ကၽြန္ေတာ္ေလ ဘာဇာတာမ်ား ပါလာလို႔လဲ မသိပါဘူး.. ခရီးေတြ ေတာ္ေတာ္သြားခဲ့ရပါတယ္.. တိုတုိ၊ ရွည္ရွည္ တစ္လကို ၂ေခါက္ ၃ေခါက္ေလာက္ အျမဲေလွ်ာက္သြားျဖစ္ပါတယ္.. အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႔ မေတြ႕ဖူးတာေတြ ေတြ႕ရ၊ မျမင္ဖူးတာေတြ ျမင္ရတတ္ပါတယ္.. အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခရီးသြားရင္း ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပေလာင္ေက်းရြာ က ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြ အေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႕ေလး ေျပာျပမလို႔ပါ..
ဟိုးတစ္ေလာက မိုင္းကိုင္ဘက္ သြားရင္း လမ္းမွာ ပေလာင္ရြာေလး ေတြ႕လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ေတြ ပါလာတဲ့ မုန္႔ေတြေပးရင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ပေလာင္လူမ်ိဳးဆိုတာ ပံုေတြ ထဲမွာပဲ ေတြ႕ဖူးခဲ့ၿပီး သူတို႔ အေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ဘူးေလ.. အခု ကိုယ္တိုင္ ျမင္ခဲ့၊ စံုခဲ့ရေတာ့မွ သူတို႔တစ္ေတြက တကယ္ကို ရိုးစင္းတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ပါလားလို႔ သိခဲ့ရပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ အရင္ကထင္ခဲ့တာ တစ္ခုရွိတယ္.. တိုင္းရင္းသားေတြဆိုတာ သူတို႔ ၀တ္စံုကို အခန္းအနားေတြရွိမွ.. ပြဲေတြ သြားမွ ၀တ္တယ္ ထင္ခဲ့တာ အခု ရွမ္းျပည္ေရာက္လို႔ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႕မွပဲ အိမ္ေနရင္းလဲ၀တ္.. အျမဲတမ္းလဲ ၀တ္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ သိရပါေတာ့တယ္..
ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြကလဲ သူတို႔ ၀တ္စံုကို အျမဲ၀တ္တဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္.. သူတို႔ရဲ့ ၀တ္စံုကေတာ့ Unique ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္.. အမ်ိဳးသားေတြကလဲ ဆံပင္ေတြ အရွည္ႀကီးေတြ ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္.. နားကပ္ႀကီးေတြကို အမ်ိဳးသားေရာ.. အမ်ိဳးသမီးေရာအကုန္ ၀တ္ၾကပါတယ္.. နဲနဲေနာေနာ္ မဟုတ္တဲ့ နားကပ္ေတြ ပါပဲ.. ေနာက္ၿပီး ကေလးေမြးၿပီးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဂတံုး တံုးရတယ္လို႔ သိရပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆံပင္ရွိတဲ့ သူေတြက အပ်ိဳေတြလို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္.. ဂတုံးတံုးထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ပိတ္စ အျဖဴကို ေခါင္းမွာ ပတ္ထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..
ပေတာင္လူမ်ိဳးအားလံုးမွာ ထူးျခားတာ ေနာက္တစ္ခု ေတြ႕ခဲ့ရပါေသးတယ္.. အဲ့ဒါကေတာ့ သြားအလွ ဆိုက္ၾကတာပါပဲ.. သူတို႔ရဲ့ သြားေတြကို ေရႊကပ္ေတြ တက္ထားၿပီး အဲ့ဒီ ေရႊသြားကပ္မွာ ပံုေတြ ေဖာ္ထားတာ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္.. သူတို႔က ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာ့ သြားေတြ မလွလို႔ လွေအာင္ ေရႊသြားေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္.. ၿမိဳ႕ကသြားဆရာ၀န္က လာၿပီး အလွဆင္ေပးတယ္လို႔ သိခဲ့ရပါေသးတယ္.. ေနာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ အိမ္ေတြကလဲ တစ္ျခား အိမ္ေတြနဲ႔မတူပဲ ေျခတံရွည္ အိမ္ေရွ႕မွာ ကြပ္ပစ္ အမိုးလြတ္ေတြ ရွိတာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..
သူတို႔ ရြာက ကားလမ္းေဘးမွာ ရွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကားေတြရပ္ၿပီး မုန္႔ေတြ ေပးရေအာင္ဆိုၿပီး ဆင္းေခၚေတာ့ သူတို႔ေတြ အသီးသီး အိမ္ထဲ ေျပး၀င္ၾကတယ္ေလ.. ဘယ္လိုမွ ေခၚလို႔မရဘူး ျဖစ္သြားတယ္.. လူစိမ္းေတြ ေတြ႔ေတာ့ သူတို႔လဲ လန္႔ၿပီး ေျပး၀င္ၾကတယ္နဲ႔ တူပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကလဲ လူက အမ်ားႀကီးေလ.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ျမန္မာလို တက္တဲ့သူကို ကူၿပီးေတာ့ ေခၚေပးဖုိ႔ ေျပာေတာ့မွ၊ လက္ဆြဲၿပီး လိုက္ေခၚေတာ့မွ မလာခ်င္လာခ်င္နဲ႔ ေရာက္လာၾကပါတယ္..
