ယုဒသန္

အဲဒီေနရာေလးကို စေရာက္ဖူးတာ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ေလာက္ မွာျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ ရဲ႔ ေန႔ပိုင္းအခ်ိန္ေတြက စာသင္ခန္း နဲ႔ အဲဒီေနရာမွာ တစ္ဝက္စီပါပဲ ။ အဲဒီကို အမ်ားဆံုးက သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔သြားျဖစ္တယ္ ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း ။ တစ္ခ်ိဳ႕ရက္ေတြမွာက ႏွစ္ေယာက္တြဲေပါ႔ ။

“ ယုဒသန္ ” တဲ႔ ။ သစ္ေတာရပ္ကြက္ ၊ အေ႐ွ႔ၿမိဳ႕ပတ္လမ္း နဲ႔ လမ္းက်ဥ္းေလးရဲ႕ ေထာင္႔ ျခံဝင္းထဲက ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ပါ ။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္လို႔ပဲ ေခါင္းစဥ္တပ္ရမယ္ ထင္တယ္ ။ ေနရာေလးကေတာ႔ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ႔ ေနရာေလးပါပဲ ။ ဆိုင္ရဲ႕အျပင္အဆင္ ကလည္း ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းေလး ။ ေျမသိပ္မညီတဲ႔ ေနရာမွာဆိုေတာ႔ ေလွကားသံုးထစ္ ေလာက္ျခားၿပီး အေပၚ နဲ႔ ေအာက္ႏွစ္ျခမ္း လိုျဖစ္ေနတယ္ ။ စားပြဲေတြက အနိမ္႔ နဲ႔ အျမင္႔ေတြအျပင္ စာသင္ခံုလိုလို ခံုတန္းေလး ႏွစ္ခုလဲ ႐ွိေသးတယ္ ။ ျခံစည္း႐ိုးက ေတာင္ႀကီးမွာ သိပ္မေတြ႔ရေတာ႔တဲ႔ ျခံစည္း႐ိုးပင္ေတြနဲ႔ ။ ဆိုင္ထဲက ပန္းအိုးေတြမွာ စိုက္ထားတာက ပန္းသိပ္မပြင္႔တဲ႔ အစိမ္းေရာင္အပင္ေတြ ။

အစားအေသာက္ေတြကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စံုစံုလင္လင္ ရႏိုင္တယ္ ။ လက္ဖက္ရည္ ၊ ေကာ္ဖီ ၊ အေအး ၊ ေရခဲမုန္႔ အစ႐ွိသျဖင္႔ေပါ႔ ။ ႐ွမ္းေခါက္ဆြဲ ၊ ခ်ဥ္ငံစပ္ စတဲ႔ ႐ိုးရာ အစားအစာေတြနဲ႔ အျခားစားစရာ ေတြအမ်ားႀကီးပါပဲ ။ ဒါ႔အျပင္ တစ္ျခားဆိုင္ေတြမွာ မေတြ႔ဖူးတဲ႔ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလည္း ရႏိုင္ေသးတယ္ ။ black coffee လိုပဲ tea black တဲ႔ ။ ၿပီးေတာ႔ ဆီထမင္း နဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ ။

ေနာက္ပိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြက ေဖ်ာ္ေျဖေရး အသြင္ေဆာင္လာ လို႔လားေတာ႔ မသိ ။ တီဗီေတြ တပ္လာၾကေပမယ္႔ အဲဒီမွာေတာ႔ တီဗီ မ႐ွိပါ ။ တမင္တကာ မထားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ စပီကာေကာင္းေကာင္းေလး ေတြနဲ႔ေတာ႔ သီခ်င္းေတြ အၿမဲဖြင္႔ထားတာ ေတြ႔ရတယ္ ။ သီခ်င္းေတြက ျမန္မာသီခ်င္း နဲ႔ အဂၤလိပ္သီခ်င္းေတြ ။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႔သီခ်င္း ယူသြားၿပီး ဖြင္႔ခိုင္းလို႔လဲ ရေသးတယ္ ။ အႀကိဳက္ဆံုးကေတာ႔ ဖြင္႔ထားတဲ႔သီခ်င္း မႀကိဳက္လို႔ ပိတ္ခိုင္းရင္ေတာင္ ဖြင္႔လက္စ တစ္ပုဒ္ကိုေတာ႔ ၿပီးေအာင္ နားေထာင္ရတယ္ ။ အဲဒီမွာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဖြင္႔ေနရင္းတန္းလန္း ရပ္သြားတာ မ႐ွိပါ ။ ႐ုတ္တရက္ မီးပ်က္သြားတာ နဲ႔ အျခားအေၾကာင္းေတြကေတာ႔ ခၽြင္းခ်က္ေပါ႔ေလ ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက လူငယ္ေတြအတြက္ ထိုင္လို႔ေကာင္းတဲ႔ဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ဆိုတာပါပဲ ။

x x x x x x x x x x x x x x x x