ဆုေတာင္းျပည့္ ရန္ကင္းေစတီ

Tuesday, June 12, 2007

ဆုေတာင္းျပည့္ ရန္ကင္းေစတီ

ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ၿပီးေတာ့ အျပင္ထြက္ေလ့ မရွိပါဘူး။ ရန္ဖန္ရန္ခါ အေၾကာင္းရွိမွပဲ အိမ္ကေနခြာ တတ္တဲ့သူပါ။ အျပင္ ေရာက္ရင္လဲ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ၿပီး၊ အိမ္တန္းျပန္တာ မ်ားပါတယ္။ တခါတေလမွ စိတ္ေအး လက္ေအး အျပင္ထြက္ၿပီး ဟိုး အျမင့္ႀကီးကေန တေလာလံုးကို ျမင္နိဳင္တဲ့ ေနရာမ်ိဳးကိုသြား၊ မ်က္စိ တစ္ဆံုး ထိုင္ထိုင္ ေငးၾကည့္ တတ္တဲ့ သူမ်ိဳး။

အျမင့္ကေန စီးၿပီးၾကည့္လုိ႔ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို အရမ္းသေဘာက်ခဲ့တာ ငယ္ငယ္ ကတည္းက ပါပဲ။ ေတာင္ႀကီးမွာကလဲ အဲ့ဒီလို ေနရာမ်ိဳးေတြ ခပ္မ်ားမ်ားဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အႀကိဳက္ပဲ။

တစ္ေန႔ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေျမာက္ဘက္ အစြန္ဆံုး ေတာင္ကံုးထိပ္က ဆုေတာင္းျပည့္ ရန္ကင္းေစတီကို စိတ္ေအး လက္ေအး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ကလဲ ေန၀င္ခ်ိန္ေလးေပါ့။

မိုးသားေတြကလဲ ေကာင္းကင္မွာ ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္၊ ေန အလင္းတန္းေတြကလဲ ပူျပင္းမႈမရွိေတာ့ပဲ ေရႊအိုေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့။ မိုးေငြ႕ေတြပါတဲ့ ညေနေဆာင္း ေလေျပေလးကလဲ တုိက္လို႔။ ဘုရားေပၚမွာေတာ့ ဘယ္သူမွ ရွိမေနဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ဘုရား၀တ္ျပဳၿပီး၊ ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာ ရွိတဲ့ ခံုတန္းလ်ားေလးမွာ ထိုင္၊ မ်က္စိတစ္ဆံုး ဟိုးအေ၀းႀကီးကို စိန္ေျပနေျပ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

အဲ့ဒီကုန္းေတာ္ကို နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီကုန္းေတာ္ေပၚက ေန ေတာင္ေအာက္ ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀း လွမ္းၾကည့္လို႔ရတာပဲ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ မၾကာခဏလဲ သြားခဲ့ဖူးပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ဦးတည္ခ်က္မရွိပဲ ျမင္ရသမ် ေတြကိုၾကည့္၊ စိတ္ထဲမွာလဲ ရြက္လြင့္၊ အခ်ိန္ဆိုတာေတြ၊ အလုပ္ ဆိုတာေတြ၊ တာ၀န္၀(တ္)တရားေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေအာင္ ေမ့ပစ္ၿပီး၊ အၾကာႀကီး ထိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေနလံုးႀကီး ေတာင္ေတြၾကားထဲ ၀င္သြားတာကိုလဲ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ သဘာ၀တရားေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိမထားမိရင္ ဘာမွမေတြ႔ရဘူး။ အခ်ိန္ေပး ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့မွပဲ ေအာ္ ငါတို႔ ရပ္တည္ေနတဲ့ ျခာျခာလည္ ၿဂိဳဟ္ႀကီးေပၚမွာ ဒီလို ပကတိ အလွေတြ ရွိပါလားလို႔ သိရေတာ့တယ္။

ေတာ္ေတာ္ႀကာလို႕ အလင္းေရာင္ေတြေျပာက္မွ ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ နာမည္ႀကီး ဘုရားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါတယ္။ ေစတီေတာ္ ခပ္မ်ားမ်ား ကေတာ့ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ရဲ့ ေတာင္ထိပ္ေတြမွာ တည္ရွိတတ္ပါတယ္။ အခု ေစတီေတာ္ကေတာ့ ဆုေတာင္းျပည့္ ရန္ကင္းေစတီေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။