အစက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပးတာ ဘာမွန္း မသိေတာ့ မယူၾကဘူး.. ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပေတာ့မွ ယူၾကတယ္.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူစုလိုက္တာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလဲ ပေလာင္ေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ၾက.. မုန္႔ေတြ ေပးလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရပါတယ္.. သူတို႔လဲ ေပ်ာ္လာၾကပါတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရိုက္ထားတဲ့ သူတို႔ ပံုေတြ ျပန္ျပေတာ့ သူတို႔ေတြ ရီၾကတယ္.. ပံုမွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေတြ႕ေတာ့ အလုအရက္ ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတယ္.. ပေလာင္မိန္းကေလးေတြကလဲ သူတုိ႔ပံုေတြ ေတြ႕ေတာ့ အသံထြက္ၿပီးေတာ့ေတာင္ ရီၾကေသးတယ္..
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ ရိုးသားတဲ့ စိတ္ရင္းေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကရပါတယ္..
ေနရာေဒသကြဲလို႔ အေျခအေနေတြ မတူဘဲ၊ အေလ့စရိုက္ေတြ မတူဘဲ.. ပံုစံေတြ ကြဲလြဲခဲ့ၾကေပမဲ့လဲ.. ဒီေျမမွာ ေနတာျခင္းတူ၊ လူမ်ိဳးတစ္ခုတဲက ဆင္းသက္လာၾကတာျခင္းတူ၊ စိတ္ထားေတြ တူၾကတဲ့.. ေသြးခ်င္းေတြ ျဖစ္တာမို႔ အားလံုးဟာ မိနစ္ပိုင္းေလး အတြင္းမွာပဲ ရင္းနီးသြားခဲ့ၾကပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာလဲ ကိုယ့္ရဲ့ အရင္းအျခာ ညီအစ္ကို၊ ညီအစ္မေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရသလို ခံစားခဲ့ရပါတယ္..
သူတုိ႔ရြာ အျပန္လမ္းမွာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ၊ ခ်မ္းေျမ့မႈေတြ.. ေႏြးေထြးမႈေတြ ရရွိခံစားလိုက္ရ သလို.. ၾကည္နဴးခဲ့ရၿပီး.. ေနာင္အျမဲပဲ ေအာက့္ေမ့ အမွတ္ရျဖစ္ေနေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္..
ကၽြန္ေတာ္လဲ သူတို႔နဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး ဓာတ္ပံု ရိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က ပေလာင္ေတြထက္ ရုပ္ပိုဆိုးေနလို႔ ဖ်က္ထားလိုက္ပါတယ္.. ၁၇ ပံုေျမာက္က ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔နဲ႔ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ပံုပါ.. :)
ဟိုးတစ္ေလာက မိုင္းကိုင္ဘက္ သြားရင္း လမ္းမွာ ပေလာင္ရြာေလး ေတြ႕လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ေတြ ပါလာတဲ့ မုန္႔ေတြေပးရင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. ပေလာင္လူမ်ိဳးဆိုတာ ပံုေတြ ထဲမွာပဲ ေတြ႕ဖူးခဲ့ၿပီး သူတို႔ အေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ဘူးေလ.. အခု ကိုယ္တိုင္ ျမင္ခဲ့၊ စံုခဲ့ရေတာ့မွ သူတို႔တစ္ေတြက တကယ္ကို ရိုးစင္းတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ပါလားလို႔ သိခဲ့ရပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ အရင္ကထင္ခဲ့တာ တစ္ခုရွိတယ္.. တိုင္းရင္းသားေတြဆိုတာ သူတို႔ ၀တ္စံုကို အခန္းအနားေတြရွိမွ.. ပြဲေတြ သြားမွ ၀တ္တယ္ ထင္ခဲ့တာ အခု ရွမ္းျပည္ေရာက္လို႔ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႕မွပဲ အိမ္ေနရင္းလဲ၀တ္.. အျမဲတမ္းလဲ ၀တ္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ သိရပါေတာ့တယ္..
ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြကလဲ သူတို႔ ၀တ္စံုကို အျမဲ၀တ္တဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္.. သူတို႔ရဲ့ ၀တ္စံုကေတာ့ Unique ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္.. အမ်ိဳးသားေတြကလဲ ဆံပင္ေတြ အရွည္ႀကီးေတြ ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္.. နားကပ္ႀကီးေတြကို အမ်ိဳးသားေရာ.. အမ်ိဳးသမီးေရာအကုန္ ၀တ္ၾကပါတယ္.. နဲနဲေနာေနာ္ မဟုတ္တဲ့ နားကပ္ေတြ ပါပဲ.. ေနာက္ၿပီး ကေလးေမြးၿပီးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဂတံုး တံုးရတယ္လို႔ သိရပါတယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆံပင္ရွိတဲ့ သူေတြက အပ်ိဳေတြလို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္.. ဂတုံးတံုးထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ပိတ္စ အျဖဴကို ေခါင္းမွာ ပတ္ထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..
ပေတာင္လူမ်ိဳးအားလံုးမွာ ထူးျခားတာ ေနာက္တစ္ခု ေတြ႕ခဲ့ရပါေသးတယ္.. အဲ့ဒါကေတာ့ သြားအလွ ဆိုက္ၾကတာပါပဲ.. သူတို႔ရဲ့ သြားေတြကို ေရႊကပ္ေတြ တက္ထားၿပီး အဲ့ဒီ ေရႊသြားကပ္မွာ ပံုေတြ ေဖာ္ထားတာ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္.. သူတို႔က ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာ့ သြားေတြ မလွလို႔ လွေအာင္ ေရႊသြားေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္.. ၿမိဳ႕ကသြားဆရာ၀န္က လာၿပီး အလွဆင္ေပးတယ္လို႔ သိခဲ့ရပါေသးတယ္.. ေနာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ အိမ္ေတြကလဲ တစ္ျခား အိမ္ေတြနဲ႔မတူပဲ ေျခတံရွည္ အိမ္ေရွ႕မွာ ကြပ္ပစ္ အမိုးလြတ္ေတြ ရွိတာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္..
သူတို႔ ရြာက ကားလမ္းေဘးမွာ ရွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကားေတြရပ္ၿပီး မုန္႔ေတြ ေပးရေအာင္ဆိုၿပီး ဆင္းေခၚေတာ့ သူတို႔ေတြ အသီးသီး အိမ္ထဲ ေျပး၀င္ၾကတယ္ေလ.. ဘယ္လိုမွ ေခၚလို႔မရဘူး ျဖစ္သြားတယ္.. လူစိမ္းေတြ ေတြ႔ေတာ့ သူတို႔လဲ လန္႔ၿပီး ေျပး၀င္ၾကတယ္နဲ႔ တူပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကလဲ လူက အမ်ားႀကီးေလ.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ျမန္မာလို တက္တဲ့သူကို ကူၿပီးေတာ့ ေခၚေပးဖုိ႔ ေျပာေတာ့မွ၊ လက္ဆြဲၿပီး လိုက္ေခၚေတာ့မွ မလာခ်င္လာခ်င္နဲ႔ ေရာက္လာၾကပါတယ္..
အစက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပးတာ ဘာမွန္း မသိေတာ့ မယူၾကဘူး.. ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပေတာ့မွ ယူၾကတယ္.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူစုလိုက္တာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလဲ ပေလာင္ေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ၾက.. မုန္႔ေတြ ေပးလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရပါတယ္.. သူတို႔လဲ ေပ်ာ္လာၾကပါတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရိုက္ထားတဲ့ သူတို႔ ပံုေတြ ျပန္ျပေတာ့ သူတို႔ေတြ ရီၾကတယ္.. ပံုမွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေတြ႕ေတာ့ အလုအရက္ ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတယ္.. ပေလာင္မိန္းကေလးေတြကလဲ သူတုိ႔ပံုေတြ ေတြ႕ေတာ့ အသံထြက္ၿပီးေတာ့ေတာင္ ရီၾကေသးတယ္..
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ ရိုးသားတဲ့ စိတ္ရင္းေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကရပါတယ္..
ေနရာေဒသကြဲလို႔ အေျခအေနေတြ မတူဘဲ၊ အေလ့စရိုက္ေတြ မတူဘဲ.. ပံုစံေတြ ကြဲလြဲခဲ့ၾကေပမဲ့လဲ.. ဒီေျမမွာ ေနတာျခင္းတူ၊ လူမ်ိဳးတစ္ခုတဲက ဆင္းသက္လာၾကတာျခင္းတူ၊ စိတ္ထားေတြ တူၾကတဲ့.. ေသြးခ်င္းေတြ ျဖစ္တာမို႔ အားလံုးဟာ မိနစ္ပိုင္းေလး အတြင္းမွာပဲ ရင္းနီးသြားခဲ့ၾကပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာလဲ ကိုယ့္ရဲ့ အရင္းအျခာ ညီအစ္ကို၊ ညီအစ္မေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရသလို ခံစားခဲ့ရပါတယ္..
သူတုိ႔ရြာ အျပန္လမ္းမွာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ၊ ခ်မ္းေျမ့မႈေတြ.. ေႏြးေထြးမႈေတြ ရရွိခံစားလိုက္ရ သလို.. ၾကည္နဴးခဲ့ရၿပီး.. ေနာင္အျမဲပဲ ေအာက့္ေမ့ အမွတ္ရျဖစ္ေနေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္..
ကၽြန္ေတာ္လဲ သူတို႔နဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး ဓာတ္ပံု ရိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က ပေလာင္ေတြထက္ ရုပ္ပိုဆိုးေနလို႔ ဖ်က္ထားလိုက္ပါတယ္.. ၁၇ ပံုေျမာက္က ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔နဲ႔ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ပံုပါ.. :)
No comments:
Post a Comment