သႀကၤႏ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္

ဒီေန႔ကေတာ့ မဟာသႀကၤန္ႀကီး ၿပီးဆံုးမဲ့.. အတက္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္.. မနက္ပိုင္းကတည္းက ၿမိဳ႕ထဲတေလွ်ာက္ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ သြားေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကို ေတြ႕ရပါတယ္.. ေရပတ္ခံကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ ေျခခ်င္ေလွ်ာက္ၾကသူေတြနဲ႔ မိန္းလမ္းမႀကီးမွာ ရွဳတ္ရွပ္ခတ္ေနပါတယ္.. အိမ္တိုင္းနီးပါး သႀကၤန္ထြက္လည္သလား ေအာင့္ေမရတယ္.. မေန႔ကထက္ပို ပိုၿပီး လူေတြမ်ားျပားေနပါတယ္.. ခြက္ေတြနဲ႔ ေရပတ္တဲ့ အဖြဲ႔လိုက္ အစုလိုက္ေတြကလဲ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျပတ္တယ္ကို မရွိ.. ေရေတြေရေတြ.. တစ္ၿမိဳ႕လံုးကို ရႊဲလို႔.. စိုလို႔.. လမ္းလို႔.. ေအးလို႔..

ေနာက္ဆံုးေန႔ျဖစ္တာမို႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေပ်ာ္ရြင္ ဆင္ႏႊဲၾကပါေလေရာ.. သႀကၤန္ဆို အိမ္ထဲဒါမွမဟုတ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ ေနေလ့ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီႏွစ္ေတာင္ႀကီးသႀကၤန္မွာ အိမ္လဲမကပ္နိဳင္သလို.. ဥပုသ္လဲ မေစာင့္နိဳင္ေတာ့.. တရားစခန္းလဲ မ၀င္နိဳင္ေတာ့.. ေတာင္ႀကီးသႀကၤန္က ကၽြန္ေတာ့ကို မေနနိဳင္ေအာင္ကို ဆြဲေဆာင္သြားတယ္.. သႀကၤန္မွာ ကားနဲ႔ မလည္ျဖစ္တာ.. ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲမသိ.. ဒီႏွစ္ေတာ့ ၿမိဳ႕အႏွံ႔ ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္သြားတယ္.. ေတာင္ႀကီးသႀကၤန္က ဘာအရွဳပ္အရွင္းမွမရွိ.. ခ်မ္းခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နဲ႔.. ေပ်ာ္လို႔ေကာင္းတယ္.. လည္လို႔ေကာင္းတယ္.. ေရပတ္ခံထြက္လို႔ေကာင္းတယ္.. ဒီႏွစ္ သႀကၤန္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္.. အမွတ္တရတစ္ခုပါပဲ..

ေသခ်ာတယ္.. ေနာက္ႏွစ္ဆို ေတာင္ႀကီးမွာ သႀကၤန္မက်ရဘဲ ေနနိဳင္မွာ မဟုတ္ေတာ့.. က်ျဖစ္ေအာင္ကို ထပ္ၾကဦးမယ္.. ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ သႀကၤန္ဆို ေတာင္ႀကီးကိုပဲ လာေတာ့မယ္..

သႀကၤန္ရယ္.. ေတာင္ႀကီးရယ္.. ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔ရမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး..