ခ်ယ္ရီ မဟုတ္ဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ ခ်ယ္ရီေတာ့ ခ်ယ္ရီပဲ

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာင္ၾကီး ရာသီဥတု က အရမ္းေအး ပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ အရင္ေလာက္ မေအးေတာ့ သလုိပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ သိတတ္စ အရြယ္တုန္းက ေတာင္ေပၚကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ တစ္ေတာင္လံုး ခ်ယ္ရီပင္ေတြနဲ႔ အပန္းေရာင္ သန္းေနပါတယ္။ အရင္ တုန္းက ေတာင္ၾကီးျမိဳ ႔မွာ လူဦးေရ ကလညး္ အခု ေလာက္ မထူထပ္ပါဘူး။ တုိက္တာ ၊ အေဆာက္အအံု ဆိုတာလည္း အခုေလာက္ ေခတ္မမွီေသးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ ကေနလွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာင္တန္းၾကီး တစ္ခုလံုးကို အကုန္ျမင္ရပါတယ္။ ျမဴေတြက လညး္ အံု႔ဆိုင္း လို႔ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ့ ဒီျမင္ကြင္းက သိပ္မထူးဆန္း သလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခု ျပန္ေတြးၾကည့္ ေတာ့ အဲဒီတုန္းက ခံစားမႈ မ်ိဳး ျပန္မရေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခုခု ေပ်ာက္ဆံုးေနသလိုခံစားရပါတယ္။ အရင္ႏွစ္ေလာက္က ျပင္ဦးလြင္ကို ေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္း အ့ံၾသ သြားပါတယ္။ တစ္ျမိဳ ႔ လံုး ခ်ယ္ရီပင္ေတြ ေ၀လို႔ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သိထားသေလာက္က ခ်ယ္ရီ ဆိုတဲ့ အထိမ္းအမွတ္က ရွမ္း ျပည္ရဲ ႔ သေကၤတ ပန္းပါ။ အခုေတာ့ ေတာင္ၾကီးျမိဳ ႔မွာ ခ်ယ္ရီပန္းဆို တာ အရမ္းကို ရွားပါးေနပါျပီ။ အခု ဒီ blog ရဲ႕ အမည္က ေတာင္ၾကီး (သို႔မဟုတ္) ခ်ယ္ရီေျမဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တစ္မ်ိဳးခံစားရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ..ေတာင္ၾကီးျမိဳ ႔မွာ ခ်ယ္ရီပန္းေတြ ျပန္ေ၀ဆာလာဖို႔က ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။