက ထင္မိတာကေတာ့ ၾကာရိုးက္ု အေျခာက္ခံၿပီးရတဲ့ ၾကာရိုးေျခာက္ေတြကေန အမွ်င္ထုတ္ၿပီး ယက္တာ ေအာက့္ေမ့တာ.. ကိုယ္တုိင္ ၾကာအဆီးအမွ်င္ကေန ထုတ္မွန္း သိရေတာ့မွ အံ့အားသင့္မိပါတယ္..

ၾကာခ်ည္ကို ယက္ဖို႔ ယက္ကန္းကလဲ သီးသန္႔ Design နဲ႔ လုပ္ထားရပါတယ္.. ရိုးရိုး ခ်ည္ယက္ကန္းေတြကေတာ့ အရြယ္အစား ႀကီးၾကပါတယ္.. ၾကာယက္ကန္းကေတာ့ ခပ္ေသးေသးပဲျဖစ္ပါတယ္.. အဲ့ဒီ ယက္ကန္းမွာ ၾကာခ်ည္ေတြကို တင္ၿပီးေတာ့ လက္ရယ္ေျခေထာက္ရယ္ကိုသံုးၿပီး ခ်ည္ျပင္ျဖစ္ေအာင္ ယက္ယူရပါတယ္.. ၾကာအမွ်င္ေတြက ေရကေနျဖစ္တာမို႔ ခ်ည္ယက္တဲ့ေနရာမွာ ေျပာ့ေအာင္လို႔ ေရစြတ္ၿပီးေတာ့မွ ယက္ရပါတယ္.. ပံုမွာလဲ ရစြတ္ထားလို႔ စုိေနတာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. အဲ့ဒီလို ေရမစြတ္ေပးရင္ ခ်ည္ေတြ က်ိဳးျပတ္ကုန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္..

အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး ၾကာခ်ည္ေတြကို ၾကာယက္ကန္းမွာ တင္ၿပီး ယက္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဖိုးတန္တဲ့ ၾကာသကၤန္းကို ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. ၾကာရိုးကေနရာတဲ့ ခ်ည္က လုပ္ထားတဲ့အတြက္ ၾကာအထည္ဟာ ရိုးရိုးခ်ည္သားေတြထက္ ေအးေအးျမျမေလး ရွိပါတယ္.. ၀တ္ဆင္တဲ့သူအတြက္ ရာသီဥတု ဒါန္ခံနိဳင္ရည္ ရွိေစပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေအးျမတဲ့ ေဆာင္းကာလမွာ ဘုရားရွင္ေတြကို ရည္ဆူးၿပီး ၾကာသကၤန္းေတြ ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္..

ၾကာသကၤန္းဟာ အဖိုးထိုက္တန္ၿပီး ရွားပါတာေၾကာင့္ ကိုယ္ယံုသကၤန္းအရြယ္ ရဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ သကၤန္းစ ခပ္ေသးေသး အရြယ္အစားေတြကို ျပဳလုပ္လွဴၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္.. လွပ္ရတာ အလြန္ပဲ လက္၀င္ၿပီး ခပ္ခပ္ခဲခဲ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ လုပ္ထားရတာမို႔ လက္ကိုက္ပု၀ါအရြယ္ ၾကာခ်ည္ထည္ဟာ ၃၀၀၀၀၊ ၄၀၀၀၀ တန္ပါတယ္.. အင္းေလးကို ေရာက္ရင္ေတာ့ အိမ္ကဘုရားမွာ ကပ္လွဴဖို႔ အတြက္ ၾကာသကၤန္းစေတြကို အျမတ္တနိဳး ၀ယ္ယူၾကပါတယ္.. တကယ့္ကို ရွားပါးၿပီး အဖိုးတန္တဲ့ ၾကာသကၤန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္..

အခုေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကာယက္ကန္းအေၾကာင္း အနည္းငယ္ သိရွိသြားၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္.. အက်ဥ္း သေဘာေလး ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ေတာ့ နားလည္ေပးနိဳင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္..

ရဲျမန္မာ


Read more!