ေမွ်ာ္ေနမိပါသည္

ကုိယ္ေနထုိင္တဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုကုိ ျပန္ေရာက္တုိင္း လူတုိင္းရင္မွာ ေႏြးေထြးမႈ၊ ေအးျငိမ္းမႈ ဆိုတာေလးကုိ ခံစားမိႀကမည္လို႔ ထင္ပါသည္။ ထုိ႕ထက္ပိုျပီး အရိပ္အာ၀ါသေတြထဲမွာ မိဘရဲ႕ေမတၱာရိပ္က အေအးျမဆံုး ဆိုတာ သိျပီးျဖစ္သလို ကြ်န္ေတာ့္ အေနနဲဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ျပန္တိုင္း မိဘရဲ႕ေမတၱာရိပ္ထက္ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ အျမဲတမ္း ဦးစြာ ေႏြးေထြးမႈေတြနဲ႔ ဆီးႀကိဳတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ေမြးရပ္ေျမေလး ပါပဲ။

ခရီးမ်ိဳးစံု၊ ေဒသမ်ိဳးစံုကုိ သြားေရာက္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕၀င္တိုင္း၊ ျဖတ္သြားတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္မွာ မွတ္မွတ္ရရေလး ထင္က်န္ခဲ့တာဆိုလို႔ မရွိခဲ့ပါ။ ျပန္စဥ္းစား ႀကည့္သည္။ ငါပဲ ေဒသစြဲ ႀကီးတာလားလုိ႔ေလ။ ကေလာ ေတာင္တက္ကုိ ေက်ာ္ျပီးကတည္းက ေအးခ်မ္းမႈေတြနဲ႔ စတင္တတ္တယ္ ဆိုတာ အားလံုး သတိထားမိႀက မွာပါ။ ေအးခ်မ္းမႈဆိုတာ ရွမ္းျပည္ရဲ႕အမွတ္အသားလို႕ေျပာရမည္လား။

ဒီထက္ပို၍ ထိုင္းမွုိင္းမႈ၊ ငုိက္မ်ဥ္းမႈ ေနရာမွာ လန္းဆန္းမႈေတြ ေနရာယူလာ တတ္တာကုိေကာ သတိထားမိ ႀကရဲ့လား? တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ... ဟုိင္းေ၀းကားေတြ ၀င္တတ္တာ မနက္ပိုင္းမို႕ အိပ္ေရးကလည္း ၀ေနျပီကုိး ဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေထာက္မျပနဲ႔ေပါ့ ... ဟီးဟီး။

ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ေရႊေညာင္ေလာက္က စတင္ျပီး ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အငန္းမရ ႀကည့္ရတာ အေမာ။ ဘာေတြ ေျပာင္းလဲေနျပီလဲေပါ့။ အေ၀းမွာဆို ေတာင္ခြ်န္းႀကီးကုိ ျမင္ေနရျပီေလ။ မႀကာခင္ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ထဲကုိ ၀င္ေတာ့မွာပါလား ဆိုတဲ့အေတြးက ရင္ခုန္သံကုိ ျမန္ေစတယ္ ဆိုတာလည္း သတိထား ျဖစ္သည္။ ေဘးပတ္လည္ သစ္ပင္ေတြနဲ႕ အံုမွုိင္းေနတဲ့ လမ္းေလးကုိျဖတ္ရင္း ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔အတူ ေႏြးေထြးမႈေတြပါ ခံစားလာရတယ္ ဆိုတာေကာ သတိထားမိရဲ႕လား?

ဘယ္ေလာက္ ေ၀းလံတဲ့ ခရီးက ျပန္လာပါေစ ကုိယ့္ေမြးရပ္ေျမကုိ ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ခံစားရတဲ့ ခံစားမႈ၊
ထုိခံစားမႈရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွ ေႏြးေထြးမႈ၊ ထိုေႏြးေထြးမႈေလးကုိ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမေလးက ယခုထက္တိုင္ မပ်က္မကြက္ ေပးေနဆဲ။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ကုိပဲ သူကေပးေနတာလား.. ဟုတ္မည္ မထင္ပါ.. လာေရာက္ လည္ပတ္ႀကတဲ့ သူတိုင္း ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ေလးကုိ ေနာက္ထပ္ လာခ်င္ေနေသးတာ ဘာလုိ႔လဲ? ရွင္းပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ ရွင္းတယ္။ ဟိဟိ။

ခင္ဗ်ားတို႕ေရာ..

ထိုကဲ့သို႕ ေႏြးေထြးမႈေတြ ေပးေနေသာ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ေလးကုိ ကြ်န္ေတာ္ လြမ္းပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္ေနမိမွာပါ။ ေႏြးေထြးမႈေတြနဲ႔အတူ ဆီးႀကိဳေနမယ့္ ေမြးရပ္ေျမေလးကုိ ျပန္ရမယ့္ အခ်ိန္ကုိေပါ့...