Home sick

"Home sick"တဲ့.. အဲဒီခံစားခ်က္ႀကီးကုိ အိမ္နဲ႕အေ၀းမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူေတြသာ

သိၾက.. ခံစားဖူးၾကတာပါ..

ညီမက ကုိယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာ ကုိယ္ေနထုိင္ေနတဲ့ေနရာကုိ `ငါ့အိမ္၊
ငါေနတဲ့အိမ္´လုိ႔သံုးေလ့ရွိေပမဲ့... ညီမရဲ႕ အတြင္းစိတ္ထဲမွာ အၿမဲရွိေနတဲ့ အိမ္ဆုိတာက ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း
ေတာင္ႀကီးၿမဳိ႕ တစ္ေနရာက ညီမရဲ႕ မိသားစုေလး ရွိေနတဲ့ ေနရာကုိသာ ဆုိလုိတာပါ...

အိမ္လြမ္းျခင္းဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ ခံစားရတာ ညီမအတြက္ေတာ့ သိပ္မထူးေတာ့ သလုိပါပဲ..
ညီမေျပာခဲ့ဖူးသလုိ.. ညီမက စိတ္ကအားေနရင္ အိမ္ကုိ တမ္းတေနတဲ့သူေလ..
တျခားအေ၀း တစ္ေနရာကုိ ေရာက္ေနသူေတြေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး..
ျမန္မာ့ နယ္နမိတ္ အတြင္းမွာပဲ ရွိေနေသးတဲ့ ညီမအတြက္ကေတာ့...
အိမ္ကလူေတြနဲ႕... အိမ္မွာေနထုိင္ရတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြကုိ အၿမဲသတိရေနတတ္တာပါ..
ညီမစိတ္ကလဲ ထူးဆန္းတယ္.. ေတာင္ႀကီးက လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ မေတြ႕ရင္ စိတ္ထဲ
ေထြေထြထူးထူး သိပ္မျဖစ္တတ္ေပမဲ့.. ကုိယ့္အသိထဲက လူတစ္ေယာက္ေလာက္ ေတာင္ႀကီးကုိျပန္မယ္လုိ႔ ၾကားတာနဲ႔ ညီမစိတ္က အိမ္ကုိ လုိက္ျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္က ေနမရထုိင္မရ ျဖစ္လာတတ္တာ..
အဲဒီလုိအိိမ္ကုိ လြမ္းရင္ ညီမ အၿမဲဆုိညည္းေနၾက သီခ်င္းစားသားေလးတစ္ခု ရွိတယ္။ သိလား...
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကဆုိျပလုိ႔ စၿပီးၾကားဖူးထားတာေလးပါ...

ထြဏ္းခမ္ရဲ႕ သီခ်င္းလုိ႔ သိထားပါတယ္.. သိထားတာၾကာၿပီ ဆုိေပမဲ့
အဲဒီသီခ်င္းရဲ႕ Titleကုိေတာ့ ခုထိေသခ်ာမသိေသးပါဘူး..
စာသားေတြက ဒီလုိပါ....

`ဒီလုိၿမဳိ႕ျပဘ၀က အဆင့္ျမင့္ပါတယ္... ေနထုိင္စားေသာက္ဖုိ႔က အားလံုးအဆင္ေျပ... ဒါေပမဲ့လည္း
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ေသြးသားကေတာင္းဆုိ..
ေတာင္ေပၚအေမ့ရဲ႕ ထမင္းနဲ႔ဟင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္တမ္းတ....´
`ေဆာင္းႏွင္းမ်ားၾကား ပြင့္တဲ့ခ်ယ္ရီ.. ေတာင္ေပၚထင္းရႈး ရနံ႕ေလးရႈရႈိက္ခ်င္ေသး..
ေတာင္ေပၚလမ္းအတုိင္း.. ေလွ်ာက္ျပန္မယ္.. ေတာတန္းမ်ားရဲ႕ အရိပ္ကုိေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း...´

ညီမအတြက္ေတာ့ မဲ့မဲ့(အေမ)ရဲ႕ ထမင္းဟင္းမွ မဟုတ္ဘူး... အားလံုးကုိ တမ္းတ လြမ္းဆြတ္ပါတယ္... ေတာင္ေပၚအစားအစာ... ေနရာေဒသ... အုိ...... အားလံုး... အားလံုးကုိပါပဲ... ခုလဲ Taunggyicherryland blogထဲ ၀င္ဖတ္ရင္း... အိမ္ကုိအရမ္းသတိရမိလုိ႔.. ဒီစာကုိ ေရးလုိက္မိတာပါ.. ခုလုိ ကုိယ္ခံစားေနရတာကုိ ေဖၚျပခြင့္ေပးတဲ့့ Taunggyicherrylandကုိလည္း အရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ....