ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ညေစ်းတန္း

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေန႔ဘက္ပိုင္းက ပံုေတြကို Virtual Tour နဲ႔ အေရာက္ပို႔ၿပီးခဲ့ေပမဲ့.. ညေစ်းပြဲေတာ္ပံုေတြ မပါေသးရင္ မျပည့္စံုနိဳင္ေသးဘူးလို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ ဒီကေန႔ ညဦးပိုင္းေလာက္က ေညာင္ေရႊကို တစ္ေခါက္ ကၽြန္ေတာ္ သြားျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္..

ညဘက္ပိုင္း အျပင္သိပ္မထြက္ ျဖစ္တာၾကာၿပီမို႔ ျမင္ကြင္းသစ္ေလးေတြ ျမင္ရသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲခံစားမိတယ္.. ရွဳခင္းသာပန္းျခံက ႀကိဳးတံတားႀကီးကလဲ မီးေရာင္ေတြနဲ႔ ေတာင္အဆင္းလမ္းမွာလဲ ေတာင္ေအာက္က ေအးသာယာၿမိဳ႕ကို မီးေရာင္ေတြနဲ႔ေလ.. တျခားနိဳင္ငံေတြမွာေတာ့ Light pollution ျဖစ္ၾကတယ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီမွာေတာ့ အဲ့ဒီအေျခအေနမ်ိဳး Pollution ျဖစ္တာလဲ မရွိေသးပါဘူး.. ပံုမွန္အတိုင္းပါပဲ..

ေအးသာယာေဂါက္ကြင္းကေတာ့ ညဘက္ၾကမွ မီးေတြ နဲ႔ ျမင္ေတြ႕ရတယ္.. ေန႔ဘက္ဆို သတိထားၿပီးၾကည့္လဲ မေတြ႕ရဘူး.. အခုမွပဲ ညမီးေရာင္ေတြနဲ႔ ေအးသာယာၿမိဳ႕ကို ျမင္ဖူးေတာ့တယ္..

ေညာင္ေရႊသြားတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဆိုက္ကယ္.. ကား ကိုယ္စီနဲ႔တစ္မ်ိဳး အစုလိုက္တစ္ဖံု ေညာင္ေရႊဘုရားပြဲဆီကို ဦးတည္ၿပီး ေရြ႕လ်ားေနၾကတယ္ေလ.. မိနစ္ ၃၀ေလာက္ၾကာေတာ့ ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒီမွာ ဆိုင္ကယ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ေတြ႕ရတယ္ေလ.. အနယ္နယ္က အလွ်ိဳလွ်ိဳ ထြက္လာၾကတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြ တန္းစီၿပီး ေတြ႕ရပါတယ္.. ဆိုင္ေတြ၊ အိမ္ေတြကလဲ ဆိုင္ကယ္အပ္နိဳင္သည္ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေထာင္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေနၾကတယ္ေလ..

ကားရပ္စရာ ရွာၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဦးေလး ေညာင္ေရႊဘုရားပြဲေစ်းတန္းကို တိုးေ၀့၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္.. ပြဲေစ်းတန္းေတြကို အေရာက္အေပါက္ မရွိခဲ့တာ ႏွစ္နဲ႔ ခ်ီေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ေရွ႕တစ္လွမ္း တစ္လွမ္းေရာက္ဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲေနတယ္.. လူအုပ္ေတြထဲ တိုး၀င္ရတာလဲ.. သိပ္ေတာ့ အဆင္မေျပလွပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ေစ်းပြဲေတာ္ဆိုတာကလဲ ဟိုးအရင္ကေန ဒီကေန႔အထိ ပံုစံ ေျပာင္းလဲတာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး.. ေတြ႕ေနျမင္ေနၾကေတြပါပဲ.. သိပ္လဲ ထူးထူးေထြေထြေတာ့ မရွိပါဘူး.. အဲ့ဒါကိုပဲ လူေတြ စည္ကားမ်ားျပားေနတယ္ေလ.. ေဒသခံေတြ အတြက္ကေတာ့ တစ္ႏွစ္ပါတ္လံုး အလုပ္ေတြ လုပ္ၾကၿပီး.. ဒီလို ပြဲေတာ္မ်ိဳးဆိုတာကလဲ တစ္ခါပဲ ရက္ ၃၆၀ေက်ာ္မွ ေတြ႕ရတာဆိုေတာ့ လာေရာက္ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲၾကတာေပါ့.. လူေတြ အားလံုးရဲ့ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြပဲ ေတြ႕ရတယ္ေလ.. လမ္းေရွာက္ရလို႔ ပင္ပန္းတယ္မသိ.. တိုးေ၀့ရလို႔ ေမာပန္းတယ္ မထင္နဲ႔.. က်ိတ္က်ိတ္တိုးပါပဲ..

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေညာင္ေရႊကလမ္းေတြနဲ႔ အကၽြမ္းတ၀င္ကလဲ မရွိ၊ သိလဲ မသိတာနဲ႔ မ်က္ႏွာမူရာ တည့္တည့္မတ္မတ္ႀကီးပဲ ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ပြဲေစ်းကလဲ လမ္းေၾကာတစ္ခုထဲ မဟုတ္.. လမ္းစံုေတြကလဲ မ်ားမွမ်ား.. ဘယ္ဘက္ညာဘက္ သြားလို႔ရတဲ့ ေနရာေတြႀကီးပဲေလ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဘယ္ဘက္မွ မေကြ႕ရဲ.. လမ္းေျပာက္ရင္ ကားရွာမေတြ႕ဘဲ ဒုက(ခ) ေရာက္မယ္ေလ.. ေရွ႕တန္းတန္းႀကီး ေလွ်ာက္ရင္နဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ကိမ္း၀ပ္ေတာ္မူေနတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ကို အရင္ဆံုး ေရာက္ခဲ့ပါတယ္..

ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ေရႊသကၤန္း ကပ္ဖို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္တာ.. လူအုပ္ႀကီးက အျပည့္.. ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ကပ္လွဴေနၾကတာ.. (၃) (၄) ထပ္ ဘုရားေတြကိုေတာင္ ဖူးလို႔ မရနိဳင္.. လူအုပ္ႀကီးနား.. သြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေစာင့္ေနေပမဲ့လဲ ဘယ္လိုမွ တိုးလို႔ မရ.. ကၽြန္ေတာ့ဦးေလးက အရပ္ရွည္ရွည္ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆိုေတာ့ သူတိုးေ၀့ၿပီး.. သကၤန္း ကပ္လွဴလိုက္တယ္.. (၂)ခ်ပ္ကပ္လို႔ ရလိုက္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္လို ဂ်ပုကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိဳင္လို႔ ေအာက္ကေနပဲ ဘုရားဦးခ်ရင္း အသာၾကည့္ေနရတယ္.. အဲ့ဒီမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ခံလူကတစ္ေယာက္ သူကလဲ ေရႊသကၤန္းကပ္မလို႔ ေစာင့္ေနတဲ့သူ.. သူကေတာ့ ေျပာတယ္.. ခဏအနား ေပးဦးမွာတဲ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္ၿပီး ျပန္စရင္ အေရွ႕ဆံုးက ကပ္လို႔ ျဖစ္နိဳင္တယ္တဲ့.. အစေတာ့ သူဘာေျပာမွန္း မသိဘူး.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ.. ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ ေရႊသကၤန္းေတြ အိပ္ထဲ ျပန္ထည့္ၿပီး.. လက္ယာရစ္ ဘုရားကို ပတ္လိုက္တယ္..

အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာပဲ.. ေဂါပကအဖြဲ႕က မိုက္နဲ႔ ေအာ္ေျပာတယ္.. ေရႊသကၤန္းကပ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားမ်ား (၃)မိနစ္ေလာက္ ခဏ ဖယ္ေပးၾကပါတဲ့.. ေရႊသကၤန္းကပ္တာ (၃)မိနစ္ေလာက္ အနားေပးပါတဲ့.. ဘုရား လာဖူးတဲ့သူေတြ ျမင္ေတြ႕ ဖူးေမွ်ာ္နိဳင္ေအာင္ပါတဲ့.. အဲ့ဒီမွာ အားလံုးပဲ ခဏ ဖယ္ေပးၾကတာ ေတြ႕လိုက္ရၿပီး.. ဆင္းထုေတာ္ေတြကို ဖူးျမင္လိုက္ရပါတယ္.. အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ဆင္းထုေတာ္ေတြကို စစ္စည္း လိုက္သုတ္တာ ေတြ႕ရတယ္.. ေရႊဆိုင္းေတြ ျမဲေအာင္လို႔နဲ႔ တူပါတယ္.. (၃)မိနစ္ျပည့္လို႔ Bell လဲ ျပန္တီးေရာ အရင္ကလို လူအုပ္ႀကီးနဲ႔ ျပည့္သြားပါေလေရာ.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ.. ကိုယ္လာခဲ့တဲ့ ေဆာင္းတန္းကို ျပန္ရွာၿပီး အပ္ထားခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ကို ယူလို႔ ပြဲေစ်းထဲ ေျခဦးလွည့္ခဲ့ပါတယ္.. ေတြ႕သမွ် ျမင္သမွ်ေတြကိုလဲ ဓာတ္ပံု ရိုက္ခဲ့လိုက္ပါတယ္..

"Seeing is Believing" ပါတဲ့..
Virtual Tour နဲ႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ အေရာက္သြားလိုက္ၾကပါဦး ခင္ဗ်ာ..