စက္၀ိုင္း

စက္၀ိုင္း။သ႔ူအသြင္အျပင္က၀ိုင္း၀ိုင္းေလး။
စက္ၿပီးေတာ့၀ိုင္းတာလား၊၀ိုင္းၿပီးမွစက္တာလားေတာ့မသိ။

မွန္တာကေတာ့စတယ္ေနရာမွာျပန္ဆံုးမွစက္၀ိုင္းလို႔ျဖစ္လာတာမဟုတ္လား။
ဒါကေတာ့ပံုဆဲြရတဲ့စက္၀ိုင္း။ က်မတို႔ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့"မိုးဘာေၾကာင့္ရြာဖားေအာ္လို႔ရြာ"။

အဲဒီကဗ်ာေလးကလည္းသံသရာစက္၀ိုင္းေလးကိုေဖာ္ျပေနေလရဲ႕။
လြန္ခ့ဲေသာအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကစာေရးဆရာမမစႏၵာေရးခဲ့တဲ့ဒီစက္၀ိုင္း၀ထၱဳတိုေလး။
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္စက္၀ိုင္းကလည္းဒီေန႔ေခတ္စက္၀ိုင္းေလးလိုပါလား။ ကဲစာေရးဆရာမမစႏၵာရဲ႕စက္၀ိုင္းေလးက

"ပဲဲဲျပဳတ္တစ္ဆယ္သားလည္း တစ္က်ပ္ခဲြျဖစ္ေနၿပီေနာ္"
"ၾကာပါၿပီအစ္မရယ္"
"ဟိုးအရင္တုန္းက ငါးမူးရယ္"
"အရင္ကေစ်းလာမေၿပာနဲ႔အစ္မေရ၊ကၽြန္မ၀ယ္ရတာကလည္းအရင္ေစ်းမဟုတ္ဘူး။
တစ္ျပည္ကိုႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္က်ပ္ေပးရတယ္၊ျပဳတ္လိုက္ရင္ ႏွစ္ပိႆာခြဲပဲရတာ"

"အေကာင္လိုက္ ေလးက်ပ္၊အျခမ္း ေလးက်ပ္ခြဲ"
"ၾကက္ေစ်းကလည္းႀကီးလိုက္တာဟယ္၊တစ္ပိႆာေလးဆယ္၊ေလးဆယ္ငါးက်ပ္တဲ့။
ငါ့ေယာက်္ားမဟာစာေရးဆရာႀကီးရဲ႕ တစ္လလံုးရတဲ့ လစာကၾကက္ငါးပိႆာဖိုးေလာက္ပဲ ရွိပါလားဟဲ့"
"ဒီေလာက္မွ မေရာင္းရင္လည္း မကိုက္ဘူးအစ္မရဲ႕၊ကၽြန္မတို႔ယူရတာက သံုးဆယ့္ရွစ္က်ပ္ေစ်း"

"တစ္ဆယ္သားတစ္က်ပ္ခဲြ ညီမေလးေရ၊အစိတ္သားယူရင္ေတာ့သံုးက်ပ္ခြဲနဲ႔ယူ၊
အင္းခရမ္းကြဲ႔၊ အသားမ်ား တယ္၊သိပ္ခ်ိဳတယ္"
"ခရမ္းခ်ဥ္သီးကလည္းလခုထိမေပါဘူးေနာ္၊ခါတိုင္းဒီအခ်ိန္ဆိုေပါလွၿပီ"
"ေၾသာ္ အစ္မတို႔ယူရတာလည္း ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ဘူး ငါ့ညီမရဲ႕၊
အခုေစ်းကတစ္ေသတၱာကိုတစ္ရာ့သံုး ဆယ္၊ ဒါေတာင္ မနည္းလုယက္ၿပီး ယူရတာ"

"အေဒၚေရေဟာဒီမွာငရုတ္သီးစိမ္းတစ္ပံုယူလိုက္ၿပီေနာ္၊
ပိုက္ဆံကိုပစ္ေပးလိုက္မယ္၊ကန္ေတာ့၊ကန္ေတာ့"
"ငရုတ္သီးစိမ္းတစ္ပံုကို ငါးမူး၊ တစ္မတ္မဟုတ္ဘူး"
"ေဟာေတာ္ ဒါေလးတစ္ပံုကို ငါးမူးဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္။ငါးမူးပဲ၊တစ္မတ္ဖိုးေရာင္းလို႔ မကိုက္ေတာ့ဘူး၊ကုန္အ၀င္ကိုကနည္းေနလို႔"
"ေၾသာ္"

"ဟင္ ၾကက္သြန္ကအသစ္လည္းျဖစ္၊ေသးလည္းေသး၊
ဒါေတာင္ဆယ့္ေလးက်ပ္ေစ်းဟုတ္လား"
“ဟုတ္တယ္၊ဟုိဘက္က နည္းနည္းႀကီးတာေတာ့ ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္"
"စိတ္ညစ္လိုက္တာ"
"စိတ္မညစ္နဲ႔ဟယ္၊ငါတို႔ကလည္းေရာင္းရတာစိတ္ညစ္တာပဲ၊ ငါတို႔၀ယ္ရတာကိုက ေစ်းႀကီးေနေတာ့"
"အင္း"

"ဟယ္ နင္ကလည္း လုပ္ေတာ့မယ္၊တစ္ရာ့ကို ႏွစ္က်ပ္လို႔၊ဟိုတစ္ခါ ငါ၀ယ္တုန္းက ငါးမူးရယ္"
"ငါးမူးမေရာင္းႏိုင္တာ ၾကာပါၿပီ အန္တီရယ္"
"ငါက ျခံထဲေက်ာ္၀င္တဲ့ေခြးကို ပစ္ခ်င္လို႔သာ၀ယ္ရတာ၊
နင္ေလာက္စာလံုးကလည္း ေစ်းကလည္း တက္ၿပီးရင္းတက္ရင္း"
"ဒါကေတာ့ သူမ်ားနည္းတူေပါ့ခင္ဗ်ာ"
"အံမာ၊ဘာ သူမ်ားနည္းတူလဲ၊ နင္က ရႊံတစ္ျပည္ကိုဘယ္ႏွစ္က်ပ္နဲ႔၀ယ္ေနရလို႔လဲ၊
ကုန္တင္ကားေတြ အေရာက္နည္းေနလို႔ပစၥည္းမရိွလို႔လား၊
ၾကက္သြန္လိုရႊံသစ္မေပၚေသးလို႔၊ရႊံေဟာင္းကေစ်းႀကီးေနတာလား၊
နင္ရႊံခင္းကေရာ မိုးဖ်က္လို႔ ပ်က္သြားသလား၊ႏွင္းခါးရိုက္လို႔ ေသသြားသလား"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ"
"ကဲ ဒါျဖင့္ နင္ရႊံက ဘာကိစၥေစ်းတက္ရတာလဲ၊ေျပာစမ္းပါဦး"
"ရႊံကေတာ့ ေစ်းမတက္ပါဘူးဗ်ာ၊ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဆာရင္ ရႊံကို ကိုက္စားလို႔မွ မရတာ အန္တီရယ္"
"အဲ"