T.G.I Taunggyi

ကၽြန္မ ေတာင္ႀကီးကပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္ေလာက္၊ အတိအက်ဆို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေလာက္က မေမွ်ာ္လင့္ထားဘဲ ကံအားေထာက္မစြာ အေမရိကားကို သြားရပါတယ္။ အလုပ္သင္အေနနဲ႔ပဲ ဆိုပါေတာ့။ အေမရိကားမွာ လည္စရာေတြ ေပါပါတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ေပါပါတယ္။ ဘိုစာေတြေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ေနတာက ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ ၿမိဳ႕အလတ္စားပါ။ ဒီလိုၿမိဳ႕ေတြမွာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြက သူ႔၀င္းနဲ႔ သူ႔အိမ္နဲ႔ပါ။ ကားရပ္စရာလည္း အလံုအေလာက္႐ွိပါတယ္။

မသြားခင္ကတည္းက ကၽြန္မတို႔ သိထားတဲ့ ဆိုင္ကေတာ့ McDonald - Burger ဆိုင္ေပါ့။ ဟိုေရာက္ရင္ အ၀စားလိုက္မယ္လို႔ ေတြးၿပီးသြားတာပါ။ အဲဒီေရာက္ေတာ့လည္း အ၀စားပါတယ္။ ဘာဂါတစ္လံုးက ေစ်း သိပ္အမ်ားႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္လံုးတစ္လံုးလည္း အႀကီးႀကီးပါ။ အေမရိကန္ Size ေတြပါ။ ေရာက္စက မကုန္ႏုိင္ပါဘူး။ ဘာဂါဆိုင္ေတြက Fast Food ဆိုင္ေတြပါ။ ဆိုင္ေရာက္ၿပီး ခဏေနရင္ စားလို႔ရၿပီ။ အဲဒီလို ေစ်းသက္သာတာေရာ၊ ျမန္တာေရာေၾကာင့္ ဘာဂါဆိုင္ေတြမွာ စားၾကတာမ်ားပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔လည္း တစ္ပတ္ ၁ ခါ၊ ၂ ခါေလာက္စားပါတယ္။ ႐ံုးက တျခားလူေတြလည္း စားပါတယ္။ ႐ံုး/အလုပ္ လုပ္တဲ့ လူလတ္တန္းစားေတြက ဒီလိုဆိုင္ေတြေရာ၊ Restaurant ေတြမွာပါစားပါတယ္။ Restaurant ေတြမွာက Service Tax ေရာ Tip ပါ ေပးရေတာ့ တစ္ခါစားရင္ ၈ ေဒၚလာ ၁၀ ေဒၚလာ အထက္ကုန္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ တစ္လမွာ ၂ခါ ၃ခါ ေလာက္ပဲ စားႏုိင္ပါတယ္။

Restaurant ေတြက အစားအစာ မ်ိဳးစံုပါ။ တ႐ုတ္စာ၊ စပိန္စာ၊ မကၠဆီကန္စာကေန ပီနန္(Penang)စာ အထိ႐ွိပါတယ္။ အေမရိကန္စာကေတာ့ အမဲသားျပားကို မီးကင္တဲ့ (Steak) နဲ႔၊ အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္ပါ။ အဲဒီလို အေမရိကန္စာေတြကို ေရာင္းတဲ့ဆိုင္တစ္ဆုိင္႐ွိပါတယ္။ သူကလည္း McDonald လို ဆိုင္ခြဲေတြ ဖြင့္တဲ့ Restaurant Chain ပါ။ Chain ဆိုေတာ့ ဘယ္ဆိုင္သြားသြား သူ႔ Standard နဲ႔ပါ။ ဒီလို အျမင္၊ ဒီလို Menu၊ ဒီလို အရသာ ပါပဲ။ အဲဒီဆုိင္ကေတာ့ အျပင္ကေန ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ အျဖဴ၊အနီၾကား Sign Board ရယ္။ အျဖဴ၊အနီၾကား ေနကာ မိုးကာရယ္ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အထဲ၀င္လိုက္ရင္လည္း မွန္ေရာင္စံုစီ မီးအုပ္ေဆာင္းလိုမ်ိဳးေတြ၊ ေ႐ွးေဟာင္း ပိုစတာေတြ၊ တိုလီမိုလီေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ အဲဒီဆုိင္ အျပင္အဆင္ကို ႀကိဳက္ေပမယ့္ အမဲသားကင္ကို မႀကိဳက္ပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ အစိမ္း႐ွင္႐ွင္လိုက္ႀကီး၊။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း မီးေသြးတူးလိုမ်ိဳးေတြနဲ႔။ အာလူးေၾကာ္ပဲႀကိဳက္ပါတယ္။

အဲဒီဆိုင္ရဲဲ႕ နာမည္က T.G.I Friday's ပါ။ အေမရိကားမွာက အလုပ္လုပ္တဲ့ လူေတြဟာ Friday ဆို ေပ်ာ္ပါတယ္။ စေန၊ တနဂၤေႏြ ေရာက္ေတာ့မွာမို႔။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ေသာၾကာေန႔ဆို "Thank God It's Friday" ဆိုၿပီး ေျပာၾကပါတယ္။ TGIF လို႔လည္း သံုးပါတယ္။ အဲဒီကေန ယူၿပီး T.G.I Friday's ဆိုၿပီး နာမည္ ေပးထားတာပါ။ အဲဒီဆိုင္မွာ သြားမစားဖူးခင္ကတည္းက ဆုိင္နာမည္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ကၽြန္မ ေတာင္ႀကီးကိုပဲ ေျပးျမင္ပါေတာ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ Code သို႔မဟုတ္ အတိုေကာက္က TGI ပါ။ (TaungGyI) ပါ။

ကၽြန္မဘာသာ ကၽြန္မကေတာ့ T.G.I Taunggyi လို႔ပဲ ဆိုေနမိပါတယ္။ "Thank God It's Taunggyi" ေပါ့။ ေတာင္ႀကီးမွာေန၊ ေတာင္ႀကီးမွာ ႀကီးျပင္းရတာကို ႀကိဳက္လို႔၊ ေပ်ာ္လို႔ ကၽြန္မရဲ႕ Home Town ေလးဟာ ေတာင္ႀကီး ျဖစ္ရတဲ႔ အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို ဘာေၾကာင့္ႀကိဳက္သလဲဆိုတာ အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိၿပီး ဒီ Blog ကို ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႕ေလးအေၾကာင္း သိၿပီး ကၽြန္မ "Thank God It's Taunggyi" လို႔ဆိုတာ မလြန္မွန္း သိလာမွာပါ။

႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
ေအးမိစံ